Στην περιφέρεια της Αττικής, καταγράφεται το σύνολο των προβλημάτων του λαού της χώρας, συχνά με ιδιαίτερη οξύτητα, τόνισε στην ομιλία του ο Θανάσης Παφίλης. Αυτά τα προβλήματα, αλλά και ο αγώνας για τη λύση τους, δεν μπορούν να διαχωριστούν ανά περιοχή και δήμο αφού επηρεάζουν το σύνολο των περιοχών, π.χ. προστασία του περιβάλλοντος και ελεύθερων χώρων, χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός, διαχείριση απορριμμάτων, συγκοινωνιακό - κυκλοφοριακό, ύδρευση - αποχέτευση, αντισεισμική θωράκιση και προστασία, αντιπλημμυρική προστασία, δάση, παραλίες, κ.ά.

Τα λαϊκά στρώματα στο λεκανοπέδιο Αττικής βιώνουν εδώ και δεκαετίες μια αφόρητη κατάσταση. Η επιδείνωση των συνθηκών ζωής και δουλειάς αποτελεί τη χαριστική βολή για τους εργαζόμενους που δοκιμάζονται ήδη απ' την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης στο εισόδημα και στα δικαιώματά τους και απ' τις συνέπειες της βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Η ανασφάλεια, η μείωση των μισθών και των συντάξεων, η αύξηση της ανεργίας, τα βάσανα των αυτοαπασχολούμενων και της φτωχής αγροτιάς, βαδίζουν χέρι χέρι με την όξυνση των προβλημάτων διαβίωσης μέσα στην πόλη, την αδυναμία του λαού να ικανοποιήσει βασικές του ανάγκες.

Η όξυνση αυτών των προβλημάτων δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε περιστασιακή. Δεν περιορίζεται στη διαχειριστική αδυναμία κάποιας κυβέρνησης. Αποτελεί το φυσικό αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό της αύξησης της παραγωγικότητας, του πλούτου, των ρυθμών ανάπτυξης, μεταφράζεται σε μεγαλύτερα κέρδη για λίγους μονοπωλιακούς ομίλους και σε όλο και μεγαλύτερα βάσανα για τα λαϊκά στρώματα.

Αυτός ο δρόμος είναι ο μεγάλος ένοχος για την όξυνση όλων των προαναφερόμενων προβλημάτων, στον οποίο βάδισαν και συνεχίζουν να βαδίζουν χωρίς ταλάντευση οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αυτή που γεννά την αυξανόμενη εμπορευματοποίηση της γης, του νερού και των βασικών λαϊκών δικαιωμάτων. Στο κριτήριο του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων, υποτάσσεται σήμερα ο σχεδιασμός των δημόσιων έργων υποδομής, οι προτεραιότητες και ο τρόπος χρηματοδότησής τους.

«Η Αττική δεν είναι βραχονησίδα, αποτελεί το φιλέτο των φιλέτων», επισήμανε σε άλλο σημείο ο Θ. Παφίλης. Ο βασικός άξονας - στόχος της κεντρικής πανελλαδικής πολιτικής είναι η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας της γης σε μεγάλες καπιταλιστικές εκμεταλλεύσεις. Αυτό προωθείται μέσω του «Καλλικράτη», του πολεοδομικού σχεδιασμού κατά περιφέρεια και στην Αττική. Μέσω των ιδιωτικοποιήσεων και των ξένων και εγχώριων επενδύσεων με όρο την πιο φθηνή εργατική δύναμη και τη διέλευση σε τομείς που ως τώρα ήταν πολλοί, μικροί και μεσαίοι.

Ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός δεν αποτελεί μια κοινωνικά ουδέτερη τεχνοκρατική διαδικασία, αλλά στοχεύει στην οργάνωση του χώρου της πόλης και της περιφέρειας σύμφωνα με τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Ετσι ο πολεοδομικός σχεδιασμός πανελλαδικά και στην Αττική, καταργεί τους όποιους περιορισμούς υπάρχουν στην αλλαγή χρήσης γης για να διευκολύνει την επενδυτική δράση των μονοπωλιακών ομίλων, θυσιάζοντας την όποια προστασία της δημόσιας υγείας, την ασφάλεια των κατοίκων και του περιβάλλοντος».

Μιλώντας ειδικότερα για την έκταση της περιοχής του Ελληνικού, ο Θ. Παφίλης τόνισε ότι «δρομολογείται το τελευταίο διάστημα, η διαδικασία άμεσης εμπορευματοποίησής της. Ο νέος επενδυτικός νόμος (φαστ τρακ) που θα φέρει η κυβέρνηση θα δίνει τη δυνατότητα για αλλαγή των πολεοδομικών όρων δόμησης, αλλά και της χρήσης του αιγιαλού, ανοίγοντας το δρόμο στις επιχειρήσεις να τσιμεντοποιήσουν μεγάλα τμήματα ελεύθερων χώρων.

Πρόκειται - συνέχισε - για μία εξέλιξη που δεν αφορά μόνο στην καταστροφή ενός από τους τελευταίους μεγάλους ελεύθερους χώρους, που θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα μεγάλης έκτασης πνεύμονα πρασίνου, που τόσο ανάγκη έχουν οι εργαζόμενοι όλου του Λεκανοπεδίου, αλλά επιδρά και αρνητικά στη θερμοκρασία, στον ατμοσφαιρικό αέρα, στις δυνατότητες άθλησης και ψυχαγωγίας των λαϊκών στρωμάτων, γενικότερα στις συνθήκες ζωής στην Αττική. Αφορά επίσης στον εγκλωβισμό ενός σημαντικού μέρους της Αττικής στον αστερισμό της βιομηχανίας, της νύχτας, του τζόγου, των ναρκωτικών, της πορνείας, του εκφυλισμού της συνείδησης σημαντικού τμήματος λαϊκών στρωμάτων.

Το κρίσιμο ζήτημα - υπογράμμισε ο Θ. Παφίλης - είναι η στάση που παίρνει η κάθε πολιτική δύναμη σχετικά με την εμπορευματοποίηση της γης και της χρήσης της, τον ταξικό προσανατολισμό της ανάπτυξης, τη στρατηγική της ΕΕ που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Το προσκλητήριο για «ενωτικό κίνημα σωτηρίας των ελεύθερων χώρων», όπως του Ελληνικού, από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (Κορτζίδης - Λαφαζάνης κ.λπ.), είναι κάλπικο και αποπροσανατολιστικό όταν προέρχεται από αυτούς που δεν αμφισβητούν τον ευρωμονόδρομο της θωράκισης της ανταγωνιστικότητας. Ο ανταγωνισμός των μονοπωλιακών ομίλων για πρόσθετο κέρδος, καταβροχθίζει τους ελεύθερους χώρους.

Το ερώτημα που πρέπει να βάλουν οι εργαζόμενοι της Αττικής στους υποψήφιους, επισήμανε ο Θ. Παφίλης, είναι: ο χώρος της περιοχής του Ελληνικού θα γίνει πάρκο για το λαό, ή πεδίο επιχειρηματικής δράσης, όπως επιτάσσει το συμφέρον της πλουτοκρατίας και ο γενικότερος καταμερισμός στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ΕΕ; Τι θα κάνουν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ αν εκλεγούν; Τι θα κάνουν οι υποψήφιοι των άλλων κομμάτων, δήθεν «ανεξάρτητοι», «αντιμνημονιακοί», «υπερκομματικοί» κ.ά. Θα αντιταχθούν σ' αυτούς τους επενδυτικούς σχεδιασμούς και την πολιτική που τους στηρίζει; Θα συγκρουστούν με τα μεγάλα επιχειρησιακά συμφέροντα που θέλουν την ευρύτερη περιοχή του Ελληνικού πεδίο πλουτισμού για το κεφάλαιο. Θα αντιπαλέψουν το χωροταξικό σχεδιασμό για την Αττική που προωθούν και στηρίζουν τα κόμματά τους; Θα διεκδικήσουν από το κράτος τα κονδύλια που χρειάζονται για τη δημιουργία, συντήρηση και λειτουργία ενός πάρκου που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες; Τίποτα απ' όλα τα παραπάνω δε θα κάνουν. Γιατί οι ίδιοι και τα κόμματά τους δεν έχουν πολιτική σύγκρουσης με τα μονοπωλιακά συμφέροντα αλλά αντίθετα είναι δεσμευμένοι να υπηρετούν τα συμφέροντα αυτά.

Μόνο εμείς οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που στηρίζει το ΚΚΕ, αντιμετωπίζουμε την Περιφέρεια Αττικής ως ενιαίο σύνολο και βάζουμε το ερώτημα. Ανάπτυξη για ποιον; Το Περιφερειακό Συμβούλιο πρέπει να ξεκινήσει με κριτική και αντίσταση στον πανελλαδικό σχεδιασμό και με αφετηρία αυτή να δείξει τον άλλο δρόμο για την Αττική.

Οι εκλεγμένοι στα όργανα της τοπικής διοίκησης με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης», θα παλέψουμε για την οργάνωση της λαϊκής πάλης, ώστε να γίνει, η γη, περιουσία του λαού, να πάψει να είναι εμπόρευμα και η αξιοποίησή της να ενταχθεί σ' έναν κεντρικό σχεδιασμό, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Ετσι θα εξασφαλίσουμε και την προστασία των ελεύθερων χώρων από την ιδιωτικοποίηση και τσιμεντοποίηση. Ολοι οι ελεύθεροι χώροι θα αποδοθούν στο λαό και θα αξιοποιηθούν προς όφελός του σε αντίθεση με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική που τους θέλει φιλέτα για επιχειρηματική δράση.