-- Στο Συνέδριό σας μιλήσατε για το ενδεχόμενο ενός πολέμου στην περιοχή. Τι ακριβώς εννοείτε και πού στηρίζετε την ανησυχία σας.

-- Το ΚΚΕ δε λέει λόγια του αέρα. Μελετάμε τις διεθνείς εξελίξεις, την πορεία της οικονομικής κρίσης, αναλύουμε τους ανταγωνισμούς μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών που συνεχώς οξύνονται και δεν κρύβονται από τα στημένα χαμόγελα και τις φιλοφρονήσεις της επίσημης διπλωματίας. Αυτές οι αντιθέσεις είναι ιδιαίτερα οξυμένες στην περιοχή μας και αφορούν τον έλεγχο και την διανομή των ενεργειακών πηγών, του τεράστιου πλούτου που υπάρχει, καθώς και των δρόμων μεταφοράς και κίνησής του. Επομένως, δεν αποκλείουμε τίποτε, όλα μπορούν να συμβούν. Οι κίνδυνοι εμπλοκής της Ελλάδας σε πολέμους είναι υπαρκτοί. Μας ανησυχεί, για παράδειγμα, η στάση της κυβέρνησης, στο θέμα της ΑΟΖ, η ένταση των ανταγωνισμών της ελληνικής άρχουσας τάξης με την αστική τάξη της Τουρκίας, της Αλβανίας, άλλων χωρών σε όλη την περιοχή, για να μην αναφέρω χρονίζοντα προβλήματα που κάνουν την περιοχή μας πυριτιδαποθήκη με απρόβλεπτες συνέπειες. Πολύ κοντά μας είναι η Μέση Ανατολή, η Βόρειος Αφρική, ο Καύκασος, τα Βαλκάνια, όπου συναντώνται και ανταγωνίζονται βουβάλια που, ως γνωστόν, δεν υπολογίζουν και πολύ τα βατράχια που τσαλαβουτάνε γύρω τους.

-- Μάλλον έχετε παρανοήσει το τι λέμε και το τι συζητάμε. Να τεθεί εκτός νόμου το ΚΚΕ, δεν υπάρχει περίπτωση, για τον απλούστατο λόγο -ακόμα και αν το επιχειρήσουν- χιλιάδες εργαζόμενοι, ο λαός, η νεολαία, το ίδιο το Κόμμα, τα μέλη του και οι φίλοι του, δε θα το επιτρέψουν. Μάλλον, μπερδεύετε την εκτίμησή μας ότι το ίδιο το αστικό σύστημα όλο και περισσότερο περνάει στην αντίδραση, παίρνει μέτρα περιορισμού δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων. Το ΚΚΕ μιλάει για ένταση της κρατικής βίας και καταστολής σε βάρος συνολικά του εργατικού - λαϊκού κινήματος, εκτιμώντας το γεγονός ότι το αστικό πολιτικό σύστημα δεν μπορεί, όπως στο παρελθόν, να χρησιμοποιεί εξίσου αποτελεσματικά και το μαστίγιο και το καρότο. Το ΚΚΕ έχει καθήκον να προετοιμάζει ιδεολογικά, πολιτικά το λαό, τη νεολαία, όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης που δεν είναι παθιασμένοι αντικομμουνιστές, να εμποδίσουν τέτοιους σχεδιασμούς, να ανατρέψουν τέτοιες εξελίξεις. Γι' αυτό ας μην παίζουν κάποιοι -άθελά τους ή και ηθελημένα- με τον αντικομμουνισμό, με τις θεωρίες «των δύο άκρων» με τα «συνταγματικά τόξα» και άλλες τέτοιες πολιτικά ανιστόρητες, αλλά επιβλαβείς ανοησίες, γιατί «το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον».

-- Γι' αυτό μιλάτε για «κόμμα παντός καιρού»; Τι ακριβώς εννοείτε με τη συγκεκριμένη φράση;

-- Και γι' αυτό. Θέλουμε Κόμμα ικανό να αντεπεξέλθει το ίδιο, αλλά και να προετοιμάζει αντίστοιχα το εργατικό - λαϊκό κίνημα, τη λαϊκή συμμαχία και για την απόκρουση των σημερινών αντιλαϊκών μέτρων, εξαιτίας της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και για αναμετρήσεις πιο σύνθετες, να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος σε μια άλλη διέξοδο σε όφελος του λαού. Κόμμα που θα βρίσκεται κοντά σε κάθε λαϊκό πρόβλημα, θα δρα μέσα στα σωματεία, στους συλλόγους, στους φορείς, σε κλάδους και γειτονιές, στις πόλεις και τα χωριά, για να μη μείνει κανένας μόνος του, για τη λαϊκή αλληλεγγύη, για να αντέξει στα χαράτσια, για να διεκδικήσει το μεροκάματο, για μέτρα προστασίας των ανέργων, αλλά και ταυτόχρονα να δείχνουμε τον πραγματικό ένοχο όλων αυτών των προβλημάτων, την ανάγκη όχι απλά να αλλάξει μια κυβέρνηση για να έρθει μια άλλη, αλλά για να αλλάξει τάξη στην εξουσία, να αλλάξει ριζικά το σάπιο σύστημα και το σάπιο κράτος του. Μήπως δε χρειάζεται Κόμμα παντός καιρού για το ενδεχόμενο πολεμικής εμπλοκής της χώρας μας, συμμετοχής της Ελλάδας σε επεμβάσεις; Ο λαός μας μπορεί να στηριχτεί στο ΚΚΕ, έχει ανάγκη το ΚΚΕ, σε όλες τις δύσκολες στιγμές που περνά ή που θα περάσει. Το ΚΚΕ έχει αποδείξει ότι έχει αντοχή, σθένος, έχει το κουράγιο, να σταθεί, να ηγηθεί της πάλης των εργατών, των αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων, της νεολαίας, να στηρίξει τη συμμαχία τους.

-- Σας φοβίζει η πόλωση που θα προκύψει μεταξύ ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ Αντ. Σαμαρά και Αλ. Τσίπρα. Και πώς την χαρακτηρίζετε;

-- Είναι μια αντιπαράθεση δικομματικού τύπου, άλλωστε παλιά τους τέχνη κόσκινο. Ο ελληνικός λαός τα έχει ζήσει δεκάδες φορές μεταπολιτευτικά, με τους προεκλογικούς καυγάδες τότε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, που το ένα παρίστανε το «φως» και το άλλο ήταν «σκότος». Μια τέτοια τακτική βολεύει τους ίδιους, κυρίως βολεύει την άρχουσα τάξη. Επιδίωξή τους, όχι η επίλυση των λαϊκών προβλημάτων, αλλά ο εγκλωβισμός της υπαρκτής λαϊκής δυσαρέσκειας και του ριζοσπαστισμού που μπορεί να εκδηλωθεί, σε ένα νέο δίπολο, για την αναπαλαίωση του φθαρμένου αστικού πολιτικού συστήματος. Και οι δύο εκδοχές υπηρετούν τον καπιταλιστικό μονόδρομο, τις δεσμεύσεις της ΕΕ, εκφράζουν διαφορετικά τμήματα της αστικής τάξης και των μεσαίων στρωμάτων. Εκπροσωπούν παραλλαγές της ίδιας αντιλαϊκής στρατηγικής. Τώρα, εάν ο ένας είναι περισσότερο με τη Μέρκελ και ο άλλος συμπαθεί περισσότερο τον Ομπάμα, εάν ο ένας είναι με τους επενδυτές - πειρατές και ο άλλος με τη λεγόμενη «υγιή επιχειρηματικότητα», δεν αλλάζει την ουσία μεν, επιβεβαιώνει την εκτίμηση του ΚΚΕ, δε. Ο λαός μπορεί να βγάλει συμπεράσματα. Το ελληνοαμερικάνικο επιμελητήριο προχτές χειροκρότησε θερμά τον κ. Τσίπρα, αφού έδωσε εξετάσεις - διαπιστευτήρια στο μεγάλο κεφάλαιο, παρακάλεσε να ποντάρουν σε αυτόν -και ευρωατλαντικά- παρά στον Σαμαρά. Δεν σας θυμίζει κάτι αυτό;

-- Μιλάτε για ενδεχόμενες «κυβερνήσεις συνεργασίας με άλλες φτερούγες». Τι ακριβώς εννοείτε;

-- Κυβερνήσεις συνεργασίας μπορούν να προκύψουν από τον ένα ή τον άλλο πόλο, με κόμματα και αποσχίσεις τμημάτων τους, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ ή όπως το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων ή ακόμη και άλλα κόμματα που μπορεί να προκύψουν στην πορεία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αρνείται ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αντίθετα το επιδιώκει και κάνει απλωτές προς αυτούς κυρίως τους χώρους. Αλλωστε, η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού είναι σε εξέλιξη και έχει γίνει συχνό φαινόμενο η δημιουργία νέων κομμάτων, με φθαρμένες ιδέες. Δεν είναι σενάρια. Είναι η αντικειμενική βάση που οδηγεί σε τέτοιες συνεργασίες, αφού όλα αυτά τα κόμματα υπηρετούν την ίδια στρατηγική, βρίσκονται στην ίδια πάνω κάτω γραμμή.

-- Στην Αριστερά, πάντως, υπάρχει και το «Αριστερό Ρεύμα» του Παν. Λαφαζάνη ή το «Σχέδιο Β'» του Αλ. Αλαβάνου. Με αυτούς, που δείχνουν τουλάχιστον να επιθυμούν τη σύγκλιση μαζί σας, γιατί αποκλείετε κάθε συζήτηση;

-- Οι προτάσεις τους κινούνται «εντός των τειχών». Η θέση τους για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και επιστροφή σε εθνικό νόμισμα από μόνη της δεν είναι ριζοσπαστική, δε λύνει κανένα πρόβλημα. Αυτή τη θέση την υιοθετούν και τμήματα του κεφαλαίου, όχι μόνο στην Ελλάδα, γεγονός που δείχνει και τις οξυμένες αντιθέσεις τους. Να σας θυμίσω το κόμμα του Γκρίλο στην Ιταλία ή το νέο κόμμα εναντίον του ευρώ στη Γερμανία, στο οποίο συμμετέχουν και βιομήχανοι. Οι κινήσεις αυτές, εκτός από άλλες αμαρτίες που κουβαλάνε, επί της ουσίας αποδέχονται και τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και την ανάπτυξη με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Η πρότασή τους στοχεύει σε μια διακυβέρνηση τύπου ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων, κινείται στην ίδια πεπατημένη με άλλες αντίστοιχες προτάσεις. Δε θεωρούμε ότι είναι αφελείς και δεν καταλαβαίνουν τι προτείνουν. Κι αν είναι έτσι τότε γιατί το προτείνουν;

-- Διαβάζετε, φαντάζομαι, και εσείς δημοσιεύματα που μιλούν για «δυαρχία». Εσείς στο πρόσωπο της Αλέκας Παπαρήγα τι βλέπετε;

-- Στο ΚΚΕ δεν υπάρχει ούτε δυαρχία, ούτε μοναρχία. Υπάρχει η συλλογική καθοδήγηση του Κόμματος με τον ιδιαίτερο καταμερισμό και την ευθύνη του καθενός που αποφασίζουν και καθορίζουν τα εκλεγμένα από το Συνέδριο, με βάση το Καταστατικό του Κόμματος, όργανα. Η προσφορά της συντρόφισσας Αλέκας Παπαρήγα στην ιδεολογική και πολιτική ισχυροποίηση του ΚΚΕ είναι μεγάλη και αδιαμφισβήτητη, αναγνωρίζεται όχι μόνο από όλους και όλες μέσα στο Κόμμα αλλά και ευρύτερα, μέσα από τους απλούς ανθρώπους του λαού μας και διεθνώς. Συνεχίζει και θα συνεχίσει να συμβάλλει με την τεράστια πείρα της σε όλη αυτήν την προσπάθεια του Κόμματος, μαζί με πολλά ακόμα στελέχη του Κόμματός μας. Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι έχουμε πλήρη επίγνωση όλοι ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, όμως δεν το βάζουμε κάτω, έχουμε αστείρευτες δυνάμεις, θα τα καταφέρουμε.