Στην πραγματικότητα ο πρόεδρος της ΝΔ ανταποκρίθηκε στην πράξη στο κάλεσμα του πρωθυπουργού «να συμβάλει εφεξής στην εθνική προσπάθεια». Δεν είναι τυχαίο ότι πέρασε σε δεύτερο πλάνο τις έντονες φραστικές διαφωνίες που είχε εκφράσει όλο το προηγούμενο διάστημα για «τη συμμετοχή των ιδιωτών στο ρίσκο του κρατικού δανεισμού» και την «επιλεκτική χρεοκοπία», ενώ συμμετείχε στην κυβερνητική θριαμβολογία διαπιστώνοντας ότι «η βελτίωση των όρων δανεισμού που επιτεύχθηκε είναι θετικό βήμα και παρέχει ανακούφιση». Είναι ολοφάνερο ότι ο πρόεδρος της ΝΔ δεν ήθελε «να χαλάσει το κλίμα» και να δημιουργήσει προβλήματα στην αξιοποίησή του από την κυβέρνηση, προκειμένου να κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση. Σταθερά και μονότονα άλλωστε η ηγεσία της ΝΔ ζητάει να επιταχυνθεί η υλοποίηση των βασικών στόχων του «μεσοπρόθεσμου», ενώ ψήφισε τα σημαντικότερα άρθρα του εφαρμοστικού νόμου που αφορούν τις ιδιωτικοποιήσεις, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, τη μείωση των μισθών και την εργασιακή εφεδρεία στο Δημόσιο, το πετσόκομμα των συντάξεων. Αλλωστε το προηγούμενο διάστημα έχει υπερψηφίσει 38 νομοσχέδια της κυβέρνησης, βάζοντας γερές πλάτες στην υλοποίηση της πολιτικής του μνημονίου, επιβεβαιώνοντας ότι η διαφωνία της είναι βαθιά υποκριτική.

Την ίδια στιγμή η ηγεσία της ΝΔ φωνάζει ότι «η μέχρι τώρα πολιτική απέτυχε πλήρως», προκειμένου αμέσως μετά να εμφανίσει ως διέξοδο την άμεση υλοποίηση των φιλομονοπωλιακών μέτρων του «Ζαππείου 2» για την «επανεκκίνηση της οικονομίας». Ομως στο σύνολό τους αυτά τα μέτρα, με πρώτο τη μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη στο 15%, έχουν ήδη υιοθετηθεί από την κυβέρνηση και έχει δρομολογηθεί η υλοποίησή τους με τις ευλογίες της τρόικας, αφού υπηρετούν την ίδια στρατηγική, την έξοδο δηλαδή από την κρίση προς όφελος των μονοπωλίων. Μετά από αυτό η ηγεσία της ΝΔ έχει «ξεμείνει» από θέματα που υποτίθεται ότι έβαζε προς «επαναδιαπραγμάτευση» με την τρόικα...