Η πρωτοβουλία των σπουδαστών της Σχολής Γραφικών Τεχνών Καλλιτεχνικών Σπουδών (ΣΓΤΚΣ), με απόφαση της Διοίκησης του συλλόγου τους, να κλείσουν χτες τη σχολή για να διαδηλώσουν μαζί με τους εργάτες, προκάλεσε την επίθεση της Διεύθυνσης της σχολής εναντίον τους περί δήθεν αντιδημοκρατικών κινήσεων. Αναμενόμενο, θα μπορούσε να πει κανείς. Είναι, όμως, πολύτιμα τα συμπεράσματα και για όσους σπεύδουν και στηρίζουν την επιβολή «σιγής νεκροταφείου» στις σχολές. Δυνάμεις των ΕΑΑΚ και άλλοι «αναρχοαυτόνομοι» στάθηκαν χτες αρωγοί της διοίκησης της σχολής. Αυτοί είναι οι επαναστάτες, που σκίζουν τα ρούχα τους στο όνομα «εξεγέρσεων του Δεκέμβρη» αλλά βγάζουν σπυριά όταν η πάλη φοιτητών - σπουδαστών δίνει σάρκα και οστά στην κοινή πάλη με την εργατιά. Βγάζουν σπυριά, γιατί αντικειμενικά, με την τακτική και τη δράση τους, συμπλέουν με όλους εκείνους που πασχίζουν να κρύψουν πως η πρόσβαση όλων των παιδιών του λαού στη μόρφωση, αλλά και η ίδια η προσαρμογή του περιεχομένου της μόρφωσης στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες είναι άρρηκτα δεμένη με την πάλη για Παιδεία αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Είναι άρρηκτα δεμένη με την ανάγκη, οι αγώνες για μόρφωση και για το μέλλον των φοιτητών - σπουδαστών να γίνουν πρώτα απ' όλα υπόθεση των εργαζομένων. Ομως, τότε που η πάλη της νεολαίας συνδέεται με την πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας, την εργατική τάξη, τότε όλοι αυτοί οι ψευτοεπαναστάτες το ελάχιστο που κάνουν είναι να λουφάζουν και να σιγοντάρουν τους μεγαλοκαθηγητάδες, που είναι ταυτόχρονα και επιχειρηματίες και τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα είναι που υπερασπίζονται και διδάσκουν...