«

Αυτονομία». Αυτό είναι το νέο προσωπείο της ΠΑΣΚΕ μπροστά στο 35ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, σε μια προσπάθεια να συνεχίσει να παίζει τον προδοτικό για τα εργατικά συμφέροντα ρόλο της. Η εφαρμογή των πλέον αντεργατικών μέτρων απο την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια, ωθεί την ηγεσία της συγκεκριμένης παράταξης, τουλάχιστον στα λόγια και στις διακηρύξεις, να κρατά πλέον αποστάσεις ασφαλείας απο τον κομματικό της χώρο. Εδώ τελειώνει και η όψιμη «διαφοροποίηση» της ΠΑΣΚΕ, αφού όσον αφορά τη στρατηγική της, αυτή δε διαφοροποιείται στο ελάχιστο, παραμένοντας δύναμη αφοπλισμού των αγώνων της εργατικής τάξης, δύναμη που μέσα από τη ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα επιχειρεί να κρατά υποταγμένους τους εργαζόμενους στις αξιώσεις και τη στρατηγική του κεφαλαίου.

Η χτεσινή συνέντευξη της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ και το κείμενο με τη «Διακήρυξη Αρχών» που παρουσίασε επιβεβαιώνει ότι παραμένει δύναμη αντίπαλη των εργατικών συμφερόντων και όχι φορέας τους, όπως υποστηρίζει. Γι' αυτό και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και στέλεχος της παράταξης, Γ. Παναγόπουλος, υπεραμύνθηκε της πολιτικής της και της πρακτικής της με την υπογραφή συμβάσεων που εξασφάλιζαν την απρόσκοπτη κερδοφορία των επιχειρήσεων την εποχή της ραγδαίας αύξησης του ΑΕΠ της χώρας, καταδικάζοντας τους εργάτες στην ανέχεια και στην εκμετάλλευση.

Γι' αυτό η ΠΑΣΚΕ επιμένει στον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος», δηλαδή στη διατήρηση και ενίσχυση ενός βασικού πυλώνα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και της ίδιας της άρχουσας τάξης της χώρας μας. Γι' αυτό και στο ζήτημα της καπιταλιστικής κρίσης θεωρεί ότι «το μέλλον της Ελλάδας... είναι συνυφασμένο με το μέλλον της Ευρώπης», ενώ οι προτάσεις της δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά η επανάληψη της στρατηγικής που χαράσσει ένα τμήμα της αστικής τάξης της χώρας μας και κομμάτων της, αλλά και ευρωπαϊκών αστικών κυβερνήσεων, για «αλλαγή του θεσμικού ρόλου της ΕΚΤ», έκδοση ευρωομολόγων, χρηματοδότηση από την ΕΚΤ κλπ. Γι' αυτό και συνεπής στη στρατηγική του «κοινωνικού εταιρισμού», στη θεώρηση ότι τα συμφέροντα καπιταλιστών και εργατών είναι κοινά, η ΠΑΣΚΕ προτείνει τη «Σύναψη Εθνικής Συμφωνίας για τη διέξοδο από την κρίση και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας...».

Απόρροια της στρατηγικής αυτής είναι και η διακήρυξή της ότι «αγωνίζεται για την πολιτική ανασύνθεση του χώρου που συνηθίσαμε να αποκαλούμε κεντροαριστερά, μεγάλη δημοκρατική παράταξη, σοσιαλιστική και δημοκρατική αριστερά», δηλώνει δηλαδή έτοιμη να προσφέρει τις υπηρεσίες της στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Σε ένα σύστημα που υπηρετώντας τα μονοπώλια, σήμερα επιχειρεί να φορέσει νέο προσωπείο, να υποσχεθεί νέες απατηλές χίμαιρες με τη σημαία της «ανάπτυξης», καταδικάζοντας το λαό σε νέα διαχρονικά δεινά. Σε αυτό το νέο έργο, η ΠΑΣΚΕ, όπως και στο παρελθόν, παραμένει βασικός συντελεστής.