Αναιμική πλειοψηφία απέσπασε το σχέδιο πολιτικής απόφασης απ' την ΚΠΕ του ΣΥΝ την περασμένη Κυριακή, το οποίο κινείται στην πεπατημένη μονόπλευρης κριτικής στο ΔΝΤ και παράλληλα αγιοποίησης της ΕΕ, στην οποία προσάπτονται «δομικά ελλείμματα».

Εκτεθειμένη στα μάτια του λαού για τη διαχρονική στρατηγική της, η ηγεσία του ΣΥΝ καταφεύγει σε απροκάλυπτα ψεύδη, ισχυριζόμενη στην πολιτική απόφαση ότι επιβεβαιώθηκε «η κριτική για τον τρόπο που οικοδομήθηκε η Ευρωπαϊκή Ενωση», όπως και «η αντίθεσή μας στο περιεχόμενο ευρωπαϊκών συνθηκών που δημιούργησαν το σημερινό νεοφιλελεύθερο οικοδόμημα». Πρόκειται για το κόμμα που άλλες απ' αυτές τις συνθήκες τις υπερψήφισε, όπως το Μάαστριχτ, και άλλες τις αποδέχτηκε, προβάλλοντας επιμέρους μόνο διαχειριστικές ενστάσεις.

Την ώρα που οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου και οι διακρατικές του ενώσεις συνομολογούν και οξύνουν τη φιλομονοπωλιακή πολιτική τους, η ηγεσία του ΣΥΝ, για να τους αθωώσει, ισχυρίζεται πως κάποιοι «κυρίαρχοι κύκλοι στην ΕΕ έχουν στόχο να επιβάλουν χωρίς αντίρρηση την αδιέξοδη στρατηγική του μονεταρισμού, που αδυνατεί να δώσει ουσιαστικές απαντήσεις απέναντι στην παγκόσμια οικονομική κρίση».

Η ηγεσία του ΣΥΝ θέτει στην απόφαση «σοβαρότατο ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποίησης των κυβερνητικών επιλογών» και ζητά διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Επαναφέρει, τέλος, προτάσεις για ένα νεφελώδη «άλλο δρόμο», με τις μισές απ' αυτές να συνηγορούν υπέρ μιας διαχείρισης στο πλαίσιο του σημερινού δρόμου καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Τέτοιες προτάσεις είναι: Επαναδιαπραγμάτευση και διεκδίκηση απευθείας δανεισμού από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και έκδοσης ευρωομολόγου. Διεκδίκηση αλλαγής των ευρωπαϊκών συνθηκών. Δημόσιος κοινωνικός έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Μεσομακροπρόθεσμο πρόγραμμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας. Πολιτική διεκδίκηση σε διεθνές επίπεδο, με στόχο τη διαγραφή μέρους του δημόσιου χρέους και τη βελτίωση των όρων αποπληρωμής στα πλαίσια μιας συνολικής αναδιάρθρωσής του, κ.ά.

Η «Ανανεωτική Πτέρυγα» υπερασπίστηκε το δικό της σχέδιο απόφασης, σύμφωνα με το οποίο η κρίση οφείλεται στα «αδιέξοδα του κοινωνικοοικονομικού προτύπου και του πελατειακού κράτους», η ΕΕ «στερείται της πολιτικής και οικονομικής ολοκλήρωσής της» και χρειάζεται «την ομοσπονδιακή δημοκρατική ενοποίησή» της, απορρίπτονται σαν «αποπροσανατολιστικές προτάσεις για προσωρινή ή και μακροπρόθεσμη έξοδο της χώρας από την ΟΝΕ και το ευρώ, για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους».

Οι «ανανεωτές» καλούν όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις να επιδείξουν «αίσθημα ευθύνης και προτάσεις για την πορεία του τόπου», όπως «έκδοση λαϊκών ομολόγων», και ζητά «ενημέρωση της εθνικής αντιπροσωπείας».

Ενδεικτικό, πάντως, του πού προσπαθεί να στρέψει την προσοχή του λαού η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ήταν το σημείο που εστίασε μιλώντας στην ΚΠΕ ο Αλ. Τσίπρας. «Οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει ο κ. Παπανδρέου έναντι της στήριξης αυτής δεν είναι σαφείς και ξεκάθαροι στον ελληνικό λαό. Δεν συζητήθηκαν και δεν πρόκειται να συζητηθούν στη Βουλή. Δεν συζητήθηκαν ούτε καν στο υπουργικό συμβούλιο. Δεν ζητήθηκε καν η γνώμη της κοινοβουλευτικής ομάδας και των οργάνων του κυβερνώντος κόμματος», ανέφερε.

Και παρακάτω, προσήψε στην κυβέρνηση «άστοχους χειρισμούς» και ζήτησε απ' το λαό να καταλάβει ότι το πρόβλημα είναι «η λογική της πλήρους παράδοσης στις αγορές», έναντι προφανώς μιας «λογικής» που υπόσχεται «χαλιναγώγηση» των αγορών! Μ' αυτή τη σημαία καλεί το λαό να αγωνιστεί ο ΣΥΝ, ο πρόεδρος του οποίου αν και ήταν λαλίστατος περί «μετώπων ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», δε βρήκε όμως λέξη να πει για την ΕΕ, αφήνοντάς την στο απυρόβλητο.

Σε ό,τι αφορά στα εσωκομματικά ο Αλ. Τσίπρας μίλησε για «εικόνα κατακερματισμού και αλληλοσυγκρουόμενων απόψεων στο δημόσιο χώρο», και τόνισε: «Δεν είναι εικόνα κόμματος αυτή που εκπέμπουμε σε αυτές τις κρίσιμες για το λαό μας στιγμές. Και οφείλουμε επιτέλους να γίνουμε κόμμα, όχι άθροισμα τάσεων, συνιστωσών και προσβεβλημένων τηλεοπτικών στελεχών».

Ο Φ. Κουβέλης μιλώντας στο «Κανάλι 1» διαχώρισε τη θέση του απ' την πρόταση για δημοψήφισμα, λέγοντας πως είναι δυνατόν να οδηγήσει σε σύγχυση και αποσυσπείρωση. Εκτίμησε ότι η θέσπιση κανόνων για τις τηλεοπτικές εμφανίσεις στελεχών του ΣΥΝ «δείχνει ότι το κόμμα δεν κινείται σε καλό δρόμο».

Ο Γ. Μπαλάφας στην κυριακάτικη «Αυγή» δήλωσε πως η διατήρηση του σημερινού στάτους στον ΣΥΝ «είναι συνταγή οπισθοχώρησης» και χαρακτήρισε «προβληματική» την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Π. Σκουρλέτης διαφώνησε με όσους «εκτιμούν πως έξω απ' την ΕΕ θα είναι καλύτερα» καθώς «δεν πρέπει να υιοθετούμε εθνοκεντρικές στρατηγικές», και συμπλήρωσε πως όσοι έχουν καταθέσει διαφορετικές απόψεις σε σχέση με το κείμενο θέσεων «δυναμιτίζουν την αναγκαία συσπείρωση», κατηγορώντας την ομάδα Λαφαζάνη πως «δεν έδειξε την απαιτούμενη διάθεση για να υποστηρίξουμε τελικά όλοι το ίδιο κείμενο».

Ο Αλ. Καλύβης έσπευσε να διευκρινίσει απ' την απέναντι σελίδα της «Αυγής» ότι δε «θέτουμε ζήτημα εξόδου απ' την ΕΕ (...) το δίλημμα μέσα ή έξω θα απαντηθεί στο μέλλον»... Ενδεικτικό των αντιφάσεών τους είναι το ότι εκτιμά πως «η αριστερά δεν μπορεί να έχει πρόταση μιας άλλης διαχείρισης του χρέους εντός του σημερινού πλαισίου» και κλείνει την ίδια απάντηση με προτάσεις διαχείρισης του χρέους...

Παναττική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο, όπου διατυπώθηκε η άποψη για συγκρότηση ενδιάμεσων οργάνων καθώς η Γραμματεία, όπως ειπώθηκε, έχει πλέον απαξιωθεί από τον ηγεμονισμό του ΣΥΝ. Η σύσκεψη ενέκρινε το αίτημα «για δημοψήφισμα σχετικά με τα μέτρα κυβέρνησης - ΔΝΤ - ΕΕ» και συμφώνησε ότι «συνεχίζει τον διάλογο για την πιο επεξεργασμένη και οριστική απάντηση στην πρόκληση του χρέους».

Στο μεταξύ, πυρ ομαδόν εξαπέλυσαν στελέχη του ΣΥΝ στον Αλ. Αλαβάνο και στη δήλωσή του ότι «πρέπει να απαγορευθεί η έξοδος του κ. Παπανδρέου και του κ. Παπακωνσταντίνου από τη χώρα», τους οποίους στοχοποίησε σαν υπαίτιους για «μια συνθήκη υποδούλωσης της χώρας»!

Σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, ο Αλ. Αλαβάνος, εν μέσω φραστικών λεονταρισμών, ανακύκλωσε τις διαχειριστικές οπορτουνιστικές αντιλήψεις ζητώντας αναδιαπραγμάτευση του χρέους και διάχυσή του σε πολύ ευρύτερο χρόνο και με πολύ μικρότερο επιτόκιο. Ενδεικτικό της υποκρισίας της αντιευρωενωσιακής ρητορείας είναι η δήλωσή του πως η έξοδος απ' το ευρώ αν και θα χρησίμευε ώστε η χώρα να «επαναποκτήσει την ικανότητα για νομισματική πολιτική, θεμελιώδη για το ξεπέρασμα μιας κρίσης εξωτερικού χρέους (...) στην Ελλάδα αξίζει μια κυβέρνηση που θα κάνει σαφές ότι μόνο υπό σαφείς και αυστηρές προϋποθέσεις μπορεί να συνεχισθεί η παραμονή μας στην Ευρωζώνη». Για μια τέτοια κυβέρνηση κάλεσε το λαό να αγωνιστεί και να διώξει την υπάρχουσα.