Η κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων και η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, με το σχετικό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση, θα οδηγήσει περίπου 2,5 εκατ. εργαζόμενους να βρίσκονται με το πιστόλι στον κρόταφο από τους μεγαλοεργοδότες και σε κατακόρυφη πτώση το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Είναι μια άθλια αντεργατική εξέλιξη, την οποία πρέπει να εμποδίσουν οι εργαζόμενοι με όλες τους τις δυνάμεις, αφού τους οδηγεί στην εξαθλίωση. Πολύ περισσότερο που τα μέτρα που προβλέπει το νομοσχέδιο δεν είναι προσωρινά, αλλά υπηρετούν τη δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Συγκεκριμένα, αν περάσει το νομοσχέδιο, η ζωή εκατομμυρίων εργατοϋπαλλήλων και των οικογενειών τους θα γίνει ένας σωστός Γολγοθάς: Οι μισθοί θα μειωθούν κατά 12% σε σχέση με την κλαδική συλλογική σύμβαση, όπως και τα επιδόματα, οι ασφαλιστικές εισφορές, τα δώρα κλπ. Σε συνδυασμό με την ακρίβεια, την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, ο μισθός θα εξανεμίζεται από την αρχή του μήνα. Σε αυτό να προστεθεί ότι οι υπερωριακές αποδοχές θα μειωθούν κι άλλο, εκτός της μείωσης που επιβλήθηκε με το νόμο 3863/2010. Το 8ωρο και 7ωρο θα αποτελούν μια μακρινή ανάμνηση, αφού το νομοσχέδιο δίνει το δικαίωμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες να αυξάνουν τη διάρκεια του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου χωρίς καμιά αλλαγή στην πληρωμή μισθού και μεροκάματου. Που σε συνδυασμό με τη συμφωνία ΓΣΕΕ - εργοδοτών για δουλειά και τα Σαββατοκύριακα, η ζωή του εργαζόμενου γίνεται κόλαση. Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απολύουν εργαζόμενους όταν δεν τους χρειάζονται χωρίς καμιά αποζημίωση, καθώς προβλέπεται η επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου για τους νεοπροσλαμβανόμενους από 2 σε 12 μήνες. Επίσης, οι επιχειρήσεις διευκολύνονται να κάνουν μεγαλύτερη χρήση συμβάσεων προσωρινής και μερικής απασχόλησης.

Είναι κοροϊδία το επιχείρημα της ΓΣΕΕ, της κυβέρνησης και των εργοδοτών ότι η μείωση των μισθών θα διαφυλάξει θέσεις εργασίας. Μετά την πρώτη μείωση που έγινε στους μισθούς με την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για 3ετές πάγωμα των μισθών, ακολούθησαν χιλιάδες απολύσεις. Η καπιταλιστική ανάπτυξη, οι σφοδροί ανταγωνισμοί, η καπιταλιστική οικονομική κρίση, που σημαίνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, συνεπάγονται έτσι κι αλλιώς κλείσιμο επιχειρήσεων και απολύσεις εργαζομένων. Οπως είναι κοροϊδία ότι η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων θα εφαρμόζεται κατά περίπτωση και για δύο χρόνια. Ολες οι επιχειρήσεις θα εκμεταλλευτούν αυτό το μέτρο - για την ακρίβεια ήδη εκβιάζουν με απολύσεις στους χώρους δουλειάς, για μείωση αποδοχών, εκ περιτροπής εργασία κλπ. - και φυσικά θα έχει μόνιμη ισχύ.

Οι όποιοι «δεσμοί» των εργαζομένων με τα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου, αλλά και με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ πρέπει να σπάσουν οριστικά, όπως και ο φόβος απέναντι στην εργοδοσία, αν δεν θέλουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους να τα χάσουν όλα. Σήμερα απαιτείται η μέγιστη ταξική ενότητα και συσπείρωση των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ένα αρραγές μέτωπο με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία. Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι μόνο με ενιαία αντιμονοπωλιακή πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, μπορεί να αποκρουστεί η πρωτοφανής επίθεση εναντίον των λαϊκών στρωμάτων και να υπάρξουν κατακτήσεις.