Σάββατο 14 Αυγούστου 2010 - Κυριακή 15 Αυγούστου 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πάλη στην προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης

Γρηγοριάδης Κώστας

Η κλιμακούμενη επίθεση κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, θα βάλει το επόμενο διάστημα σε κίνδυνο ακόμα και την καθημερινή επιβίωση για χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, που ήδη αντιμετωπίζουν δυσκολίες να τα φέρουν βόλτα. Για το σύνολο της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, η κατάσταση θα δυσκολέψει αφόρητα.

Οι συνέπειες της πολιτικής που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνομολόγησε με την ΕΕ και το ΔΝΤ και εφαρμόζει με τη σύμπραξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ., δεν έχουν ακόμα φανεί στο σύνολό τους. Θα είναι οδυνηρές, πόσο μάλλον όταν προστεθούν και οι συνέπειες των νέων μέτρων που δρομολογούνται. Το ήδη εξασθενημένο λαϊκό εισόδημα θα δεχτεί το τελειωτικό χτύπημα μέσω νέων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, νέας φοροεπιδρομής, αλλά και μέσω της ενίσχυσης της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης τομέων όπως η Παιδεία, η Υγεία, οι Μεταφορές, η Ενέργεια.

Σήμερα, είναι περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ, η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα όχι μόνο να γνωρίζουν τι τους ξημερώνει, αλλά και τις πραγματικές αιτίες των μέτρων που φορτώνονται στις πλάτες τους. Οχι για να τα αποδεχτούν με στωικότητα, αλλά για να προετοιμαστούν να τα αποκρούσουν, να ανατρέψουν την πολιτική που τα επιβάλλει. Να μετουσιώσουν την οργή σε απόφαση να απαντήσουν με πόλεμο στον πόλεμο που τους έχει κηρύξει η άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι.

Εχει ήδη αποδειχτεί ότι ήταν κάλπικες οι διακηρύξεις της κυβέρνησης και των συμμάχων της στην υπεράσπιση του συστήματος ότι η αντιλαϊκή πολιτική τους μπορεί να εγγυηθεί φιλολαϊκή διέξοδο απ' την κρίση. Οτι τα μέτρα θα «πιάσουν τόπο», θα αποδώσουν προς όφελος του λαού. Η ζωή τούς διαψεύδει κατηγορηματικά. Παρά τις σαρωτικές ανατροπές σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού, το ΑΕΠ μειώνεται, το ίδιο και οι υπόλοιποι δείκτες, με τους οποίους οι αστοί μετρούν την πορεία της οικονομίας τους.

Οι νόμοι του καπιταλισμού, που ορίζουν την πορεία της ανάπτυξης και της κρίσης του, είναι αμείλικτοι, πέρα και πάνω από κάθε προσπάθεια των δυνάμεων του κεφαλαίου να κοροϊδέψουν το λαό, να συγκαλύψουν τα αδιέξοδα και τις εγγενείς αντιφάσεις του συστήματος.

Με προπαγανδιστικό όχημα την υστέρηση στα έσοδα και την «ανάγκη» να συμμαζευτούν περισσότερο οι δαπάνες, μέσα από αιματηρές για το λαό περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, στους μισθούς, στις συνταξιοδοτικές και ασφαλιστικές εισφορές, η κυβέρνηση ετοιμάζεται τις αμέσως επόμενες μέρες να απαιτήσει νέες θυσίες από τα λαϊκά στρώματα, που καλούνται να γεμίσουν ένα βαρέλι δίχως πάτο.

Ποτέ δε θα ικανοποιηθεί η ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για κέρδη, η επιδίωξη για μεγαλύτερη «ανταγωνιστικότητα» στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ο,τι κι αν θυσιάσει ο λαός, δε θα είναι ποτέ αρκετό. Πάντα οι πολιτικοί και φυσικοί εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας θα προβάλλουν και ένα πρόσχημα για νέες θυσίες. Σήμερα, είναι η έξοδος απ' την κρίση. Αύριο θα είναι η σταθεροποίηση και η διατήρηση της ανταγωνιστικότητας, μεθαύριο ο κίνδυνος μιας νέας κρίσης και αργότερα, όταν αυτή ξεσπάσει, η εκ νέου αντιμετώπισή της.

Αυτός ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει μόνο αν το αποφασίσει ο λαός. Αν συνειδητοποιήσει ότι η κρίση είναι σύμφυτο φαινόμενο του καπιταλισμού, όχι αποτέλεσμα διαχείρισης, όπως ισχυρίζονται ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ούτε ανικανότητας και ανευθυνότητας, όπως διατείνονται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ., όλοι για να αποπροσανατολίσουν το λαό.

Ο δρόμος ανάπτυξης που αυτές οι πολιτικές δυνάμεις υπηρετούν και που κριτήριο έχει τα στρατηγικά συμφέροντα, τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, είναι δρόμος που την ίδια στιγμή οδηγεί την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα ολοταχώς σε μεσαιωνικές συνθήκες δουλειάς και ζωής. Να τον απορρίψουν στη συνείδησή τους, να τον αντιπαλέψουν στην πράξη με αταλάντευτο επιθετικό αγώνα.

Η δραματική κατάσταση, με την οποία θα βρεθούν αντιμέτωπες οι εργατικές λαϊκές οικογένειες το φθινόπωρο, πρέπει να βρει το λαό καλά προετοιμασμένο. Τόσο για την αντιμετώπιση των άμεσων συνεπειών αυτής της πολιτικής, κάνοντας πράξη το «όλοι για έναν και ένας για όλους», όσο και για τη δρομολόγηση φιλολαϊκών εξελίξεων.

Κανένας άνθρωπος του μόχθου δεν πρέπει να μείνει μόνος του απέναντι στη λαίλαπα. Πόσο μάλλον, τα λαϊκά εκείνα στρώματα που θα βρεθούν περισσότερο εκτεθειμένα στις συνέπειες της βάρβαρης επίθεσης. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ, ενάντια στις αποφάσεις της ΔΕΗ και επιχειρήσεων ύδρευσης να κόψουν το ρεύμα και το νερό από ανέργους, αλλά και για την περίθαλψη άνεργου της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης με σοβαρό πρόβλημα υγείας, πρέπει να πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα.

Το τελευταίο διάστημα καταγράφηκαν περιστατικά όπως τα παρακάτω, τα οποία αναπόφευκτα θα πληθύνουν:

-- Εργάτης της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, πατέρας τριών παιδιών, δεν μπορούσε να υποβληθεί σε απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις για σοβαρό πρόβλημα υγείας, επειδή του έλειπαν πέντε (!) ένσημα για τη θεώρηση του βιβλιαρίου Υγείας. Η σύζυγός του διαβητική δεν μπορούσε επίσης να προμηθευτεί τα φάρμακά της, ούτε τα παιδιά του να επισκεφτούν παιδίατρο.

-- Στην Πάτρα, η ΔΕΗ ΑΕ έκοψε το ρεύμα σε δύο πολύτεκνες οικογένειες άνεργων οικοδόμων, με πέντε και τρία παιδιά αντίστοιχα, που δεν κατάφεραν να πληρώσουν τους λογαριασμούς.

-- Στο Μενίδι Αττικής, η ΔΕΗ ΑΕ, επίσης, έκοψε το ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι μιας απλήρωτης συμβασιούχου που εργάζεται στο δήμο του Μενιδίου.

-- Επίσης, στην Πάτρα, η ΔΕΥΑ έκοψε την παροχή νερού σε άνεργο οικοδόμο πατέρα τριών παιδιών. Λίγες μέρες αργότερα, και παρά το γεγονός ότι απετράπη, μετά από δυναμική κινητοποίηση του ΠΑΜΕ, η διακοπή νερού, η ΔΕΥΑ ξανάστειλε συνεργείο για να κόψει το νερό.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, παρεμβαίνοντας δυναμικά κατάφεραν ο εργάτης της Ζώνης να εισαχθεί για εξετάσεις στο νοσοκομείο της Νίκαιας, όπως κατάφεραν και την αποκατάσταση των συνδέσεων ηλεκτρικού και νερού, διαμηνύοντας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι δε θα επιτρέψουν κανένας άνεργος να μείνει χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα, χωρίς τηλέφωνο.

Οι παρεμβάσεις αυτές του ΠΑΜΕ δεν αποτελούν απλά και μόνο έκφραση συμπαράστασης και ταξικής αλληλεγγύης, που φυσικά πρέπει να δυναμώσει στο έπακρο μέσα στα συνδικάτα, στα εργοστάσια, παντού όπου ζουν, εργάζονται και δραστηριοποιούνται εργάτες. Αποτελούν κυρίως μια μορφή δράσης που τα ταξικά συνδικάτα πρέπει να βάλουν στην ημερήσια διάταξη, απαντώντας δυναμικά στις τραγικές για εργαζόμενους και ανέργους συνθήκες που διαμορφώνονται. Μια μορφή δράσης που αναδεικνύει το γεγονός ότι οι εργάτες δεν έχουν καμία ευθύνη για την κρίση, ότι αυτή που πρέπει να πληρώσει είναι η πλουτοκρατία.

Το ΚΚΕ, όχι μόνο δε φοβάται τη λαϊκή πρωτοβουλία, αλλά θα διαθέσει και όλες του τις δυνάμεις ώστε η προσπάθεια για οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης να διαπεράσει κάθε τόπο δουλειάς, τόπο κατοικίας, συνδικάτα και φορείς. Να αναπτυχθεί στη βάση παρεμβάσεων όπως οι παραπάνω, στη βάση της διεκδίκησης άμεσων μέτρων ανακούφισης εργαζομένων και ανέργων, φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, μέτρων που να ικανοποιούν σύγχρονες ανάγκες. Να μην ξοδευτεί σε ανέξοδες εκτονώσεις, εύκολα διαχειρίσιμες από τα αστικά κόμματα και τους μηχανισμούς τους, που θα επιδιώξουν με ελιγμούς να ενσωματώσουν τη λαϊκή αγανάκτηση.

Οσο απαραίτητο είναι να αναπτυχθεί η εργατική λαϊκή πάλη μ' ένα τέτοιο περιεχόμενο, άλλο τόσο απαραίτητο είναι να μη χάσει τον προσανατολισμό της απ' την κατεύθυνση της μοναδικής πραγματικά φιλολαϊκής διεξόδου, του άλλου δρόμου ανάπτυξης. Διαφορετικά, οι μάχες αυτές, είτε θα αποτυγχάνουν, είτε τα όποια αποτελέσματά τους θα είναι πρόσκαιρα.

Η αποτελεσματικότητά τους θα στερεώνεται και θα διευρύνεται στο βαθμό που συνδέονται με την προοπτική, στο βαθμό που θα καταγράφονται ως βήματα στη συσπείρωση δυνάμεων για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, που στο κέντρο του θα έχει τον εργαζόμενο και τις ανάγκες του, το πώς αυτές θα ικανοποιηθούν και όχι τα κέρδη μιας μειοψηφίας καπιταλιστών. Μια ανάπτυξη που μπορεί να υπάρξει μόνο όταν ο λαός κάνει κουμάντο στον τόπο του, στο πλαίσιο μιας λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, που θα κοινωνικοποιήσει τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής.

Αλλος δρόμος για το λαό, για το εργατικό λαϊκό κίνημα, δεν υπάρχει. Αυτή η διαπίστωση επιβεβαιώνεται σήμερα απ' την ίδια τη ζωή και τις εξελίξεις. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η αποδοχή της πολιτικής του πρότασης, η ανειρήνευτη ταξική πάλη για την πραγμάτωσή της είναι επιλογή ελπίδας για το σήμερα και το αύριο, που έχουμε χρέος να μην το αφήσουμε στα χέρια όσων καταδυναστεύουν το λαό, κλέβοντας το προϊόν του μόχθου του.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ