Με τις αποφάσεις της Συνόδου, η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της κλιμακώνουν τον πόλεμο απέναντι στο λαό, και τ' άλλα κόμματα ουσιαστικά δε διαφωνούν

Στο λαϊκισμό κατέφυγε ο ΛΑ.Ο.Σ. με τον πρόεδρό του την Παρασκευή, σε τρεις διαφορετικές παρεμβάσεις του για το θέμα, να αυξομειώνει την ένταση της κριτικής του. Η πρώτη δήλωση του Γ. Καρατζαφέρη ήταν στη λογική «ούτε ζέστη ούτε κρύο» αφού, όπως είπε, «κανείς νοήμων δεν μπορεί να χειροκροτήσει όπως και δεν μπορεί να "μουντζώσει" τα αποτελέσματα της Συνόδου, διατηρούμε σαν χώρα τη ζωντάνια μας, αλλά ως επί, εν τόκοις, χρήμασι εκδιδομένη».

Νωρίτερα, την Παρασκευή το πρωί, μιλώντας στο «ΑΛΤΕΡ» και στο ρ/σ «Rial» ο Γ. Καρατζαφέρης ήταν πιο επιθετικός λέγοντας ότι «η Ελλάδα μπαίνει στο "γύψο"», ότι «εκπορνεύτηκε» και ότι η εξέλιξη στη Σύνοδο Κορυφής ήταν χρεοκοπία. Πρόσθεσε ότι «μείναμε όρθιοι αλλά όχι αξιοπρεπείς» αφού «θα έχουμε τη "ρετσινιά" της μιας και μοναδικής πτωχευμένης ευρωπαϊκής χώρας μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο». Πάντως, εμφανίστηκε ευχαριστημένος γιατί «ήρθε το σχέδιο Μάρσαλ», όπως ζητούσε το κόμμα του, προσπερνώντας το βαρύ τίμημα που θα πληρώσει ο λαός για την υλοποίηση των ευρωενωσιακών σχεδιασμών.

Ευκαιρίας δοθείσης επανέλαβε την πάγια θέση του για συναίνεση των πολιτικών κομμάτων θέτοντάς την σαν προαπαιτούμενο ώστε «να μπει πάτος στο βαρέλι». Οπως είπε, «όσα κεφάλαια, αν και όπως, μας δώσει η Ευρώπη δεν αρκούν για να σωθούμε αν δεν υπάρχει στο εσωτερικό της χώρας σύνεση, συνεργατικότητα, συναντίληψη και συνευθύνη». Αποψη που επιδιώκει να πείσει το λαό ότι το πρόβλημα της κρίσης και του χρέους ως σύμπτωμά της, μπορεί να λυθεί μέσω της επιδιωκόμενης απ' την άρχουσα τάξη αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού. Επιδίωξη που στοχεύει να αμβλύνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή με επιμέρους αλλαγές, επιφανειακές, αλλά και να «τσιμεντάρει» τις αστικές πολιτικές δυνάμεις σε ενιαίο μπλοκ που θα εφαρμόσει διά πυρός και σιδήρου τη βάρβαρη πολιτική που έχει ανάγκη σήμερα το κεφάλαιο.

Εξάλλου, ρίχνοντας νερό στο μύλο μιας επιζήμιας προπαγάνδας που αποπροσανατολίζει το λαό απ' τον πραγματικό γεννήτορα της κρίσης, των χρεών αλλά και της διαφθοράς και των σκανδάλων, ο Γ. Καρατζαφέρης υπεραμύνθηκε της αλλαγής της σύνθεσης του κοινοβουλευτισμού «για να πάνε φυλακή αυτοί που κατάντησαν τη χώρα μας έτσι, όποιο κόμμα, ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, αυτοί που έφεραν την Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση πρέπει να πάνε στον Κορυδαλλό, αν όχι στο Γουδή».

Σαν παραδοχή της χρεοκοπίας της ακολουθούμενης πολιτικής ερμήνευσε ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής. Διαμαρτυρήθηκε ότι η «ηγεσία της Ευρώπης απέδειξε ότι μένει δέσμια στη στρατηγική του αδιέξοδου και χρεοκοπημένου νεοφιλελευθερισμού», αφού δε βρήκε μια «δομική ευρωπαϊκή λύση στην ευρωπαϊκή συστημική κρίση». Σκοπίμως βεβαίως ο οπορτουνισμός αποσιωπά ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου δυσκολεύονται πολύ να διαχειριστούν μια κρίση που δεν είναι χρέους, αλλά κλασσική καπιταλιστική κρίση. Και το κάνει προκειμένου να προσδώσει αξιοπιστία στη δική του ανεδαφική πρόταση που υπόσχεται μια άλλη, δήθεν εφικτή, διαχείριση του καπιταλισμού προς όφελος και της πλουτοκρατίας και του λαού.

Ως προς το περιεχόμενο των αποφάσεων ο Αλ. Τσίπρας μίλησε για «ανεπαρκή και αποσπασματική απάντηση» που «δε διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, δεν παρακάμπτει τις αγορές, αλλά για άλλη μια φορά ματαίως προσπαθεί να τις κατευνάσει». Πρόσθεσε ότι «η απόφαση δεν αποτελεί αρχή εξόδου από τη κρίση αλλά την επίσπευση της πρώτης πράξης ενός προαναγγελθέντος σχεδίου ελεγχόμενης χρεοκοπίας».

Ο Αλ. Τσίπρας επέμεινε ότι υπάρχει λύση «και είναι πολιτική» προσδιορίζοντάς την στην «παράκαμψη των αγορών, με άρνηση των δογμάτων του νεοφιλελευθερισμού, με απευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ, με μεταφορά μεγάλου μέρους των εθνικών χρεών στην ΕΚΤ, με διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους». Πρόκειται για φληναφήματα στηριγμένα στη σαθρή εκτίμηση του οπορτουνισμού για την κρίση «χρέους» όπως την προσδιορίζει. Αποσιωπά ότι το χρέος είναι σύμπτωμα της γενικότερης βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και ότι ακόμα κι αν ρυθμιστεί κατά τον τρόπο που εισηγείται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα το θετικό δεν θα προκύψει για το λαό. Επιπρόσθετα, αποπροσανατολίζει και εξαπατά τα λαϊκά στρώματα ότι είναι δυνατόν στον καπιταλισμό, με τη δοσμένη σύνδεση πολιτικής και οικονομίας, να παρακαμφθούν οι «αγορές», δηλαδή το κεφάλαιο.

Περισσότερο ευχαριστημένος εμφανίστηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, που σε συνέντευξή του στο ρ/σ της ΝΕΤ μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «για μεν την Ευρώπη και συνολικά τη ζώνη του ευρώ, πράγματι γίνεται ένα βήμα αλλά γίνεται ένα βήμα πολύ λίγο και πολύ αργά, αν αυτή την απόφαση την έπαιρναν την άνοιξη του 2010 θα ήταν αρκετή». Εστίασε την κριτική του στη δήθεν «ελλειμματική και στρεβλή αρχιτεκτονική του ευρώ», μίλησε για «χαλάρωση της θηλιάς» για την Ελλάδα. Και προεξόφλησε ότι η απόφαση της Συνόδου αποτέλεσε «έμπρακτη ομολογία αποτυχίας της πολιτικής του μνημονίου», ισχυριζόμενος επιπλέον «το κατάλαβαν πολύ αργά, με μεγάλη καθυστέρηση (...) ήταν λάθος να αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της Ελλάδος ως πρόβλημα ρευστότητας, ήταν λάθος η πολιτική να δανείζεται η Ελλάδα με τοκογλυφικά επιτόκια για να κάνει η Μέρκελ το κομμάτι της στους ψηφοφόρους της».

Λάθος δηλαδή για τον οπορτουνισμό η συνειδητή, σχεδιασμένη φιλομονοπωλιακή στρατηγική, η πολιτική που πριν την κρίση είχε συνομολογηθεί και βρήκε στην κρίση την ευκαιρία για την ταχύτατη υλοποίησή της.

Ευτυχώς ανασάναμε! Κάπως έτσι αποτίμησε τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής του Eurogroup που σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό του λαού, ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. Φ. Κουβέλης, ο οποίος με ευαρέσκεια δήλωσε ότι οι «αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του Eurogroup συνιστούν ένα συμβιβασμό που δίνει μια ανάσα στη χώρα». Πιο συγκεκριμένα, υπέδειξε την «επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής», τη «μείωση των επιτοκίων» και τη «δεκαετή περίοδο χάριτος για το νέο τμήμα του δανείου», τα οποία όπως είπε «είναι σε θετική κατεύθυνση»!

Σαν θετική αποτιμά και την «αγορά ελληνικών ομολόγων από τον Προσωρινό Μηχανισμό Στήριξης στη δευτερογενή αγορά και τη μελλοντική παρέμβασή του και για τις άλλες χώρες» καθώς, όπως είπε, «αποτελεί εξέλιξη που εντάσσεται στην κατεύθυνση πανευρωπαϊκής αντιμετώπισης των κρίσεων». Αλλωστε, δεν παρέλειψε να καταθέσει για πολλοστή φορά την αγωνία του κόμματός του για «πολιτική ενότητα» και «οικονομική διακυβέρνηση» της ΕΕ. Για περαιτέρω ισχυροποίηση δηλαδή του ευρωενωσιακού οικοδομήματος ώστε πιο αποφασιστικά να προωθεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων, σε βάρος των λαών στους οποίους ήδη επιτίθεται με αγριότητα.

Για να μετριάσει κάπως τις εντυπώσεις μιας χαράς που δε συμμερίζονται οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, πρόσθεσε σαν αρνητικό τη «δογματική προσήλωση της ΕΕ στον κορσέ του Συμφώνου Σταθερότητας» αλλά και την «αναφορά της απόφασης σε υποχρέωση της Ελλάδας να δίνει εμπράγματες εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου».

Το γεγονός ότι οι αποφάσεις της Συνόδου σηματοδοτούν νέες άγριες επιδρομές σε βάρος του λαού, η ΔΗΜ.ΑΡ. δε βρήκε ούτε λέξη να το σχολιάσει. Επανέλαβε την πρότασή της για ανάπτυξη σαν αυτή να μπορεί να επέλθει μεσούσης της καπιταλιστικής κρίσης με διατάγματα. Ενώ, όπως και ο ΣΥΝ, εκτίμησε ότι η απόφαση του Eurogroup «αποτελεί ουσιαστικά επιβεβαίωση της αποτυχίας του Μνημονίου», για την οποία βεβαίως οι μεγαλοεπιχειρηματίες τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.

Τέλος, για τα μάτια του κόσμου ο Φ. Κουβέλης επανέφερε την πρότασή του για «ένα κοινωνικό δίχτυ προστασίας για τα αδύναμα στρώματα της κοινωνίας και των ανέργων», που θα τους συγκρατεί ένα χιλιοστό πάνω απ' την απόλυτη εξαθλίωση, τη μόνη προοπτική που εγγυάται ένα σύστημα που και η ΔΗΜ.ΑΡ. στηρίζει με σθένος.

«Είναι παρήγορο ότι έγιναν βήματα» σχολίασαν οι «Οικολόγοι - Πράσινοι», συνδράμοντας την προσπάθεια να εφησυχαστεί ο λαός και να αποσπαστεί η προσοχή του απ' τη νέα επίθεση που θα δεχτεί. Ολη τους η κριτική αφορούσε στο ότι «οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κινούνται αργά, αποσπασματικά και πίσω από τις απαιτήσεις», κι ας κινούνται με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε βάρος εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων, αλλά και για το ότι «η ευρωζώνη παραμένει στο έλεος των χρηματαγορών θεσμικά και οικονομικά αθωράκιστη»! Σε ό,τι, τέλος, αφορά στον παρά με ουρά που θα δοθεί στα μονοπώλια για μπίζνες, οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» ζητούν να είναι το σχέδιο αυτό «περιβαλλοντικά και κοινωνικά δίκαιο» κι αυτό ενώ ήδη έχουν προχωρήσει στη ζωή τα μέτρα που σφαγιάζουν το λαό και τα δικαιώματά του, καθιστώντας αυτή τους την υποσημείωση τουλάχιστον ...ευχή.