Συνήθως, όλο το φταίξιμο για τα εργατικά «ατυχήματα» πέφτει στους ίδιους τους εργαζόμενους, ενώ οι επαγγελματικές ασθένειες σπάνια αναγνωρίζονται ως τέτοιες, σπάνια σχετίζονται με τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Αντίστοιχα, και το εργασιακό στρες δεν αναγνωρίζεται και δεν καταγράφεται επίσημα ως επαγγελματική ασθένεια, που έχει να κάνει με τις σχέσεις εργασίας.
Ωστόσο, ποιος μπορεί να χαρακτηρίσει «τυχαίες» 24 αυτοκτονίες σε μια επιχείρηση; Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι οι 22.000 «εθελούσιες» έξοδοι μόνο το διάστημα 2006 - 2008 δεν ασκούν πίεση στους εργαζόμενους; Πώς να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι στους εργαζόμενους επικρατεί σήμερα η αίσθηση - όπως οι ίδιοι λένε - ότι οι διευθυντές προσπαθούν να τους αναγκάσουν σε παραίτηση; Την ίδια στιγμή, τα τελευταία πέντε χρόνια οι μισοί υπάλληλοι της εταιρείας μεταφέρθηκαν σε άλλο πόστο ή άλλαξαν τόπο εργασίας. Ποιος μπορεί να πει ότι η ιδιωτικοποίηση της εταιρείας που ξεκίνησε το 1997 δε σχετίζεται με την ψυχολογική πίεση και την ανασφάλεια (που μπορεί να οδηγήσει και σε αυτοκτονία) παρά μόνο όποιος (άθελα ή ηθελημένα, αυτό μάλλον έχει δευτερεύουσα σημασία) με την πολιτική του στηρίζει τα κέρδη της πλουτοκρατίας;
«Οχι άλλα μεταλλαγμένα στο πιάτο μας» αξιώνουν οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» και δε θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει με ένα τέτοιο αίτημα. Οι οικολογικές ευαισθησίες τους όμως αποδεικνύονται υποκριτικές αφού αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να κατονομάσουν τους υπεύθυνους για την καταστροφή του περιβάλλοντος αλλά και για το γεγονός ότι τα μεταλλαγμένα έχουν εισβάλει στη ζωή των λαών της Ευρώπης με την έγκριση της ΕΕ. Ετσι, ενώ είναι γνωστό ποιοι και γιατί προωθούν τα μεταλλαγμένα προϊόντα, όπως και ο ρόλος που έχει παίξει η ΕΕ, οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» ούτε μια λέξη κριτικής δε διατυπώνουν και αρκούνται σε παραινέσεις προς την υπουργό Γεωργίας να καταψηφίσει την έγκριση και κυκλοφορία στην ευρωπαϊκή αγορά τριών μεταλλαγμένων ποικιλιών καλαμποκιού στο Συμβούλιο των υπουργών Γεωργίας και Αλιείας που συνεδριάζει στις 19 Οκτώβρη στις Βρυξέλλες. Και συμβουλεύουν την κυβέρνηση στην - πλέον πιθανή - περίπτωση που δεν επιτευχθεί η οριστική απόρριψη του θέματος στο εν λόγω Συμβούλιο, αφού για κάτι τέτοιο απαιτείται ενισχυμένη πλειοψηφία, μέσω του Ελληνα επιτρόπου να ζητήσει την απαγόρευση της κυκλοφορίας αυτών των μεταλλαγμένων καλαμποκιών στις ευρωπαϊκές αγορές! Είναι προφανές ότι μεγαθήρια όπως η «Monsanto», στην οποία ανήκουν οι δύο από τις τρεις μεταλλαγμένες ποικιλίες καλαμποκιού, καμία απειλή δε νιώθουν από τέτοιου τύπου παρεμβάσεις, ούτε από «οικολόγους» που δεν αμφισβητούν ούτε στο ελάχιστο το πλαίσιο εντός του οποίου φύονται ανεξέλεγκτα σαβούρες επικίνδυνες για τους λαούς. Το πρόβλημα δεν είναι απλά και μόνο τα μεταλλαγμένα, αλλά αυτοί που τα παράγουν, οι καπιταλιστές και το σύστημά τους.
Σε μια απόπειρα προσδιορισμού της ... αποδεκτής και μη αποδεκτής αισχροκέρδειας στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης επιδόθηκε λίγο - πολύ το «Νέο ΙΝΚΑ», που με χτεσινή του ανακοίνωση προσδιορίζει ως τιμή στην οποία «πρέπει» να πωλείται το πετρέλαιο τα 0,50 ευρώ το λίτρο «έστω και τα 0,52», όπως λέει.
Πώς καταλήγει σ' αυτό; Επειδή, λέει, πέρσι η τιμή που επέβαλαν οι εταιρείες ήταν 40% πάνω από την τιμή διυλιστηρίου, βάζοντας 40% πάνω στη σημερινή τιμή διυλιστηρίου προκύπτει η τιμή που το «Νέο ΙΝΚΑ» κρίνει ούτε λίγο ούτε πολύ λογική.
Θεωρεί, δηλαδή, ένα το κρατούμενο την αισχροκέρδεια που επιβάλλουν τα μονοπώλια και τα ...καλεί - «απειλώντας» με μηνυτήρια αναφορά, μάλιστα, σε διαφορετική περίπτωση - να μην την ξεπεράσουν! Με χτεσινή ανακοίνωση, «καυτηρίασε» τα όσα ακούστηκαν για διαμόρφωση της τιμής του πετρελαίου μέχρι τα 0,58 ευρώ το λίτρο. «Αυτές τις τιμές δε θα τις δεχτούμε», δηλώνει. Δηλαδή, αυτή την αισχροκέρδεια, γιατί την άλλη που προσδιορίζει με τα δικά του μαθηματικά το «Νέο ΙΝΚΑ» καλεί τους καταναλωτές να τη δεχτούν!
Δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν τα «λιοντάρια» της καταναλωτικής οργάνωσης ότι βάζουν πλάτες στην αισχροκέρδεια των μονοπωλίων;
Διερωτώμεθα...
Κοιτάζονταν μεταξύ τους με απορία, προκειμένου να καταλάβουν τι εννοεί ο πρόεδρος!
Γιατί, πώς να το κάνουμε, ήρθαν αγνοί, αμόλυντοι και άσπιλοι στην εξουσία και τώρα πρέπει να δώσουν το δικό τους, εσωτερικό πόλεμο, ενάντια στη διαφθορά.
Πρέπει να αντισταθούν στους πειρασμούς που θα τους υποβάλουν οι ...κακομαθημένοι επί τόσα χρόνια πολίτες, ζητώντας χάρες, διορισμούς και ποιος ξέρει τι άλλο.
Ομως, ο πρόεδρος ήταν σαφέστατος: Ολα αυτά δεν έχουν θέση στην «πατριωτική ανάταση» που μας ετοιμάζει το ΠΑΣΟΚ, έτοιμο να σαρώσει όλες τις παλιές νοοτροπίες και να ιδρύσει ένα νέο αξιοκρατικό κράτος.
Φυσικά, όλα αυτά αφορούν όσους ...δε βλέπουν τι γίνεται γύρω τους. Γιατί τούτες τις μέρες, ακόμη και αυτή τη στιγμή που διαβάζετε, σε κάθε οργανισμό και υπηρεσία, από τους πλέον κεντρικούς έως τους πιο «αποκεντρωμένους», γίνεται ...απλά χαμός!
Το ίδιο και σε όλους τους χώρους, που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εμπλέκονται με την κεντρική εξουσία. Αλλαγές διευθυντών, αλλαγές συσχετισμών, επαφές, γνωριμίες, υποσχέσεις, συμφωνίες, επανακαθορισμοί καταστάσεων...
Ολα μπερδεύονται και ξαναμοιράζονται, μέχρι πραγματικά να ...πρασινίσει η χώρα και μετά να ακολουθήσει η «πράσινη ανάπτυξη». Δηλαδή, ό,τι γνωρίζαμε μέχρι τώρα, απλά ...σε άλλο χρώμα.
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΗΚΑΜΕ, πάντως, από τη δέσμευση του Γ. Παπανδρέου για αναβάθμιση του θεσμού του Κοινοβουλίου και των βουλευτών που δεν πρέπει να είναι «χειροκροτητές» πολιτικών.
Να υποθέσουμε ότι εφεξής δε θα ξαναδούμε νομοσχέδιο, που θα είναι αντιγραφή κοινοτικής οδηγίας στην οποία δε θα μπορεί να αλλάξει ούτε ...ένα σημείο στίξης;
`Η, μήπως, δεν πρόκειται να ξαναδούμε τις συνήθεις ...άσχετες και πονηρές τροπολογίες στην ουρά των νομοσχεδίων;
Ο Τζ. Σόρος, όπως γράφτηκε πρόσφατα και στον ελληνικό Τύπο, γνωστοποίησε την πρόθεσή του να συγκροτήσει μια νέα πρωτοβουλία κλιματικής πολιτικής, στην οποία θα δαπανά 10 δισ. δολάρια το χρόνο για 10 χρόνια. «Θα αναζητήσω επικερδείς ευκαιρίες», ομολόγησε απερίφραστα. Και βέβαια, έτσι για το «ξεκάρφωμα» και για να μη νομίσει κανείς (σ.σ. αν είναι δυνατόν!) ότι κάνει τις «πράσινες» επενδύσεις του με μοναδικό στόχο το κέρδος, έσπευσε να το παίξει και λίγο οικολόγος, προσθέτοντας: «Παράλληλα, όμως, θα επιμείνω ότι οι επενδύσεις αυτές θα συμβάλλουν πραγματικά στην επίλυση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής»!..
Εμάς, βέβαια, κάτι μας λέει ότι στο μόνο που θα επιμείνει είναι οι επενδύσεις αυτές να είναι όσο το δυνατόν πιο χρυσοφόρες και να συμβάλλουν στη διόγκωση του ήδη ευτραφούς πορτοφολιού του, όπως άλλωστε έκανε τόσα χρόνια και με τις μη «πράσινες» μπίζνες του.
Και ασφαλώς αφιερώνουμε την είδηση αυτή σε όσους πιστεύουν ακόμη τα «πράσινα» παραμύθια και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, και των άλλων εραστών της «πράσινης οικονομίας». Ισως τώρα να καταλάβουν ότι μοναδικός στόχος όσων υπηρετούν αυτήν την πολιτική, σε Ανατολή και Δύση, είναι η δημιουργία νέων πεδίων κερδοφορίας για τους επιχειρηματίες τύπου Σόρος, σε τομείς όπως αυτοί της ενέργειας, της διαχείρισης απορριμμάτων, των κατασκευών, του νερού κ.ά., με πρόσχημα το περιβάλλον. Αλλωστε μην ξεχνάμε ότι της αγαθοεργούς αυτής πράσινης κίνησης του κεφαλαίου της πράσινης ανάπτυξης ηγούνται ανά τον κόσμο οι Α. Γκορ και Μπιλ Κλίντον.
Την «τιμή» των εκδοτικών συγκροτημάτων γενικότερα, της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» ειδικότερα και φυσικά και της ίδιας, ανέλαβε χτες να υπερασπίσει η «Αυγή».
Ετσι, χτίζει ένα κείμενο για να απαντήσει στην αρθρογραφία και τα ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» σχετικά με τις κατασκευασμένες ειδήσεις για το ΚΚΕ που δημοσιεύτηκαν στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» καθώς και το σχεδιασμό εκδοτικών συγκροτημάτων να βάλουν στο στόχαστρο τη στρατηγική του ΚΚΕ παρουσιάζοντας κλίμα δήθεν δυσαρέσκειας στο εσωτερικό του Κόμματος από την πολιτική του. Αλλωστε, αυτοί άνοιξαν πρώτοι το χορό σε κεντρικό δελτίο του ΜΕΓΚΑ, με τον Π. Λαφαζάνη να μιλά «για καμπανάκι στο ΚΚΕ», για να προλάβουν μην τυχόν και τους πάρουν άλλοι την «μπουκιά από το στόμα» στην αντιΚΚΕ εκστρατεία. Χρήσιμοι πάντα...
Η «Αυγή» ανακαλύπτει ότι «το ΚΚΕ επιτίθεται σα να θέλει κάτι να κρύψει», λες και η απάντηση του ΚΚΕ ήταν η επίθεση και όχι τα ψέματα σε βάρος του από τον αστικό Τύπο, με τα οποία η «Αυγή» δείχνει ότι συμφωνεί. Ακόμα, σημειώνει ότι «η επίθεση, πρωτοφανής ακόμα και για τα ήθη του Περισσού, μοιάζει σα να μην απευθύνεται μόνο στους εκτός ΚΚΕ...», συνεχίζοντας στη ρότα των δήθεν διαφωνιών στο εσωτερικό του Κόμματος.
Η «Αυγή» βλέπει αυτά που θέλει η ίδια να δει και όχι αυτά που υπάρχουν. Ετσι, σημειώνει ότι «στην απάντηση με έντονο τρόπο το ΚΚΕ διαψεύδει πως υπάρχει η επιστολή, πως υπάρχει αρνητικό κλίμα στο κόμμα και πως υπήρχε πρόταση για "συνέδριο διαδοχής". Δεν ξεκαθαρίζει αν έχει διατυπωθεί πρόταση για έκτακτο συνέδριο». Ολα αυτά, τη στιγμή που η επιστολή του Γραφείου Τύπου και απαντούσε σε όλα τα σημεία, και κυρίως από τις πρώτες λέξεις χαρακτήριζε το «ρεπορτάζ» της «Κυριακάτικης «Ελευθεροτυπίας» «υποτιθέμενο» και ξεκαθάριζε ότι «δεν εκφράζει άλλο από τους ευσεβείς πόθους του συντάκτη, ενώ είναι αντικειμενικό να χαρακτηρισθεί και υποβολιμαίο»... Δηλαδή, τι άλλο ήθελε η «Αυγή» για να καταλάβει ότι τίποτα απ' ό,τι γράφεται στο συγκεκριμένο πόνημα δε στέκει; Αλλά δεν είναι ότι δε θέλει να καταλάβει. Αλλωστε, το παίρνει πάνω της...
Παίρνοντας μάλιστα σαφή θέση υπέρ των διαφόρων συνειδητά κάλπικων «ρεπορτάζ», η «Αυγή» σημειώνει: «Επί της ουσίας των όσων λέγονται και γράφονται στον Τύπο, για τις εξελίξεις στο κόμμα μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, ο "Ρ", όπως και η ηγεσία του ΚΚΕ, δεν κάνει καμία αναφορά, εμμένοντας, όπως γίνεται φανερό, στα σενάρια συνωμοσιολογίας και αντιΚΚΕ προπαγάνδας». Εδώ κάνει συνειδητή λαθροχειρία και ας την ονομάζει η ίδια όπως θέλει, ρεπορτάζ, εκτίμηση, αναπόδεικτη όμως και χωρίς στοιχεία.
Ετσι, κατά την «Αυγή», η διάψευση δημοσιεύματος δεν είναι απάντηση (προφανώς γιατί δεν την ενδιαφέρει η αλήθεια, αλλά μόνο η συμβολή στη διαμόρφωση αντιΚΚΕ κλίματος), όπως ούτε η απάντηση μέσα από ρεπορτάζ και άρθρα του «Ρ» ότι τα δημοσιεύματα είναι κατασκευασμένα, άρα ψεύτικα. Το ξέρει αλλά είναι της ίδιας συνομοταξίας, πολιτικής και δημοσιογραφικής και δεν είναι πρώτη φορά που το κάνει. Ξέρει ότι όλ' αυτά εντάσσονται σε άλλους σκοπούς αλλά φαίνεται ότι είναι ταγμένη μ' αυτούς...
Οπως μπερδεύει τον τίτλο με τη στήλη (αναφέρεται σε στήλη «Αλήθειες και ψέματα» στον «Ρ», ενώ αυτός ήταν εκείνη τη μέρα ο τίτλος στη στήλη «Διά του Τύπου»), έτσι μάλλον μπερδεύει και το ρεπορτάζ με το κατασκεύασμα για να δικαιολογήσει και τη δική της στάση, που αναπαράγει ψεύδη που «λέγονται» για να διαμορφώσει το κλίμα που τη βολεύει απέναντι στο ΚΚΕ.
Ταυτόχρονα, και ενώ κυβέρνηση και «κοινωνικοί εταίροι» θέλουν οι εργαζόμενοι να πέσουν σε «χειμερία νάρκη», ο ΣΕΒ καταθέτει εδώ και τώρα τις απαιτήσεις του. Οι βιομήχανοι άλλωστε δεν κρύβουν, ότι οι απαιτήσεις αυτές «διασταυρώνονται με τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ», ενώ σε ανύποπτο χρόνο στο παρελθόν έχουν συνομολογηθεί και με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Ο δεκάλογος του ΣΕΒ, ο οποίος - ειρήσθω εν παρόδω - είχε κατατεθεί και στην προηγούμενη κυβέρνηση ενόψει της ΔΕΘ, είναι ένας δεκάλογος που σηματοδοτεί τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και την παραπέρα επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων.