Το μετεκλογικό παζάρι, για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας, οι ηγεσίες των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ το μετέτρεψαν σε προεκλογικό σόου, για να θέσουν νέα παραπλανητικά διλήμματα στο λαό και να τον χειραγωγήσουν.

Χτες, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας των διερευνητικών εντολών, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κ. Παπούλιας, κάλεσε σε συναντήσεις τους αρχηγούς των κομμάτων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας, σήμερα στις 12 το μεσημέρι ο Κ. Παπούλιας θα έχει κοινή συνάντηση με τους Αντ. Σαμαρά, Αλ. Τσίπρα και Ευ. Βενιζέλο. Θα ακολουθήσουν κατ' ιδίαν συναντήσεις με την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, και τους Π. Καμμένο, Φ. Κουβέλη και Ν. Μιχαλολιάκο.

Οι διεργασίες μεταξύ των ηγεσιών των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου» για το σχηματισμό κυβέρνησης, μετά την επιστροφή, χτες, Σάββατο, της διερευνητικής εντολής από τον Ευ. Βενιζέλο, θα μεταφερθούν στις συσκέψεις υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με ορατό το ενδεχόμενο για νέες κάλπες τον Ιούνη. Ο Κ. Παπούλιας στη διάρκεια της συνάντησής του με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης, σημειώνοντας ότι από τις «επαφές μεταξύ των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων φαίνεται ότι υπάρχουν ψήγματα αισιοδοξίας». «Ελπίζω να συμβάλω να υπάρξει κυβέρνηση γιατί τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα», ανέφερε ο Κ. Παπούλιας.

Από την πλευρά του ο Ευ. Βενιζέλος σημείωσε ότι «η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ συμφωνούν στην ανάγκη σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης με διετή εντολή, όριο την παραμονή της χώρας στο ευρώ και στόχο τη δραστική βελτίωση των όρων για την υπέρβαση του μνημονίου. Ορος και προϋπόθεση παραμένει η συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση» και απευθυνόμενος στο Κ. Παπούλια πρόσθεσε: «Εκεί πρέπει να εστιαστούν οι δικές σας προσπάθειες».

Καθοριστικό ρόλο στο θέατρο που στήθηκε στην πλάτη του λαού, έπαιξε και η ΔΗΜΑΡ, με τον Φ. Κουβέλη - παρότι δεν έλαβε εντολή - να επιχειρεί για λογαριασμό του αστικού πολιτικού συστήματος να δώσει κυβερνητική λύση μέσω της συγκρότησης «οικουμενικής κυβέρνησης», με χρονικό ορίζοντα τριετίας και τη συμμετοχή όλων των «φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων». Την πρόταση έσπευσαν να υιοθετήσουν Βενιζέλος και Σαμαράς.

Στις μετεκλογικές εξελίξεις παρενέβησαν από την πρώτη ώρα οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος, εκφράζοντας συνολικά την άρχουσα τάξη, ανέφερε σε δήλωσή του μετά τις εκλογές:

«Ευκταίο θα ήταν, στο πλαίσιο των διερευνητικών εντολών, να διαμορφωνόταν μία κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας και λαϊκής νομιμοποίησης, η οποία θα συμπεριελάμβανε και τον μεγάλο νικητή των εκλογών - τον ΣΥΡΙΖΑ με τη σαφή αντιμνημονιακή θέση. Θα δινόταν έτσι η ευκαιρία να διαμορφωθεί ένα εθνικό διαπραγματευτικό μέτωπο, που θα διεκδικούσε από μία Ευρώπη που αλλάζει, νέους όρους αντιμετώπισης της Ελλάδας, με βάση ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Δυστυχώς, αυτό δε φαίνεται εφικτό. Αν οι διερευνητικές εντολές δεν καταλήξουν σε ένα τέτοιο βιώσιμο σχήμα, τότε η μόνη λύση είναι μία νέα προσφυγή στις κάλπες».

Την πρώτη διερευνητική εντολή, έλαβε τη Δευτέρα ο Α. Σαμαράς, ο οποίος την παρέδωσε αυθημερόν. Στις επαφές του, είχε προτείνει τη συγκρότηση κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» με στόχο την «παραμονή της χώρας στο ευρώ», την οποία διάνθισε με το κάλπικο σύνθημα περί «επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου».

Την Τρίτη, η διερευνητική εντολή πέρασε στα χέρια του Αλ. Τσίπρα, ο οποίος επιχείρησε με τακτικισμούς να περιορίσει την αντιπαράθεση με τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου στο ψευτοδίλημμα «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», προκειμένου να στηρίξει την πρότασή του για σχηματισμό «κυβέρνησης της αριστεράς». Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε τη διερευνητική εντολή για τις ανάγκες της προεκλογικής του εκστρατείας, κάνοντας συναντήσεις με κόμματα εκτός Βουλής και «κοινωνικούς φορείς».

Στο διά ταύτα, κατέθεσε μια πλατφόρμα «πέντε σημείων» για συμφωνία σε κυβέρνηση συνεργασίας, ζητώντας:

-- Την ανάγκη άμεσης ακύρωσης εφαρμογής των μέτρων του μνημονίου και ειδικότερα των επαίσχυντων εκείνων νόμων που περικόπτουν περαιτέρω μισθούς και συντάξεις.

-- Την ακύρωση των νόμων που καταργούν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και ειδικότερα του νόμου που ορίζει ότι άμεσα στις 15 Μάη καταργείται η μετενέργεια και παύουν οι Συλλογικές Συμβάσεις.

-- Την προώθηση άμεσων αλλαγών στο πολιτικό σύστημα με πρώτες την αλλαγή του εκλογικού νόμου, την καθιέρωση της απλής αναλογικής, καθώς και την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

-- Το δημόσιο έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα. Να δοθεί στη δημοσιότητα η έκθεση της Black Rock. Να μετατραπούν οι τράπεζες σε μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

-- Τη δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για να διερευνήσει το επαχθές του δημόσιου χρέους, μορατόριουμ στην αποπληρωμή του και διεκδίκηση δίκαιης και βιώσιμης ευρωπαϊκής λύσης.

Στις μέρες που ακολούθησαν, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έκοβαν και έραβαν για τις ανάγκες της προεκλογικής προπαγάνδας τις προτάσεις και τους στόχους μιας ενδεχόμενης «κυβέρνησης της αριστεράς», με στόχο να ψαρέψουν ψήφους σε θολά νερά. Αποκορύφωμα της κοροϊδίας του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο λαό, αποτέλεσε η επιστολή την Πέμπτη του Αλ. Τσίπρα προς τους προέδρους της Κομισιόν, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως και στους επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Γιουρογκρούπ.

Από την επιστολή απουσίαζε κάθε αναφορά σε «καταγγελία του μνημονίου», σε κατάργηση των προβλεπόμενων μέτρων, σε αποκατάσταση μισθών και συντάξεων και στις άλλες υποσχέσεις που πουλάει ο ΣΥΡΙΖΑ στο εσωτερικό της χώρας, ενώ γινόταν ανοιχτά λόγος για «επανεξέταση» του μνημονίου. Ηταν ένας ακόμα τρόπος για να καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα διαπιστευτήριά του στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κάλεσαν τον Αλ. Τσίπρα να σχηματίσει κυβέρνηση με τις λεγόμενες «αντιμνημονιακές» δυνάμεις (Κουβέλης, Καμμένος) και δεσμεύτηκαν ότι θα δώσουν ψήφο ανοχής, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει και αυτό το σενάριο.

Την τυχοδιωκτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να αξιοποιήσει από την πρώτη στιγμή ο Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος με τη σειρά του έλαβε την Πέμπτη την τρίτη κατά σειρά διερευνητική εντολή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, σε συμφωνία με τον Α. Σαμαρά πρότεινε στον Αλ. Τσίπρα τη συγκρότηση κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», με μοναδικές προϋποθέσεις την «παραμονή της χώρας στην ΕΕ και το ευρώ» και στόχο τη «θαρραλέα υπέρβαση του μνημονίου», ώστε να αποφευχθεί η προσφυγή στις κάλπες.

Ο επικοινωνιακός ελιγμός του Αλ. Τσίπρα να ζητήσει από τους προέδρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να αποστείλουν επιστολή στις Βρυξέλλες με την οποία θα «αναιρούν τις υπογραφές τους» στο μνημόνιο και τη νέα δανειακή σύμβαση, αποτέλεσε νέο πεδίο επικοινωνιακών αντιπαραθέσεων και οδήγησε στο προδιαγεγραμμένο «ναυάγιο» τις προσπάθειες για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας.

Την Πέμπτη το βράδυ, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φ. Κουβέλης, μετά τη συνάντησή του με τον Ευ. Βενιζέλο, ανέλαβε με τη σειρά του δράση για να ευδοκιμήσει η συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας. Πρότεινε τη συγκρότηση οικουμενικής κυβέρνησης, με «συγκεκριμένο δεσμευτικό πρόγραμμα και χρονικό ορίζοντα μέχρι τις ευρωεκλογές του 2014» και «διπλή αποστολή: Πρώτον να κρατήσει τη χώρα μέσα στην ΕΕ και το ευρώ και δεύτερον να ξεκινήσει τη σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημόνιο». Να εφαρμόσει, δηλαδή, απαρέγκλιτα τα βάρβαρα μέτρα που προβλέπει η δανειακή συμφωνία, στο όνομα τάχα της «υπέρβασής» της σε τρία χρόνια!

Για τη στελέχωση της οικουμενικής κυβέρνησης, ο Φ. Κουβέλης έκανε λόγο για «φερέγγυα πρόσωπα» και ισχυρίστηκε ότι «θα αξιοποιήσει το ευνοϊκότερο πλέον ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον για να πετύχει θετικά αποτελέσματα μετά από συστηματική και σκληρή διαπραγμάτευση».

Την πρόταση Κουβέλη χαιρέτισε το ΠΑΣΟΚ με τον Ευ. Βενιζέλο να δηλώνει ότι «σχεδόν συμπίπτει με την πρόταση» του ΠΑΣΟΚ για το σχηματισμό κυβέρνησης. Στην ίδια γραμμή και ο Αν. Σαμαράς, μιλώντας την Παρασκευή στην ΚΟ της ΝΔ σημείωσε ότι «η πρόταση Κουβέλη αγγίζει τη δική μας βασική πρόταση».

Την πρόταση Κουβέλη απέρριψε ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια προσπάθεια να διατηρήσει «ζωντανά» τα αντιμνημονιακά του συνθήματα μπροστά στην ενδεχόμενη προσφυγή στις κάλπες και παράλληλα να ενισχύσει τα κάλπικα διλήμματα και τις ψευδεπίγραφες διαχωριστικές γραμμές που στήνουν όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, σε μια προσπάθεια να διαμορφώσουν τους νέους πόλους του αστικού πολιτικού σκηνικού, μεταξύ «δεξιάς» και «αριστεράς».

Οι εξελίξεις μέσα στη βδομάδα για το σχηματισμό κυβέρνησης, οι δηλώσεις των πρωταγωνιστών, οι προτάσεις, οι διεργασίες και το παρασκήνιο δίνουν πλούσιο υλικό στο λαό, για να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα. Να διαπιστώσει ότι πίσω από τις φραστικές διαφοροποιήσεις, τις μεγαλόσχημες υποσχέσεις και τις απειλές, κρύβεται η στρατηγική σύμπλευση των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ στην παραμονή της χώρας στο σκληρό πυρήνα της ζώνης του ευρώ, που απαιτεί η ντόπια πλουτοκρατία. Οτι οι μεταξύ τους αντιπαραθέσεις στόχο έχουν να κρύψουν πως έχουν για κοινό στόχο την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, ανεξάρτητα από τις περικοκλάδες με τις οποίες προσπαθούν να λανσάρουν σαν «διαφορετικά» τάχα τη θέση τους στο λαό.

Το ΚΚΕ, όχι μόνο ξεκαθάρισε προεκλογικά ότι δεν πρόκειται να εμπλακεί σε κανένα σενάριο σχηματισμού κυβέρνησης, όχι μόνο δε συμμετείχε στις συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς που πήραν τη διερευνητική εντολή, αλλά παρενέβη και με ανακοίνωση, ζητώντας να σταματήσει το θέατρο των διερευνητικών και να μιλήσει ο λαός με νέες εκλογές. Η διορατικότητα, η ευθύτητα και η συνέπεια του ΚΚΕ, πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για το ποιος στέκεται ντόμπρα απέναντι στο λαό και ποιος προσπαθεί να τον κοροϊδέψει, να ενσωματώσει την αγανάκτησή του και να τον δέσει απογοητευμένο και ηττημένο στο άρμα της αντιλαϊκής πολιτικής.