«Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι δεν είδα να δημοσιεύονται στον ελληνικό Τύπο τίποτε αφιερώματα ή έστω μια απλή μνεία στο φοβερό λιμό της Ουκρανίας, που κόστισε τη ζωή 3,3 εκατομμυρίων ανθρώπων πριν από 80 χρόνια. Κάτι τέτοιο θα εθεωρείτο αντικομμουνισμός, το οποίο στην Ελλάδα θεωρείται πολύ κακό πράγμα. Επειδή όμως του χρόνου ενδέχεται οι αναφορές στα εγκλήματα του κομμουνισμού να διώκονται βάσει του αντιρατσιστικού, ας προλάβω να θυμίσω τι ήταν αυτή η τρομερή υπόθεση...

Οι αιτίες εντοπίζονται στο δεύτερο κύμα της κολεκτιβοποίησης των αγροτικών καλλιεργειών στην Ουκρανία το 1931. Η απειλή του εκτοπισμού και η υπερβολική φορολόγηση των αντιδρώντων οδήγησαν διά της βίας τους ιδιοκτήτες γης στις κολεκτίβες. Στις τελευταίες, ο Στάλιν παραχώρησε καταχρηστική εξουσία πάνω σε όσους επέμεναν να διατηρούν τη γη τους. Επόμενο ήταν η σοδειά της χρονιάς εκείνης να είναι χαμηλή και η προοπτική λιμού να είναι πλέον πιθανή. Για τον Στάλιν, όμως, προτεραιότητα είχε να μη μειωθούν οι εξαγωγές. Ετσι επέβαλε στις κολεκτίβες την επίτευξη των στόχων του πρώτου πενταετούς προγράμματος, ακόμη και με παράδοση στο κράτος του σπόρου που είχαν φυλαγμένο για την επόμενη χρονιά»...

Μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια α πό τον κύριο Φαλληρέα της δεύτερης σελίδας της «Καθημερινής», 28/11/2013. Και ειρωνεία για την κριτική που γίνεται στο επικίνδυνο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, με το οποίο κρίνονται ιστορικά ζητήματα με βάση τις σημερινές πολιτικές επιδιώξεις του ιμπεριαλισμού, στο οποίο επιδιώκεται να ενσωματωθεί η εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού ως ολοκληρωτικά εγκληματικά καθεστώτα, και η τεκμηρίωση αυτής της άποψης με τη διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας της περιόδου του λιμού στην Ουκρανία, και αντικομμουνισμός - αντισοβιετισμός. Αλλωστε το άρθρο του έχει τον ειρωνικό τίτλο «Είχαν στο κέντρο τους τον άνθρωπο», ενώ με τη δική του εκδοχή για το λιμό, ουσιαστικά τον εμφανίζει ως έγκλημα. Βεβαίως τα μαζικά εγκλήματα των καπιταλιστών κατά των λαών όπως π.χ. με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ο κύριος Φαλληρέας τα αγνοεί ως μη γενόμενα...

Τι ήταν όμως η κολεκτιβοποίηση, στην οποία αντιτάχθηκαν οι κουλάκοι, (καπιταλιστές αγρότες), με τα όπλα και με σαμποτάζ καταστροφής της σοδειάς; Ηταν η δημιουργία μεγάλων συνεταιρισμών στην αγροτική οικονομία, κόντρα στη μεγάλη καπιταλιστική ιδιοκτησία η οποία δεν είχε εξαλειφθεί. Οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες στην αγροτική παραγωγή, σαμποτάριζαν την ανάπτυξη της σοσιαλιστικής οικονομίας συνολικά, της συνεταιριστικής αγροτικής οικονομίας και ειδικά της βιομηχανίας, φροντίζοντας με διάφορους τρόπους να μην προμηθεύονται τα βιομηχανικά κέντρα αγροτικά προϊόντα. Στόχος τους η οργάνωση της αντεπανάστασης και η ανατροπή της σοβιετικής εξουσίας.

Επειδή λοιπόν ο κύριος Φαλληρέας βρήκε αφορμή διαστρεβλώνοντας ένα ιστορικό γεγονός να βγάλει την αντικομμουνιστική - αντισοσιαλιστική του χολή (τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού θέλει να στηρίξει με αντισοσιαλιστικά επιχειρήματα), ας δούμε ποια είναι η πραγματικότητα σχετικά με το λιμό στην Ουκρανία:

Πράγματι, την περίοδο 1932-1933 υπήρξε πείνα στην Ουκρανία, αλλά δεν προκλήθηκε από κάποιο φρικιαστικό σχέδιο εξόντωσης των Ουκρανών από τους μπολσεβίκους. Τέσσερα ήταν τα αίτια αυτής της δύσκολης περιόδου: Κατ' αρχήν, θα πρέπει να πάρει κανείς υπόψη του τον εμφύλιο πόλεμο που εξαπέλυσαν οι κουλάκοι και τα αντιδραστικά στοιχεία κατά της κολεκτιβοποίησης της γεωργίας. Οι κουλάκοι αντιστάθηκαν με λύσσα κατά του σοσιαλισμού και της κολεκτιβοποίησης της γεωργίας, εμποδίζοντας τη συγκομιδή των δημητριακών, χαλώντας τις μηχανές, πυρπολώντας την κολχόζνικη περιουσία, σκοτώνοντας ζώα, και αρνούμενοι να σπείρουν και να θερίσουν. Από τα τέλη του 1929 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '30, πραγματοποίησαν 1.800 τρομοκρατικές ενέργειες κατά των Σοβιετικών και των κομματικών στελεχών, των πρωτοπόρων αγροτών.

Τη συγκεκριμένη περίοδο, 1930-1932, υπήρξε σημαντική ξηρασία που έπληξε μεγάλες περιοχές της Ουκρανίας και άλλες περιοχές, ενώ σίγουρα στο λιμό συνέβαλε και η επιδημία τύφου που σάρωσε την Ουκρανία και το Βόρειο Καύκασο εκείνη την περίοδο, με σημαντικό αριθμό ατόμων που πέθαναν από τυφοειδή πυρετό και δυσεντερία.

Ενας ακόμη λόγος που μπορεί κανείς να πει ότι επέδρασε ήταν η αναστάτωση που προκλήθηκε από την αναδιοργάνωση της αγροτικής οικονομίας και την ανατροπή των οικονομικών σχέσεων, που πολλές φορές σηματοδοτήθηκε από την έλλειψη πείρας, τον αυτοσχεδιασμό και τη σύγχυση σε ό,τι αφορά τις οδηγίες για την κολλεκτιβοποίηση, αλλά και την έλλειψη σωστής προετοιμασίας. Εδώ, ωστόσο, θα πρέπει να αναφερθεί ότι πάρθηκαν έκτακτα μέτρα από τη σοβιετική εξουσία και έτσι το 1933 εξασφαλίστηκε η επιτυχής συγκομιδή εκείνης της χρονιάς, ενώ στάλθηκαν στην Ουκρανία σπόροι, τρόφιμα και ζωοτροφές και παραδόθηκαν χιλιάδες τρακτέρ, θεροαλωνιστικές μηχανές και πρόσθετα φορτηγά, αποστάλθηκαν στελέχη για να βοηθήσουν στην οργανωτική δουλειά.

Σε ό,τι αφορά τα θύματα του λιμού, με βάση τα πραγματικά στοιχεία, ήταν γύρω στα 2 εκατομμύρια.

Αυτά για την ιστορική αλήθεια.