Η φετινή Πρωτομαγιά συναντά τους πολύμηνους απεργιακούς - και όχι μόνον - αγώνες, που, με μπροστάρη το ΠΑΜΕ, δίνει ο εργαζόμενος λαός ενάντια στη σφοδρή αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση που εξαπολύει το κεφάλαιο. Η οργάνωση και ανάπτυξη των αγώνων θα συνεχίσει να περνά μέσα από φωτιά και σίδερο. Τα συνδικάτα, οι συνδικαλιστές, οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στον ταξικό πόλο του εργατικού κινήματος έδωσαν όλο αυτό το διάστημα σκληρές μάχες για να αποτελέσουν το ζωντανό, χειροπιαστό παράδειγμα, αναδεικνύοντας το δρόμο μέσα από τον οποίο η εργατική τάξη μπορεί να αντιταχθεί και να ανατρέψει την κυριαρχία του κεφαλαίου. Να πραγματώσει το σύνθημα που προκαλεί απέχθεια στους διανοητές και κονδυλοφόρους του καπιταλισμού και μέγιστο τρόμο στους ίδιους τους εκμεταλλευτές: «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».

Αποκτά τεράστια σημασία η ενίσχυση της ιδεολογικο-πολιτικής παρέμβασης των ταξικών συνδικάτων μέσα στους χώρους δουλειάς. Στην ιδεολογική τρομοκρατία που ασκούν καθημερινά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ., απαντούν αποκαλύπτοντας το ψευδές των ισχυρισμών τους. Καταδεικνύουν ότι η πολιτική που στηρίζουν, με τον έναν ή άλλο τρόπο, όσοι υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας έχει βαθιά ταξικό χαρακτήρα. Οτι τα μέτρα που παίρνονται όχι μόνον είναι μόνιμα, αλλά είναι και απόλυτα δίκαια για τις ανάγκες των κεφαλαιοκρατών, την προστασία και αύξηση της κερδοφορίας τους. Είναι αναγκαία για τη στήριξη και διαιώνιση της δικτατορίας της αστικής τάξης σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, για αναπαραγωγή του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος.

Επίμονα και στοιχειοθετημένα, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο αναδεικνύει ότι η επίθεση αυτή δεν μπορεί να απαντηθεί διαλέγοντας το λιγότερο κακό. Με ΔΝΤ ή με ΕΕ, με νεοφιλελεύθερους ή σοσιαλδημοκράτες, με «κακούς» ή με «καλούς» εργοδότες, γιατί όλοι αυτοί - ό,τι κουστούμι και να φορέσουν - είναι υπηρέτες της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Επίσης, η επίθεση αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μάχες που απλά στοχεύουν σε κάποια οικονομικά αιτήματα, όπως η αύξηση του μεροκάματου. Οι ανάγκες της εργατικής και της λαϊκής οικογένειας αυξάνονται διαρκώς. Αλλο τόσο μειώνεται ο βαθμός και το εύρος ικανοποίησής τους. Οι λαϊκές ανάγκες δε χωρούν στην κυριαρχία των μονοπωλίων. Η υπεράσπιση, διασφάλιση και διεύρυνση κάθε κατάκτησης απαιτεί πολιτικοποίηση των εργατικών αγώνων. Απαιτεί πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για την ανάπτυξη που θα είναι υποταγμένη στην ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών.

Ηδη, τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εντείνουν την παρέμβασή τους για τη συκοφάντηση των αγώνων της εργατικής τάξης. Σ' αυτό το πλαίσιο θα επιχειρήσουν, πιο πολύ από ποτέ, να συγκαλύψουν το ταξικό περιεχόμενο της Πρωτομαγιάς. Στο χέρι μας είναι να δείξουμε ότι για την εργατική τάξη η Πρωτομαγιά δεν είναι ούτε μέρα υποδοχής της άνοιξης, ούτε μέρα των λουλουδιών. Δεν είναι ούτε μέρα ανάπαυλας, ούτε ένας αποστειρωμένος γιορτασμός που αντιμετωπίζει σαν απολίθωμα τους αγώνες της εργατικής τάξης και την ίδια την εργατική τάξη. Στο χέρι μας είναι να αποδώσουμε στους αγώνες και τους αγωνιστές της τάξης μας την τιμή που τους αρμόζει, μέσα από την όξυνση της ταξικής πάλης, την ολόπλευρη (πολιτική, ιδεολογική, οργανωτική) ενίσχυση των αγώνων της εργατικής τάξης, μέσα από την ολοένα αυξανόμενη συμμετοχή πλατιών εργατικών δυνάμεων στην ταξική πάλη.