Οι εξελίξεις στα Εργασιακά, όπου η κυβέρνηση διακηρύσσει από σήμερα ότι θα καταργήσει τις κλαδικές συμβάσεις για να μπορεί ο κάθε εργοδότης να πατάει κάτω τον κάθε εργάτη ξεχωριστά, οι εξελίξεις που επηρεάζουν το Ασφαλιστικό, όπου διαπιστώνεται επίσημα πως η περίφημη ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων βασίζεται στη δουλειά χωρίς δικαιώματα, όλα αυτά είναι κριτήρια ψήφου. Αυτή η πολιτική ζητάει έγκριση στις εκλογές για τα τοπικά κρατικά όργανα στους δήμους και τις περιφέρειες. Αλλά, επίσης, αυτή η πολιτική προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από την αυθαιρεσία περί ψήφου με τοπικά κριτήρια. Οι γελοιότητες που καταγράφονται καθημερινά στην προσπάθεια διαφόρων να πείσουν πως οι ίδιοι είναι άσχετοι με ό,τι συμβαίνει στην κεντρική πολιτική, αποκαλύπτουν τη συνειδητή άρνησή τους να τοποθετηθούν από σήμερα καθαρά απέναντι σε μια πολιτική που καθορίζει και την παραμικρή λεπτομέρεια της ζωής τόσο γενικά όσο και σε τοπικό επίπεδο.

Διαβάζεις σήμερα τις θέσεις τους και ξέρεις τι θα κάνουν αύριο όταν επικαλούμενοι την κεντρική πολιτική θα απολύουν, θα μειώνουν μισθούς, θα εκβιάζουν εργάτες με δουλειές της μιας ώρας, θα επιβάλουν τοπικό φόρο ως και στον αέρα που αναπνέεις.

Η καταγραφή της μαύρης εργασίας, από μόνη της είναι και υποκριτική. Παρουσιάζεται σα να πηγαίνουν μόνοι τους οι εργάτες στη σφαγή. Και μόνο η μέτρησή τους, όμως, δηλώνει ότι είναι γνωστοί και οι εργοδότες. Για τους οποίους δε γίνεται συζήτηση, αφού αυτή ακριβώς είναι η συνθήκη - η όλο και πιο μαύρη εργασία - για να αυξάνει η ανταγωνιστικότητα, δηλαδή τα καπιταλιστικά κέρδη. Η μαύρη εργασία είναι μέρος της επίσημης κυβερνητικής πολιτικής, η τάση είναι να γίνει αυτή ο κανόνας. Οι κυβερνητικές αποφάσεις που χαρίζουν τα ένσημα στους εργοδότες, δήθεν για να προσλάβουν ανέργους, είναι ο προάγγελος της πλήρως ανασφάλιστης εργασίας, όπου ο εργάτης θα πρέπει να αφαιρέσει κι άλλα από το μισθό του για να εξασφαλίσει ατομικά κάποιου είδους ιδιωτική ασφάλιση.

Νέο δεν είναι και η μείωση των μισθών. Προωθείται όταν ήδη με τις προηγούμενες νομοθετικές παρεμβάσεις (ειδικότερα με το νόμο 3863/2010) εξασφαλίστηκε στο κεφάλαιο:

-- Η μείωση της αμοιβής των νέων εργαζομένων στο 70% του κατώτερου μισθού μέσω της «μαθητείας».

-- Η μείωση της αμοιβής των νεοπροσλαμβανόμενων κάτω των 25 ετών στο 84% του κατώτερου μεροκάματου και μισθού.

-- Η μείωση κατά 20% των αμοιβών υπερωρίας και υπερεργασίας.

-- Η μείωση της αποζημίωσης των εργαζομένων λόγω απόλυσης κατά 50%.

-- Αύξηση του ποσοστού και του αριθμού των απολύσεων.

Επιπλέον, με την τριετή Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ πάγωσαν οι κατώτεροι μισθοί και τα μεροκάματα για ολόκληρο το 2010, ενώ για το 2011 και το 2012 οι αυξήσεις δεν αντιστοιχούν ούτε στο 30% του επίσημου πληθωρισμού (τα στοιχεία στον χτεσινό «Ριζοσπάστη»).

***

Αυτή η πολιτική, κοινή για όλες τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έχει την υπογραφή και του ΠΑΣΟΚ που είναι κυβέρνηση και της ΝΔ που συμφωνεί με κάθε μέτρο που αυξάνει την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή ενισχύει τα καπιταλιστικά κέρδη, και του ΛΑ.Ο.Σ. που δηλώνει πως και λίγα είναι όσα έχουν ήδη δοθεί στο κεφάλαιο και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που από τη μια προσπαθεί να εμφανιστεί φιλολαϊκός και από την άλλη έχει αναγάγει σε δόγμα το «μην ακουμπάτε την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Αυτήν την πολιτική επιδιώκουν ξανά να την ντύσουν και με «λαϊκή έγκριση». Προσπαθούν με τεχνάσματα περί «τοπικού ενδιαφέροντος εκλογές» να υφαρπάξουν τη λαϊκή ψήφο, ενώ ήδη δεν κρύβουν πως την επομένη των εκλογών αυτήν την ψήφο θα ερμηνεύσουν ως έγκριση της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Οταν λένε πως το κρίσιμο είναι το χρώμα που θα βαφτεί ο χάρτης, αυτό εννοούν. Τρέμουν στην πιθανότητα στο χάρτη να αποτυπωθεί το ίχνος ενός όλο και πιο φουσκωμένου ποταμού λαϊκής οργής.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να υφαρπάξει τη λαϊκή ψήφο για να δηλώσει πως νομιμοποιείται να προωθήσει και τα επόμενα μέτρα που έχει ήδη αποφασίσει και τα οποία επίσης στηρίζουν ήδη τόσο η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ. όσο και οι εκατοντάδες άλλοι δήθεν «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι σε περιφέρειες και δήμους.

Η μέρα των εκλογών θα κρίνει αν την επομένη μια πλειάδα από δημάρχους και περιφερειάρχες θα βρεθούν στην τοπική κρατική διοίκηση έτοιμοι να εξειδικεύσουν τα μέτρα που προβλέπονται από το κυβερνητικό πρόγραμμα και το μνημόνιο. Αυτοί οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες βρίσκονται από σήμερα απέναντι από το λαό και τα πραγματικά του συμφέροντα.

Σ' όλους αυτούς η απάντηση πρέπει να δίνεται από σήμερα: Με την ανοιχτή, φωναχτή υποστήριξη στους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ. Για να αλλάξουν ριζικά οι συσχετισμοί, να 'ναι η επομένη των εκλογών μέρα σήμανσης μιας ενισχυμένης αγωνιστικά νέας πορείας για το λαϊκό κίνημα.