«(...) Οι τραπεζίτες και γύρω τους του κράτους τα τσιράκια, οι γκόμενες, οι γλείφτες και οι ρουφιάνοι. Αυτή πρέπει αιώνια να είναι η παγκόσμια τάξη κι ο άνθρωπος να μην τολμά να την αλλάξει. Ομως, όλα κινούνται φίλε μου»...

«Γενιές σημαδεμένες», η συγκλονιστική ροκ όπερα - με μελοποιημένα κείμενα του Μπ. Μπρεχτ - παρουσιάζεται στο 39ο Φεστιβάλ. Εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, δεκάδες απ' αυτούς όρθιοι την παρακολουθούν. Λόγος και ήχος αιχμηρός, σκληρός, όπως και η ζωή των κολασμένων της Γης να στροβιλίζονται σαν σίφουνας στα καλντερίμια της ανθρώπινης ιστορίας. Κάνοντας εκείνο το «κλικ» στο υποσυνείδητο, που έρχεται να σφραγίσει τη συνειδητοποίησή σου. Μπολιάζοντας μεγάλες αλήθειες. Δυνατές, ξεχωριστές στιγμές μέσα σου.

Για τον πόλεμο που «γεννιέται από την ειρήνη τους σαν το παιδί από τη μητέρα». Αλλά και πριν «καιρό πολύ προτού τα βομβαρδιστικά φανούνε πάνωθέ μας ήτανε κιόλας οι πολιτείες μας ακατοίκητες. Απ' τη βρωμιά δεν μπορούσε κανένας οχετός να μας ξεπλύνει. Καιρό πολύ πριν σκοτωθούμε σε μάχες άσκοπες όταν βαδίζαμε σε πολιτείες όρθιες ακόμα οι γυναίκες μας ήτανε κιόλα χήρες και τα παιδιά μας ορφανά. Καιρό πολύ πριν μας πετάξουν στο λάκκο άλλοι, σημαδεμένοι ήμαστε δίχως φίλους». Βάζει στο σημάδι τη ματωμένη γεννήτρα της υπεραξίας, το σύστημα που «αφήνει τους φτωχούς φτωχότερους να μένουν χρόνια, γιατί ήταν οι πόθοι τους πιο όμορφοι από τον παράδεισό σου».

Ομως, «όλα κινούνται φίλε μου»...