ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Προκαλεί με επικίνδυνη λογική

Γρηγοριάδης Κώστας

Τσουβαλιάζει τα πάντα, μετά και τη δολοφονία του 20χρονου Ιρακινού στο κέντρο της Αθήνας, ο δήμαρχος Αθηναίων. Ο εκλεγμένος από ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ - Οικολόγους - ΔΡΑΣΗ δήμαρχος της Αθήνας, που μέχρι τώρα ζητούσε περισσότερη αστυνομοκρατία στο κέντρο της Αθήνας, που προπαγάνδιζε τα κέντρα κράτησης μεταναστών και προωθούσε την ίδρυση και λειτουργία ενός της πόλης, που σε τελική ανάλυση έριχνε μπόλικο νερό στο μύλο της λογικής «όλοι οι μετανάστες είναι εγκληματίες» τώρα δείχνει να ζητά τη συμβολή όλων για να δοθεί ένα τέλος στη φρίκη των δολοφονιών. Και προκαλεί περισσότερο όταν συμψηφίζει και εξισώνει τις φασιστικές δολοφονικές επιθέσεις με την «αθρόα παράνομη είσοδο μεταναστών».

Σε προχτεσινή δήλωσή του, «με αφορμή την έξαρση των φαινομένων ακραίας ρατσιστικής βίας», όπως τονιζόταν, ο Γ. Καμίνης, ζήτησε να βρίσκεται η κοινωνία σε εγρήγορση «και η Πολιτεία, μόνη αρμόδια για την τήρηση των νόμων και της τάξης, συνεπής στην υποχρέωσή της να οδηγήσει τους δράστες στη Δικαιοσύνη». Μάλιστα, υπογράμμισε πως η κρίση βίας προκαλείται από την αθρόα παράνομη είσοδο μεταναστών, καθώς και την απόπειρα μηχανοκίνητων φασιστοειδών συμμοριών, να πάρουν το νόμο στα χέρια τους. Να λοιπόν πώς εξισώνει τα φασιστοειδή με το σύνολο των μεταναστών που επιχειρούν να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στη χώρα μας και παραμένουν εγκλωβισμένοι εξαιτίας της πολιτικής που στηρίζει με χέρια και με πόδια ο δήμαρχος... Επικίνδυνες λογικές με επικίνδυνες συνέπειες...

Πώς εξασφαλίζεται το «χαμηλό κόστος»...

Τις συνέπειες που έχει στην ασφάλεια της λαϊκής οικογένειας η αγωνία του μεγάλου κεφαλαίου να εξασφαλίσει «χαμηλό κόστος» (προς όφελος της κερδοφορίας και της «ανταγωνιστικότητάς» του) αποτυπώνει χτεσινό δημοσίευμα σε ελληνική εφημερίδα που αφορά σε καταγγελίες της γερμανικής ένωσης χειριστών πολιτικής αεροπορίας Cockpit για «σκληρές πιέσεις» που ασκεί η εταιρεία «Ryanair» «στο θέμα της οικονομίας καυσίμων, καταρτίζοντας "πίνακες απόδοσης" των κυβερνητών βάσει της κατανάλωσης καυσίμων που επιτυγχάνουν»!

Αντιγράφουμε τη συνέχεια του δημοσιεύματος: «Οπως τονίζει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Γιεργκ Χάντβερκγ, εκπρόσωπος της Cockpit, η ποσότητα καυσίμων με την οποία τροφοδοτείται το κάθε αεροσκάφος ορίζεται εν μέρει από τους κανονισμούς του κατασκευαστή. Ομως, πέραν της νόμιμης ελάχιστης ποσότητας, ο κυβερνήτης είναι εκείνος που αποφασίζει πόσα αποθέματα οφείλει να διαθέτει το αεροσκάφος για "περισσότερη ασφάλεια" - ιδίως όταν εξυπηρετεί πτήσεις προς πολυάσχολα αεροδρόμια, όπου είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να κάνει κύκλους έως ότου του δοθεί άδεια προσγείωσης. Ο Χάντβεργκ τόνισε πως, εκτός της Ryanair, τα καύσιμα αποτελούν έναν "σοβαρό παράγοντα κόστους ιδίως για τις εταιρείες χαμηλού κόστους" και πως σε γενικές γραμμές "πολλές εταιρείες" δίνουν οδηγίες στους κυβερνήτες για τρόπους χαμηλής κατανάλωσης». Μάλιστα, «οι ισπανικές αρχές πολιτικής αεροπορίας έχουν δρομολογήσει έρευνες κατά της Ryanair έπειτα από τρία παρόμοια περιστατικά τον περασμένο μήνα, όταν η εταιρεία ζήτησε να προσγειωθούν εκτάκτως τρία αεροσκάφη της λόγω έλλειψης καυσίμων».

... και σε βάρος ποιανού

Να λοιπόν τα... «πεδία δόξης λαμπρά» που άνοιξε για τα λαϊκά στρώματα η απελευθέρωση (και) των αερομεταφορών. Να το όφελος που δήθεν θα δημιουργούσε ο ανταγωνισμός για εργαζόμενους και επιβάτες, για το οποίο συνεχίζουν ξεδιάντροπα να μιλούν οι θιασώτες των αποκρατικοποιήσεων - ιδιωτικοποιήσεων. Εχουν μάλιστα το θράσος να σπέρνουν αυταπάτες για «καλή» και «κακή» ιδιωτικοποίηση, για όρους και κανόνες που δήθεν μπορεί κάποιος να βάλει στα μονοπώλια που ορμούν σε κρίσιμους χώρους και τομείς της οικονομίας με μόνο στόχο το μέγιστο και τάχιστο κέρδος...

Η αλήθεια είναι μία: Την ώρα που η «Ryanair» μετρά βήματα στη θέση της έναντι των άλλων ανταγωνιστών της στον κλάδο, εργαζόμενοι και επιβάτες μετρούν μόνο κινδύνους και ανασφάλεια:

Οι μεν πρώτοι βλέπουν τους εαυτούς τους να επιδοκιμάζονται ανάλογα με το πόσο... λιγότερα καύσιμα χρησιμοποιούν και όχι ανάλογα με το αν μεταφέρουν τους επιβάτες με ασφάλεια στον προορισμό τους. Μάλιστα, δεν θα ήταν απίθανο η ανασφάλεια και η απειλή της ανεργίας σε συνδυασμό με τις πιέσεις της εταιρείας αν έχουν κάνει μερικούς να... ψάχνουν το όνομά τους σ' αυτούς τους «πίνακες απόδοσης», ακόμα κι αν η αλήθεια είναι πως η κατάταξη σε αυτόν δεν τιμά κάποιον ούτε δεοντολογικά ούτε ηθικά.

Οι δε δεύτεροι μπαίνουν στα αεροπλάνα της εταιρείας με την ελπίδα ότι το κυνήγι του «χαμηλού κόστους» θα επιτρέψει στα αεροσκάφη της να προλάβουν να προσγειωθούν με ασφάλεια. Μέχρι την επόμενη φορά που αυτά θα απογειωθούν...

Αγώνας για τους παιδικούς σταθμούς

Εκπτώσεις και περικοπές στις υπηρεσίες που παρέχονται στα παιδιά, είναι η «λύση» που προτείνουν κυβέρνηση και δήμαρχοι, ώστε να αντιμετωπιστεί η αδυναμία των παιδικών σταθμών να καλύψουν τις απαιτούμενες ανάγκες. Το πρόβλημα είναι γνωστό και τεράστιο και κωδικοποιείται ως εξής: Περίπου 53.000 παιδιά μένουν - με βάση τις αιτήσεις που κατατέθηκαν - εκτός παιδικών σταθμών που χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ, στο πλαίσιο προγράμματος του υπουργείου Εργασίας. Ο αριθμός αυτός δεν αποτυπώνει την πραγματικότητα, αφού πολλά ζευγάρια δεν υπέβαλαν καν αίτηση είτε γιατί δεν πληρούσαν τα κριτήρια που έθεσε η δικαιούχος του προγράμματος ΕΕΤΑΑ, είτε γιατί δεν πίστευαν ότι αυτή θα γίνει δεκτή. Εκατοντάδες άλλα παιδιά δε θα μπορούν να φιλοξενηθούν σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, καθώς πολλοί κλείνουν ή υπολειτουργούν, λόγω έλλειψης προσωπικού και χρημάτων. Η κυβέρνηση δεν ανανεώνει τις συμβάσεις των εργαζομένων, ενώ περικόπτει δραματικά την κρατική χρηματοδότηση προς τους δήμους.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση, διά του υπουργού Εργασίας, Γ. Βρούτση, προτείνει τη μείωση του κόστους ανά παιδί που θα φιλοξενηθεί στους σταθμούς του προγράμματος της ΕΕΤΑΑ, ώστε να γίνουν δεκτά περισσότερα. Δηλαδή, προτείνει την υποβάθμιση της φροντίδας, της διατροφής, της δημιουργικής απασχόλησης, της παρακολούθησης της σωματικής και ψυχικής υγείας του παιδιού, κάτι που στην πράξη σημαίνει, με απλά λόγια, κακή προσχολική αγωγή. Η πρώτη αντίδραση της ΚΕΔΕ στη... λύση της κυβέρνησης είναι θετική και δεν αποκλείεται να προκριθεί στο διάλογο που θα έχουν οι δύο πλευρές την ερχόμενη βδομάδα. Την ίδια ώρα, προωθούνται κι άλλες «λύσεις», προεξέχοντος του προέδρου της ΚΕΔΕ, Κ. Ασκούνη, όπως η σύσταση επιχειρήσεων από ανέργους - κυρίως συμβασιούχους πρώην εργαζόμενους σε παιδικούς σταθμούς - οι οποίες θα λειτουργούν με όρους οικονομίας της αγοράς, όπως σημειώνεται στο νόμο για την «κοινωνική επιχειρηματικότητα» που τις προβλέπει. Οι δε άνεργοι που θα της συστήσουν θα εργάζονται περίπου σαν εργολάβοι που θα πληρώνονται από τα κέρδη της επιχείρησης. Με λίγα λόγια οι επιχειρήσεις αυτές θα επιβάλλουν τροφεία, όπως τροφεία βέβαια επιβάλει η συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών παιδικών σταθμών.

Αυτά είναι τα σχέδια της κυβέρνησης. Περικοπές στη χρηματοδότηση και υποβάθμιση των όποιων κοινωνικών υπηρεσιών παρέχονταν. Χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα, ένταση της εμπορευματοποίησης. Και ταυτόχρονα, διατήρηση ενός υποτυπώδους δικτύου κοινωνικών υπηρεσιών με περιστασιακό χαρακτήρα που θα εξαρτάται από ευρωπαϊκά ή εθνικά κονδύλια, χωρίς μόνιμο χαρακτήρα, ώστε να αντιμετωπιστούν ακραίες περιπτώσεις φτώχειας, ανέχειας και εξαθλίωσης. Στα σχέδια αυτά βάζει πλάτη η ΚΕΔΕ αρνούμενη να διεκδικήσει την κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό του συνόλου των αναγκών των νέων ζευγαριών, ώστε να διασφαλιστεί η φιλοξενία και σίτιση όλων των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς.

Προχτές, το ΠΑΜΕ κάλεσε τα συνδικάτα να μπουν μπροστά, να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων και να απαιτήσουν να μην μείνει κανένα παιδί εκτός, να μην κλείσει κανένας αλλά αντίθετα να διευρυνθεί το δίκτυο των παιδικών σταθμών, να καταργηθούν τα τροφεία, να υπάρξει κρατική χρηματοδότηση που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες των παιδιών, να μην γίνει καμία απόλυση εργαζομένων κ.ά. Και αυτοί οι στόχοι πάλης πρέπει να τεθούν στο προσκήνιο στους τόπους δουλειάς και τις γειτονιές.

Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ

Απολύσεις και αντιφάσεις του συστήματος...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΣΤΟΥΝ η άγρια λιτότητα, οι τεράστιες περικοπές στο δημόσιο τομέα, η πλήρης απαξίωση των υπηρεσιών του κράτους με το... ρουσφέτι;

Πώς είναι δυνατόν να τάζουν, να υπόσχονται θέσεις, να εκμαυλίζουν συνειδήσεις, να εκβιάζουν και γενικώς να κάνουν τη δουλειά που ξέρουν χρόνια όταν... πρέπει να μειώσουν το προσωπικό στο Δημόσιο;

Ε, λοιπόν, φαίνεται πως όταν... συνασπίζονται μπορούν να βρουν τις κατάλληλες λύσεις ακόμη και σε προβλήματα που δείχνουν άλυτα. Ολα γίνονται άμα μπλέξει κανείς με κυβερνήσεις σαν κι αυτή που έχουμε.

Ποια είναι η λύση; Αν πιστέψουμε τα σχετικά δημοσιεύματα, η εφεδρεία στο Δημόσιο ...με εξετάσεις ή αξιολόγηση! Αυτό σκέπτονται, όπως φημολογείται.

Με ένα σμπάρο ...τρία τρυγόνια! Γιατί... «φωνάζει» από τώρα το πώς θα προωθήσουν ένα τέτοιο σχέδιο. Δε θέλει άλλωστε και πολλή φαντασία. Τους ξέρουμε πια.

Θα απολύσουν καταρχήν εργαζόμενους. Κατά κύριο λόγο από τις «μη αποδοτικές» υπηρεσίες, δηλαδή αυτές που δε χρειάζονται οι κεφαλαιοκράτες (Ισως καταργήσουν και μερικές μέσα στον όλο χαμό).

Θα «βολέψουν» τους ημέτερους! Σιγά πια μη δε βρεθεί ένα «συστηματάκι» που και τα ρουσφέτια να κάνει και να μοιάζει «αντικειμενικό»... Ξέρετε, κάποια «ανεξάρτητη αρχή» ή κάτι παρεμφερές.

Και στο τέλος θα μας πουλήσουν και το παραμύθι ότι επιτέλους επέρχονται η αξιοκρατία, ο έλεγχος και η εύρυθμη λειτουργία με σύγχρονα συστήματα στο Δημόσιο.

Αλλωστε, μια τέτοια ιστορία μπορεί να καλύψει πολιτικά μπόλικους χώρους. Κυρίως αυτούς που κόπτονται μήπως τα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν είναι «οριζόντια». Οι στόχοι μπορούν να επιτευχθούν και... κάθετα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Κοροϊδεύουν ανήμπορους ανθρώπους

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε «μαϊμουδιά» ολκής αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα η προπαγάνδα της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνησης για την εκστρατεία κατά των ανάπηρων «μαϊμού», που παίρνουν επιδόματα χωρίς να τα δικαιούνται. Σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, αν πιάνονταν «στα πράσα» οι ανάπηροι «μαϊμού» που είχαν «τραφεί» για ρουσφετολογικούς σκοπούς, θα ωφελούνταν οι «γνήσιοι» ανάπηροι, δικαιούχοι των προνοιακών επιδομάτων.

Η απογραφή των δικαιούχων έγινε. Ολοκληρώθηκε στα μέσα του Μάρτη. Για να δούμε τώρα, πώς ωφελήθηκαν οι ανάπηροι και οι χρόνια πάσχοντες. Για μήνες έμειναν χωρίς αυτό το πενιχρό επίδομα, με το οποίο ζουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Μια μερίδα αναπήρων δεν έχει λάβει ακόμη και σήμερα το επίδομα για τους μήνες Μάρτη - Απρίλη και Μάη - Ιούνη. Η πλειοψηφία δεν έχει πάρει σήμερα το επίδομα για Μάη - Ιούνη. Μετά την ολοκλήρωση της ...«σωτήριας» απογραφής τείνει να παγιωθεί η μεγάλη καθυστέρηση στην καταβολή των προνοιακών επιδομάτων. Την ίδια στιγμή «φουντώνουν» οι «φήμες» για κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων και αυτά να δίνονται στους πιο εξαθλιωμένους με εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια. Θα έπρεπε, λοιπόν, να ντρέπονται η κυβέρνηση και τα στελέχη της που, με τέτοια «θανατηφόρα» για ΑμΕΑ και χρονίως πάσχοντες έργα, έχουν τα μούτρα να υποκρίνονται και ότι χτυπούν τους αναπήρους - «μαϊμού» δήθεν για να προστατεύσουν τους πραγματικούς αναπήρους!

Το ζητούμενο είναι οι ανάπηροι και οι οικογένειές τους, αλλά και όλο το λαϊκό κίνημα να βάλει ένα τέρμα σε αυτές τις «μαϊμουδιές», στην κοροϊδία που στόχο έχει την άγρια περικοπή σε βάρος ακόμη και των πιο ανήμπορων ανθρώπων, που η ίδια τους η επιβίωση εξαρτάται από τη θεραπεία, τη φροντίδα, τις προνοιακές δομές.

Οι λίστες των «ανταγωνιστικών» πανεπιστημίων...

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα δημοσιεύονται λίστες με τα «καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου», μετά από διαφόρων ειδών αξιολογήσεις. Τελευταία ήταν αυτή του Ινστιτούτου Ανώτατης Εκπαίδευσης του πανεπιστημίου Ζια Τονγκ της Σαγκάης. Κάθε φορά γίνεται η ίδια δημόσια «συζήτηση», για την έλλειψη «ανταγωνιστικότητας» των ελληνικών πανεπιστημίων. Εάν στη λίστα η θέση κάποιου ελληνικού πανεπιστημίου είναι καλή υπάρχουν τα ανάλογα «πανηγύρια».

Στη λίστα του Πανεπιστημίου της Σαγκάης τα «Νέα» αφιέρωσαν το προχτεσινό τους κύριο άρθρο για να παροτρύνουν τη σύνδεση των ΑΕΙ με τις «ερευνητικές και τις παραγωγικές ανάγκες του τόπου» κ.ά., εξηγώντας ότι «η συνταγή είναι μία: Ανταγωνιστικότητα, εξωστρέφεια, διαρκής αξιολόγηση».

Συνήθως σε αυτές τις αξιολογήσεις βρίσκονται «μπροστά» τα μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας και άλλων χωρών, σαν πρότυπα «ανταγωνιστικά πανεπιστήμια». Οι δείκτες σε αυτού του είδους τις αξιολογήσεις δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ποιότητα τις παρεχόμενης εκπαίδευσης, αλλά κυρίως με το κατά πόσο τα πανεπιστήμια είναι και καλές επιχειρήσεις, αν έχουν την απαραίτητη σύνδεση με την «αγορά», αν «πουλάνε» και επενδύουν την ερευνητική τους δραστηριότητα. Ολα αυτά ονομάζονται ακαδημαϊκές και ερευνητικές επιδόσεις, μαζί με την υλικοτεχνική υποδομή κ.ά.

... εργαλείο για τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις

Ποια είναι η κατεύθυνση που προτείνουν οι «αρμόδιοι», η κυβέρνηση, οι επιχειρήσεις και γενικότερα η κυρίαρχη τάξη και οι εκφραστές της, για να «ανέβουν θέσεις» τα ελληνικά πανεπιστήμια; Την εφαρμογή αναδιαρθρώσεων όπως αυτές του νόμου - πλαισίου για το πανεπιστήμιο ΑΕ, με προγράμματα σπουδών προσαρμοσμένα στη «γνώση» που θέλει κάθε φορά η αγορά, με ερευνητική δραστηριότητα που ζητούν οι πολυεθνικές, με άμεση σύνδεση των ιδρυμάτων με το κεφάλαιο.

Η «εξωστρέφεια», η «αξιολόγηση» και η «ανταγωνιστικότητα» είναι λέξεις που χρησιμοποιούν οι κυβερνώντες και οι διάφοροι διεθνείς αξιολογητές. Είναι η «γλώσσα» τους για τα πανεπιστήμια που δε θα μορφώνουν την πλειοψηφία, αλλά θα αντιμετωπίζουν τους φοιτητές σαν πελάτες ή «μυαλά» που θα μπορεί να επενδύσει σε αυτά η α' ή η β' εταιρεία. Τα ιδρύματα πρέπει να είναι επιχειρήσεις που θα «κρίνονται» για τις «μπίζνες» και την επιστημονική τους συνεισφορά στις απαιτήσεις της «αγοράς».

Οι λίστες αυτές εξυπηρετούν τα μεγάλα ιδρύματα, ενισχύουν την εικόνα τους στη διεθνή αγορά, ώστε οι επιχειρήσεις να έχουν στοιχεία για τις επιδόσεις και να ξέρουν πού να επενδύσουν. Με αυτόν τον τρόπο τα ισχυρά ιδρύματα των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας και άλλων χωρών να μπορούν να «χτυπάνε» μεγάλες χρηματοδοτήσεις, να έχουν καλύτερες επιλογές στα ερευνητικά πακέτα της «αγοράς».

Η εξέλιξη της επιστημονικής γνώσης, η προσέγγιση της επιστήμης από τα λαϊκά στρώματα, το δικαίωμα στη μόρφωση, η βασική έρευνα προς όφελος των εργαζομένων και των παιδιών τους, η ανάπτυξη της επάρκειας των νέων επιστημόνων δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις αξιολογήσεις, όσο επιστημονικοφανείς κι αν είναι.

Eπιμήκυνση του λαϊκού μαρτυρίου

Μια μεγάλη επιχείρηση εξαπάτησης του ελληνικού λαού έχει ξεκινήσει η συγκυβέρνηση των τριών, συνεπικουρούμενη από διάφορα ευρωενωσιακά κέντρα, με κωδική ονομασία «επιμήκυνση». Μιλάνε για επιμήκυνση του προγράμματος λιτότητας και περικοπών μέχρι το 2016 και αυτό τάχα θα είναι θετική εξέλιξη. Το λένε όλοι αυτοί που το μόνο το οποίο τους απασχολεί είναι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή η κερδοφορία του κεφαλαίου, και καρφί δεν τους καίγεται για τη βιωσιμότητα του ελληνικού λαού, που βλέπει καθημερινά τη ζωή του και το μέλλον του να κατακρημνίζονται στον καιάδα της αδίστακτης ταξικής πολιτικής.

Το χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα είναι το πρόσχημα, ο «πολιορκητικός κριός» για την άλωση των λαϊκών δικαιωμάτων και των εργατικών κατακτήσεων, ώστε όταν κλείσει αυτός ο κύκλος της καπιταλιστικής κρίσης να έχουν καταφέρει βαρύ πλήγμα στην εργατική τάξη και στις κατακτήσεις της.

Οταν αυτοί μιλάνε για επιμήκυνση, είναι σαφές τι εννοούν. Αλλωστε, δεν το κρύβουν. Αυτό που λένε είναι ότι τα νέα μέτρα - καρμανιόλα, περικοπών ύψους 11,5 ή 15 και άνω δισ. ευρώ, δε θα τα εφαρμόσουν σε δύο αλλά σε τέσσερα χρόνια! Τα μέτρα αυτά είναι επιπλέον όλων των άλλων που έχουν μέχρι τώρα επιβληθεί στο όνομα της κρίσης και της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» του ελληνικού κεφαλαίου. Δηλαδή, λένε ότι την ολοκλήρωση της διάλυσης της Υγείας, της Παιδείας, των εργασιακών σχέσεων, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, της κατακρεούργησης των συντάξεων, της συρρίκνωσης των επιδομάτων ανεργίας, δεν την προλαβαίνουν σε δύο και θέλουν τέσσερα χρόνια. Αυτό είναι όλο. Ζητάνε χρόνο, θέλουν παράταση για να αποκάνουν το λαό.

Η επιμήκυνση αυτή σημαίνει παράταση του μαρτυρίου. Αποσκοπεί όχι στην ανακούφιση του λαού αλλά στην... ανακούφιση των θανατερών μέτρων που επιβάλλονται. Να πάρει, δηλαδή, ο δήμιος μια ανάσα και να συνεχίσει το έργο του. Εξάλλου, οι ίδιοι λένε πως η «επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής» είναι προϋπόθεση και το πρώτο βήμα της δήθεν «επαναδιαπραγμάτευσης» που στοχεύει στο να κάνει τα μέτρα αυτά πιο «βιώσιμα», δηλαδή να μονιμοποιηθεί αυτή η πολιτική.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εξαπατούν το λαό συστηματικά, ρίχνουν αλάτι στις πληγές που του προκάλεσαν.

Τα λαϊκά στρώματα πλέον δεν έχουν ούτε τα περιθώρια ούτε την πολυτέλεια να παραπλανηθούν άλλο. Εχουν κάθε λόγο να αποτρέψουν την κάθε επιμήκυνση και την όποια «επαναδιαπραγμάτευση» των όρων της εξαθλίωσής τους και τελικά να ανατρέψουν αυτή την πολιτική.

Είναι όρος επιβίωσης και προϋπόθεση για μια άλλη πορεία στο μέλλον. Ο λαός με την πάλη του να κλείσει αυτό το φαύλο κύκλο της εξαπάτησης, του τρόμου και της μοιρολατρίας που οδηγεί στην εξαθλίωσή του. Αυτό που πρέπει να φοβάται ο λαός δεν είναι η αποδέσμευση από την ΕΕ και η μονομερής διαγραφή του χρέους, αλλά οι θυσίες που ασταμάτητα του επιβάλλουν για τα καπιταλιστικά κέρδη, την παραμονή της χώρας στο ευρώ και στην ΕΕ που ταλανίζονται από την κρίση και τις αντιθέσεις.