Το Πρώτο Συνέδριο που ίδρυσε την Κομμουνιστική Διεθνή δεν είχε ορίσει ακριβείς όρους για την παραδοχή των Κομμάτων στην Τρίτη Διεθνή. Την εποχή που έγινε το Πρώτο της Συνέδριο, στις περισσότερες χώρες δεν υπήρχαν παρά τάσεις μόνο και ομάδες κομμουνιστικές.

Το Δεύτερο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς συνέρχεται υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Στις περισσότερες χώρες υπάρχουν σήμερα όχι μονάχα τάσεις και ομάδες, αλλά κομμουνιστικά κόμματα και οργανώσεις.

Ολοένα συχνότερα, κόμματα και όμιλοι, που τελευταία ακόμη ανήκαν στη Δεύτερη Διεθνή και που θέλουν τώρα να προσχωρήσουν στην Κομμουνιστική Διεθνή, απευθύνονται σ' αυτή, χωρίς όμως να έχουν γίνει αληθινά κομμουνιστικά. Η Δεύτερη Διεθνής νικήθηκε οριστικά. Τα διάμεσα κόμματα και οι ομάδες του κέντρου, βλέποντας την απελπιστική θέση τους, προσπαθούν να στηριχτούν πάνω στην Κομμουνιστική Διεθνή, που κάθε μέρα δυναμώνει περισσότερο, ελπίζουν όμως να διατηρήσουν κάποια αυτονομία που να τους επιτρέπει ν' ακολουθούν την παλιά τους οπορτουνιστική ή κεντρική πολιτική. Η Κομμουνιστική Διεθνής είναι κάπως της μόδας.

Η επιθυμία μερικών καθοδηγητικών ομάδων «του κέντρου» να προσχωρήσουν στην Τρίτη Διεθνή, μας βεβαιώνει εμμέσως ότι η Κομμουνιστική Διεθνής έχει κατακτήσει τη συμπάθεια της μεγάλης πλειοψηφίας των συνειδητών εργατών όλου του κόσμου και αποτελεί μια δύναμη που μεγαλώνει κάθε μέρα.

Η Κομμουνιστική Διεθνής διατρέχει τον κίνδυνο να πλημμυρίσει από ομάδες αναποφάσιστες και διστακτικές που ακόμα δεν μπόρεσαν να κόψουν κάθε δεσμό με την ιδεολογία της Δεύτερης Διεθνούς.

Εκτός τούτου, μερικά σπουδαία κόμματα (ιταλικό, σουηδικό), που η πλειοψηφία τους είναι με την κομμουνιστική άποψη, διατηρούν ακόμα μέσα τους πολλά μεταρρυθμιστικά σοσιαλειρηνικά στοιχεία, που περιμένουν την ευκαιρία για να ξανασηκώσουν κεφάλι, να αντιδράσουν ενεργητικά εναντίον της προλεταριακής επανάστασης και να βοηθήσουν έτσι την αστική τάξη και τη Δεύτερη Διεθνή.

Κανένας κομμουνιστής δεν πρέπει να ξεχνάει τα διδάγματα της Ουγγρικής Σοβιετικής Δημοκρατίας. Η ένωση των Ούγγρων κομμουνιστών με τους μεταρρυθμιστές κόστισε ακριβά στο ουγγρικό προλεταριάτο.

Γι' αυτό το δεύτερο διεθνές Συνέδριο νομίζει πως πρέπει να ορίσει με απόλυτη ακρίβεια τους όρους για την παραδοχή νέων κομμάτων, και με την ευκαιρία αυτή να υποδείξει στα κόμματα που έχουν ήδη προσχωρήσει ποιες είναι οι υποχρεώσεις τους.

Το Δεύτερο Συνέδριο αποφασίζει ότι οι όροι για την παραδοχή στη Διεθνή είναι οι ακόλουθοι:

1. Η καθημερινή προπαγάνδα και κίνηση πρέπει να 'χουν χαρακτήρα πραγματικά κομμουνιστικό και να συμμορφώνονται προς το πρόγραμμα και τις αποφάσεις της Τρίτης Διεθνούς. Ολα τα δημοσιογραφικά όργανα του Κόμματος πρέπει να συντάσσονται από βέβαιους κομμουνιστές, που έχουν αποδείξει την αφοσίωσή τους για την υπόθεση του προλεταριάτου. Δεν πρέπει να μιλάμε για τη δικτατορία του προλεταριάτου σαν να πρόκειται για καμιά έκφραση γνωστή και συνηθισμένη· η προπαγάνδα πρέπει να γίνεται με τρόπο που να δείχνει σε κάθε εργάτη, σε κάθε εργάτρια, σε κάθε στρατιώτη, σε κάθε χωριάτη ότι η δικτατορία είναι αναγκαία απ' αυτά τα γεγονότα της καθημερινής ζωής, τα οποία ο Τύπος μας πρέπει να τα σημειώνει συστηματικά. Ο περιοδικός ή οποιοσδήποτε άλλος Τύπος και όλες οι εκδοτικές υπηρεσίες πρέπει να είναι τελείως υποταγμένες στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος, είτε νόμιμη είναι αυτή η Επιτροπή είτε παράνομη. Δεν πρέπει να επιτρέπεται ώστε τα δημοσιογραφικά όργανα να καταχρώνται την αυτονομία για να κάνουν πολιτική που δεν είναι σύμφωνη με την πολιτική του Κόμματος. Στις εφημερίδες, στις δημόσιες συγκεντρώσεις, στα συνδικάτα, στις συνεργατικές, παντού όπου οι οπαδοί της Τρίτης Διεθνούς μπορούν να χώνονται, πρέπει να χτυπάνε συστηματικά και αλύπητα όχι μόνο την αστική τάξη, αλλά και τους συνενόχους της, δηλαδή τους μεταρρυθμιστές όλων των αποχρώσεων.

2. Κάθε οργάνωση που θέλει να προσχωρήσει στην Κομμουνιστική Διεθνή πρέπει κανονικά και συστηματικά να απομακρύνει από τις θέσεις που έχουν έστω και την παραμικρότερη ευθύνη μέσα στο εργατικό κίνημα (οργανώσεις του Κόμματος, συντάξεις εφημερίδων, συνδικάτα, κοινοβουλευτικές ομάδες, συνεργατικές, δήμους) τους μεταρρυθμιστές και τους κεντριστές, και να τους αντικαταστήσει με δοκιμασμένους κομμουνιστές - χωρίς να υπάρξει ο φόβος ότι, προπάντων στις αρχές, θα χρειαστεί αγωνιστές με πείρα ν' αντικατασταθούν από εργάτες πρωτόπειρους.

3. Σ' όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, η πάλη των τάξεων μπαίνει στην περίοδο του εμφύλιου πολέμου. Υπό τους όρους αυτούς, οι κομμουνιστές δεν μπορούν να 'χουν εμπιστοσύνη στην αστική νομιμότητα. Εχουν υποχρέωση να δημιουργήσουν παντού, δίπλα στη νόμιμη οργάνωση, ένα μυστικό οργανισμό, που θα είναι ικανός στην κρίσιμη στιγμή να εκτελέσει το καθήκον του προς την επανάσταση. Σε κάθε χώρα, όπου εξαιτίας του στρατιωτικού νόμου και άλλων εξαιρετικών νόμων οι κομμουνιστές δεν μπορούν ν' αναπτύξουν όλη τους τη δράση νόμιμα, ο συνδυασμός της νόμιμης με την παράνομη δράση είναι αναμφισβήτητα αναγκαίος.

4. Η υποχρέωση για την προπαγάνδα των κομμουνιστικών ιδεών περιλαμβάνει και την απόλυτη ανάγκη να κάνουμε συστηματική και επίμονη προπαγάνδα και κίνηση μέσα στα στρατεύματα. Εκεί όπου φανερή προπαγάνδα είναι δύσκολο να γίνει εξαιτίας των εξαιρετικών νόμων, πρέπει να γίνεται κρυφά - άρνηση της προπαγάνδας αυτής θα ήταν προδοσία έναντι του επαναστατικού καθήκοντος και επομένως ασυμβίβαστη με την προσχώρηση στην Τρίτη Διεθνή.

5. Μια μεθοδική και συστηματική κίνηση στα χωριά είναι αναγκαία. Η εργατική τάξη δεν μπορεί να νικήσει αν δεν υποστηρίζεται τουλάχιστον από ένα μέρος εκείνων που δουλεύουν στα χωράφια (τους ημερομίσθιους γεωργούς και τους πιο φτωχούς χωρικούς) και αν με την πολιτική της δεν έχει ουδετεροποιήσει τουλάχιστον ένα μέρος από τα οπισθοδρομημένα χωριά. Η κομμουνιστική δράση στα χωριά αποκτάει σήμερα κεφαλαιώδη σημασία. Πρέπει να είναι έργο κυρίως των κομμουνιστών εργατών που βρίσκονται σε επαφή με τα χωριά. Το ν' αρνηθούμε να κάνουμε αυτή τη δράση ή να την εμπιστευτούμε σε διστακτικούς μισομεταρρυθμιστές, είναι σαν να απαρνηθούμε την προλεταριακή επανάσταση.

6. Κάθε κόμμα που θέλει ν' ανήκει στην Τρίτη Διεθνή, έχει υποχρέωση να καταγγέλλει τόσο το φανερό σοσιαλπατριωτισμό όσο και τον υποκριτικό και ψεύτικο σοσιαλειρηνισμό. Πρέπει να αποδείξουμε συστηματικά στους εργάτες ότι, χωρίς το επαναστατικό γκρέμισμα του καπιταλισμού, κανένα διεθνές διαιτητικό δικαστήριο, καμιά συζήτηση για την ελάττωση των εξοπλισμών, καμιά «δημοκρατική» αναδιοργάνωση της Κοινωνίας των Εθνών δεν μπορούν να γλιτώσουν την ανθρωπότητα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

7. Τα Κόμματα που θέλουν ν' ανήκουν στην Κομμουνιστική Διεθνή έχουν υποχρέωση ν' αναγνωρίσουν ότι είναι αναγκαία η διακοπή κάθε σχέσης με το μεταρρυθμισμό (ρεφορμισμό) και την πολιτική του κέντρου και να προπαγανδίσουν τη διακοπή αυτή στα μέλη των οργανώσεων. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει συνεπής κομμουνιστική δράση. Η Κομμουνιστική Διεθνής απαιτεί επιτακτικά και χωρίς συζήτηση τη διακοπή αυτή που πρέπει να έχει τελειώσει όσο το δυνατό γρηγορότερα. Η Κομμουνιστική Διεθνής δεν μπορεί να δεχτεί ώστε αποδεδειγμένοι μεταρρυθμιστές σαν τον Τουράτι, τον Κάουτσκι, τον Χίλφερντιγκ, τον Λονγκέ, τον Μακντόναλντ, τον Μοντιλιάνι και άλλους, να έχουν το δικαίωμα να θεωρούνται μέλη της Τρίτης Διεθνούς και ν' αντιπροσωπεύονται σ' αυτή. Μια τέτοια κατάσταση θα έκανε την Τρίτη Διεθνή πολύ όμοια με τη Δεύτερη.

8. Στο ζήτημα των αποικιών και των καταπιεζόμενων εθνοτήτων, τα κόμματα των χωρών που η αστική τάξη κατέχει αποικίες ή έχει υπόδουλα άλλα έθνη, πρέπει να έχουν ιδιαιτέρως καθαρή και ξάστερη τακτική. Κάθε Κόμμα που ανήκει στην Τρίτη Διεθνή έχει καθήκον να ξεσκεπάζει αλύπητα τις παλικαριές των ιμπεριαλιστών «του» στις αποικίες, να υποστηρίζει όχι με λόγια, αλλά με έργα, κάθε απελευθερωτικό κίνημα στις αποικίες, να ζητεί το διώξιμο των ιμπεριαλιστών της μητρόπολης από τις αποικίες, ν' αναπτύσσει στην καρδιά των εργατών της χώρας αισθήματα αληθινά αδελφικά για τον εργαζόμενο πληθυσμό των αποικιών και των υπόδουλων εθνοτήτων και να μην παύει να κάνει μέσα στα στρατεύματα της μητρόπολης αδιάκοπη προπαγάνδα εναντίον κάθε καταπίεσης των αποικιακών λαών.

9. Κάθε κόμμα που θέλει ν' ανήκει στην Κομμουνιστική Διεθνή πρέπει να κάνει επίμονη και συστηματική προπαγάνδα μέσα στα συνδικάτα, στις συνεργατικές και στις άλλες οργανώσεις των εργατικών μαζών. Πρέπει να ιδρυθούν κομμουνιστικοί πυρήνες· η επίμονη και σταθερή εργασία των πυρήνων αυτών θα κατακτήσει τα συνδικάτα υπέρ του κομμουνισμού. Καθήκον τους θα είναι να αποκαλύπτουν κάθε στιγμή την προδοσία των σοσιαλπατριωτών και τους δισταγμούς του κέντρου. Οι κομμουνιστικοί αυτοί πυρήνες πρέπει να υποτάσσονται τελείως στο σύνολο του Κόμματος.

10. Κάθε κόμμα που ανήκει στην Κομμουνιστική Διεθνή έχει υποχρέωση να χτυπάει με δύναμη και επιμονή τη Διεθνή των κίτρινων συνδικάτων που ιδρύθηκε στο Αμστερνταμ. Πρέπει να διαδίδει μέσα στα εργατικά συνδικάτα με επιμονή την ιδέα της ανάγκης να διακόψουν κάθε σχέση με την Κίτρινη Διεθνή του Αμστερνταμ. Απεναντίας, πρέπει να συντρέξει μ' όλη του τη δύναμη τη διεθνή ένωση των κόκκινων συνδικάτων που προσχωρούν στην Κομμουνιστική Διεθνή.

11. Τα κόμματα που θέλουν ν' ανήκουν στην Κομμουνιστική Διεθνή είναι υποχρεωμένα ν' αναθεωρήσουν τη σύνθεση των κοινοβουλευτικών ομάδων τους, ν' απομακρύνουν απ' αυτές τα αμφίβολα στοιχεία, να τις υποτάξουν, όχι με λόγια, αλλά πραγματικά, στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος, ν' αξιώσουν από κάθε κομμουνιστή βουλευτή να υποτάξει όλη του τη δραστηριότητα στα αληθινά συμφέροντα της επαναστατικής προπαγάνδας και κίνησης.

12. Τα κόμματα που ανήκουν στην Κομμουνιστική Διεθνή πρέπει να οργανώνονται επί τη βάσει της αρχής της δημοκρατικής συγκέντρωσης. Στη σημερινή εποχή του άγριου εμφύλιου πολέμου, το Κομμουνιστικό Κόμμα δε θα μπορέσει να εκπληρώσει το ρόλο του αν δεν είναι οργανωμένο κατά τον πιο συγκεντρωτικό τρόπο, αν δε δεχτεί μια σιδερένια πειθαρχία παρόμοια με τη στρατιωτική πειθαρχία και αν ο κεντρικός οργανισμός του δεν έχει πλατιά δικαιοδοσία, δεν ασκεί μια αναμφισβήτητη επιβολή, αν δεν έχει την ομόθυμη εμπιστοσύνη των αγωνιστών.

13. Τα Κομμουνιστικά Κόμματα των χωρών όπου οι κομμουνιστές αγωνίζονται νόμιμα πρέπει κάθε τόσο να κάνουν εκκαθάριση των οργανώσεών τους για ν' απομακρύνουν τα συμφεροντολόγα και μικροαστικά στοιχεία.

14. Τα κόμματα που θέλουν ν' ανήκουν στην Κομμουνιστική Διεθνή πρέπει χωρίς καμιά επιφύλαξη να υποστηρίζουν όλες τις σοβιετικές δημοκρατίες στους αγώνες που κάνουν εναντίον της αντεπανάστασης. Πρέπει ακούραστα να κηρύσσουν στους εργάτες την άρνηση να μεταφέρουν πολεμοφόδια και στρατεύματα προορισμένα για τους εχθρούς των σοβιετικών δημοκρατιών, και να κάνουν προπαγάνδα, νόμιμη ή παράνομη, μέσα στα στρατεύματα που στέλνονται εναντίον των σοβιετικών δημοκρατιών.

15. Τα κόμματα που διατηρούν έως σήμερα τα παλιά σοσιαλδημοκρατικά προγράμματά τους, έχουν καθήκον να τα αναθεωρήσουν χωρίς αργοπορία και να ετοιμάσουν νέο κομμουνιστικό πρόγραμμα προσαρμοσμένο στις ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας τους και φτιαγμένο σύμφωνα με το πνεύμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Κατά κανόνα, τα προγράμματα των κομμάτων που ανήκουν στην Κομμουνιστική Διεθνή πρέπει να επικυρωθούν από το Διεθνές Συνέδριο ή από την Εκτελεστική Επιτροπή. Αν η Εκτελεστική Επιτροπή αρνηθεί σ' ένα κόμμα την επικύρωσή της, το κόμμα αυτό έχει το δικαίωμα να καταφύγει στο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

16. Ολες οι αποφάσεις των Συνεδρίων της Κομμουνιστικής Διεθνούς, καθώς και της Εκτελεστικής Επιτροπής, είναι υποχρεωτικές για όλα τα κόμματα που ανήκουν στην Κομμουνιστική Διεθνή. Η Κομμουνιστική Διεθνής και η Εκτελεστική της Επιτροπή δρουν σε μια περίοδο λυσσασμένου εμφύλιου πολέμου και γι' αυτό πρέπει να έχουν υπόψη τους τους όρους της πάλης, που είναι τόσο διαφορετικοί στις διάφορες χώρες και να μη παίρνουν αποφάσεις γενικές και υποχρεωτικές, παρά μόνο στα ζητήματα όπου οι αποφάσεις αυτές είναι δυνατές.

17. Σύμφωνα με τα παραπάνω, όλα τα κόμματα που ανήκουν στην Κομμουνιστική Διεθνή πρέπει ν' αλλάξουν όνομα. Κάθε κόμμα που θέλει να προσχωρήσει στην Κομμουνιστική Διεθνή πρέπει να πάρει τον τίτλο: Κομμουνιστικό Κόμμα της τάδε χώρας (τμήμα της Τρίτης Κομμουνιστικής Διεθνούς). Το ζήτημα αυτό της ονομασίας δεν είναι ένας απλός τύπος, έχει και μια μεγάλη πολιτική σημασία. Η Κομμουνιστική Διεθνής έχει κηρύξει αλύπητο πόλεμο εναντίον ολόκληρου του παλιού αστικού κόσμου και όλων των παλιών κίτρινων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων. Είναι ανάγκη στα μάτια καθενός εργάτη να είναι εντελώς ξεκαθαρισμένη η διαφορά μεταξύ των Κομμουνιστικών Κομμάτων και των παλιών επίσημων σοσιαλδημοκρατικών ή «σοσιαλιστικών» κομμάτων που πούλησαν τη σημαία της εργατικής τάξης.

18. Ολα τα διευθύνοντα δημοσιογραφικά όργανα των κομμάτων όλων των χωρών είναι υποχρεωμένα να δημοσιεύουν όλα τα σπουδαία επίσημα έγγραφα της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

19. Ολα τα κόμματα που ανήκουν στην Κομμουνιστική Διεθνή, ή ζητούν να προσχωρήσουν, είναι υποχρεωμένα να καλέσουν (όσο μπορούν γρηγορότερα), μέσα σε διάστημα 4 μηνών το αργότερο μετά το Δεύτερο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ένα έκτακτο Συνέδριο για ν' αποφασίσει επί των όρων αυτών. Οι Κεντρικές Επιτροπές πρέπει να φροντίσουν ώστε οι αποφάσεις του Δεύτερου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς να γίνουν γνωστές σ' όλες τις τοπικές οργανώσεις.

20. Τα κόμματα που θα ήθελαν τώρα να προσχωρήσουν στην Τρίτη Διεθνή, αλλά δεν έχουν αλλάξει ακόμα ριζικά την παλιά τους τακτική, πρέπει προηγουμένως να φροντίσουν ώστε τα 2/3 των μελών της Κεντρικής Επιτροπής τους ν' αποτελούνται από συντρόφους που πριν ακόμα από το Δεύτερο Συνέδριο είχαν φανερά ταχτεί υπέρ της προσχώρησης του Κόμματος στην Τρίτη Διεθνή. Εξαιρέσεις μπορούν να γίνουν με την έγκριση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Η Εκτελεστική Επιτροπή έχει το δικαίωμα να κάμει εξαιρέσεις και για τους αντιπροσώπους της τάσης του κέντρου που αναφέρονται στην παράγραφο 7.

21. Τα μέλη του Κόμματος που αποκρούουν τους όρους και τις θέσεις που καθόρισε η Κομμουνιστική Διεθνής, πρέπει ν' αποκλειστούν από το Κόμμα. Το ίδιο πρέπει να γίνει και για τους αντιπροσώπους του έκτακτου Συνεδρίου.