Οι επιχειρηματίες θεωρούν ότι οι συνταξιούχοι ζουν πλουσιοπάροχα και γι' αυτό ζητούν νέα μείωση των συντάξεων...

Συγκεκριμένα, στο τελευταίο της εβδομαδιαίο δελτίο, η Τράπεζα εντοπίζει την «αναγκαιότητα της πρόσθετης περικοπής των μισθών και των συντάξεων των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, αλλά και των συντάξεων που παρέχονται από τα ασφαλιστικά ταμεία στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα»! Οι μεγαλοτραπεζίτες εκτιμούν πως «στη νέα περίοδο που διανύουμε, χωρίς δυνατότητα δανεισμού από το εξωτερικό, το μέγεθος του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα και ειδικότερα οι πληρωμές μισθών και συντάξεων σε αυτόν τον τομέα προσδιορίζεται αναγκαστικά από το ύψος των φορολογικών και άλλων εσόδων που πράγματι εισπράττονται, ενώ και οι πληρωμές συντάξεων στον ιδιωτικό τομέα προσδιορίζονται σε μεγάλο βαθμό από το ύψος των εισφορών που εισπράττονται από τα Ασφαλιστικά Ταμεία (ΑΤ) σε αυτόν τον τομέα». Επειδή το βάθεμα της κρίσης μεγαλώνει την ανησυχία για κάθε μερίδα των πλουτοκρατών, η Alpha Bank αναζητά τρόπους να... ελαφρυνθούν τα κρατικά ταμεία προσδοκώντας σε (τι άλλο;) νέες επιδοτήσεις και άλλα προνόμια με τα οποία το κράτος θα εφοδιάσει τους μεγαλοεπιχειρηματίες προκειμένου να μειωθούν γι' αυτούς οι αρνητικές συνέπειες από την κρίση. Ακόμα, η Alpha Bank προβλέπει νέα μείωση των δημόσιων εσόδων και υπογραμμίζει ότι «η αδυναμία είσπραξης των καθαρών εσόδων του ΤΠ, επιβάλει τις περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις και του Δημοσίου»!

Η νέα αυτή παρέμβαση της μεγαλοεργοδοσίας βεβαιώνει την αγριότητα με την οποία θα συνεχιστεί η αντιασφαλιστική και γενικά αντιλαϊκή επίθεση που ήδη συντονίζει με επιτυχία η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Ρητά και απροσχημάτιστα οι μεγαλοεπιχειρηματίες ζητούν τα βάρη της κρίσης να φορτωθούν οι εργαζόμενοι και όλα τα λαϊκά στρώματα, ακόμα κι αν ο λαός έχει ήδη κυριολεκτικά λυγίσει από τις απανωτές μειώσεις των συντάξεων, τη συντριβή μισθών και Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την ακρίβεια, την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας, τις αμείωτες φοροεπιδρομές κλπ. Αλλωστε η ανάγκη μείωσης του «μισθολογικού» και «μη μισθολογικού κόστους» -γιατί αυτό απαιτεί η προστασία της «ανταγωνιστικότητας»- ήταν κάτι που όλοι οι μεγαλοεργοδότες εδώ και χρόνια τονίζουν, πριν ακόμα ξεσπάσει η κρίση. Γι' αυτό και δεν υπάρχει ντοκουμέντο της ΕΕ που να μην το προτάσσει ρητά και κατηγορηματικά.

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, τα σχέδια που ήδη συζητούν τα κυβερνητικά επιτελεία έρχονται «κουτί» στις ανάγκες και τις αιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Θυμίζουμε ότι μεταξύ άλλων εξετάζεται το ενδεχόμενο αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια. Η αύξηση των ενσήμων που απαιτούνται, για την εξασφάλιση ακόμα και της κατώτερης σύνταξης των 486 ευρώ, από τα 4.500 στα 6.000. Το νέο χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων όσων δουλεύουν σε Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ) αλλά και η δυνατότητα σε «πρόωρη» συνταξιοδότηση που είχαν μέχρι σήμερα μια σειρά άλλες κατηγορίες εργαζομένων λόγω της έκθεσής τους σε επιβαρυντικούς για την υγεία τους παράγοντες (π.χ. μητέρες ανηλίκων ή ανάπηρων παιδιών). Η μείωση από 3% έως 15% στις κύριες συντάξεις, χωρίς να αποκλείεται η μείωση να επιβληθεί ακόμα και σε συντάξεις των 700 ευρώ και μάλιστα από το πρώτο ευρώ του ποσού.

Ηδη, και τη βδομάδα που πέρασε εντάθηκε η προσπάθεια εξαπάτησης των εργαζομένων προκειμένου να δεχτεί σα «μοιραία» τη νέα σφαγή που ετοιμάζεται σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης και να εγκλωβιστεί στη λογική του «μικρότερου κακού».

Η ευθύνη κάθε συνδικάτου, κάθε εργαζόμενου είναι μεγάλη: να ορθώσουν τώρα τείχος αντίστασης σε όσους θέλουν να καταδικάσουν αυτούς και τα παιδιά τους σε μια ζωή όπου θα μετρούν διαρκώς στερήσεις και βάσανα, όπου ακόμα και βασικά δικαιώματα θα καταργούνται επειδή αποτελούν «κόστος» και άρα εμπόδιο για την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων...