Οσο για τις περίφημες ρήτρες και τους διάφορους κανονισμούς αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, όπως υποκριτικά λέγεται και στην περίπτωση των συγκεκριμένων γιατρών. Είναι ρήτρες και κανονισμοί που διασφαλίζουν τον «υγιή ανταγωνισμό», δηλαδή τα γενικότερα συμφέροντα των εταιρειών, καθορίζουν γενικούς κανόνες για τα κέρδη τους ώστε να γίνονται σωστές και όχι «πειρατικές» μπίζνες. Για το λαό αυτό δεν αλλάζει κάτι. Σημαίνει ακριβότερα υλικά, εισβολή των εταιρειών, γιατροί μάνατζερ και υγεία εμπόρευμα, με το φερετζέ των κανόνων. Αυτή η πλευρά κρύβεται από τις δυνάμεις που δε διαφωνούν με την επιχειρηματική λειτουργία στην Υγεία, και γι' αυτό μιλάνε για κανόνες υγιούς ανταγωνισμού και πιο αποτελεσματικά μέτρα ελέγχου άρα και καταστολής με πρόσχημα τους επίορκους, ενώ ο δρόμος για τη λύση είναι προφανής: απαγόρευση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Υγείας.