Μπορεί στις διερευνητικές εντολές να ακούγονται όρκοι «υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων», ωστόσο όμως για δικαιώματα, όπου οι εργαζόμενοι στενάζουν στην κυριολεξία, δεν ακούγεται κουβέντα. Και στα νοσοκομεία, που στενάζουν απ' τις ελλείψεις, φτάνει η «εξαιρετικώς επείγουσα εγκύκλιος» του υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου για την κάλυψη των αναγκών «με ιατρούς παθολόγους ή γενικούς ιατρούς, κοινωνικούς λειτουργούς και νοσηλευτές, με καθεστώς έκδοσης δελτίου απόδειξης παροχής υπηρεσιών για τις παρεχόμενες υπηρεσίες». Δηλαδή, με προσλήψεις με μπλοκάκι και «με την προϋπόθεση ότι (οι μονάδες που θα προσλάβουν) έχουν ίδιους διαθέσιμους πόρους».

Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: Απ' τη μια μεριά, γίνεται ακόμα παραπέρα σαλαμοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Απ' την άλλη, οι «ίδιοι διαθέσιμοι πόροι» σημαίνουν ακόμη πιο ακριβές οι εμπορευματοποπιημένες υπηρεσίες Υγείας για το λαό.