ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΟΛΙΓΟΝ ΕΓΚΥΟΣ»: «Σε ό,τι αφορά την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας όλοι όσοι πιστεύουν στα οφέλη της ελεύθερης οικονομίας δεν μπορεί παρά να υποστηρίζουν την προοπτική αυτή (...) από την άλλη όμως αυτό δεν σημαίνει ξεπούλημα πηγών και πόρων (...) δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μην έχει ακόμη αποφασίσει τι ιδιωτικοποιείται και τι όχι σ' αυτή τη χώρα» (η Γιώτα Αντωνοπούλου στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

ΜΟΙΡΑΣΜΕΝΟΙ ΡΟΛΟΙ: «Η εξασφάλιση προθεσμίας, μέχρι το τέλος του χρόνου αντί μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου που προβλεπόταν αρχικά, για να ληφθούν αποφάσεις σχετικά με την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας στη χώρα, παρέχει στην κυβέρνηση την ευχέρεια και τη δυνατότητα να μελετήσει το θέμα σε όλες τις διαστάσεις του και να βρει την πλέον κατάλληλη λύση (...) Ασφαλώς η απελευθέρωση πρέπει να γίνει. Και η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει κατά τρόπο ο οποίος δεν θα προκαλέσει αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς τα ελληνικά νοικοκυριά, αλλά και οι επιχειρήσεις, δεν αντέχουν άλλες οικονομικές επιβαρύνσεις. Τώρα που εξασφάλισε τον αναγκαίο χρόνο, ας προχωρήσει σε ουσιαστικό διάλογο με όλους τους εμπλεκομένους ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή (...) από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, μετά το ξεκαθάρισμα ότι η επιχείρηση δεν πωλείται, οφείλουν να επιδείξουν πνεύμα κατανόησης για την αναγκαιότητα της απελευθέρωσης της παραγωγής ενέργειας και να συμβάλουν ουσιαστικά, με προτάσεις, στην υλοποίησή της» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ: «Oλοι αυτοί ξεσηκώνονται αντιδρώντας σε κάθε απόπειρα αλλαγής, σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού της οικονομίας (...) το έργο της κυβέρνησης καθίσταται ιδιαίτερα δύσκολο (...) Πρώτιστα όμως πρέπει να έχει φροντίσει να αποκτήσει μέσα από διάλογο τις απαραίτητες συμμαχίες και κυρίως να κερδίσει την κοινή γνώμη. Mόνο έτσι θα φέρει σε πέρας το έργο της απελευθέρωσης της αγοράς και θα εξοικονομήσει δυνάμεις για την τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης. Αλλιώς τα "οχυρά" δεν... πέφτουν» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).