Εδώ φαίνεται καθαρά η δικτατορία του κεφαλαίου σε όλο της το μεγαλείο. Ακόμη και σε εκείνες τις περιπτώσεις που οι δικοί τους θεσμοί δεν τους διευκολύνουν ή τους εμποδίζουν να προχωρήσουν με την άνεση που θα ήθελαν, δεν έχουν τον παραμικρό δισταγμό να τους παρακάμψουν. Αυτό κάνουν και με το αστικό Κοινοβούλιο, το «ναό της δημοκρατίας», όπως συνηθίζουν να το αποκαλούν. Ολα αυτά τα έχουν προβλέψει και με το δικό τους Σύνταγμα, που κύρια αποστολή του είναι η θωράκιση της δικής τους εξουσίας. Για την ιστορία μόνο, να αναφέρουμε ότι μέχρι την εκδήλωση της κρίσης σε πάρα πολύ σπάνιες περιπτώσεις είχε χρησιμοποιηθεί αυτή η διαδικασία. Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ήταν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μία εξ αυτών ήταν και η γνωστή πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την αντιμετώπιση των μαθητικών κινητοποιήσεων επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Η έξοδος από την καπιταλιστική κρίση προς όφελος του κεφαλαίου δεν τους αφήνει περιθώριο για χάσιμο χρόνου και ταλαντεύσεις. Δείχνει και τον πραγματικό, ταξικό χαρακτήρα όλων αυτών των θεσμών.