«

Η κυβέρνηση δεν έχει τη δημοκρατική νομιμοποίηση να πάρει αυτά τα μέτρα, δεδομένου ότι τίποτα από αυτά δεν είχε πει πριν από τις εκλογές. Οι εκλογές δεν είναι καλλιστεία, δεν βγάζουν τον ωραίο ή την ωραία για να τους στείλουμε στο Μαξίμου. Στην πραγματικότητα οι εκλογές είναι ένα συμβόλαιο με το λαό, όπου η κυβέρνηση που θα βγει θα εφαρμόσει κατά βάση το πρόγραμμά της», δήλωσε τις προάλλες στο «Κανάλι 1» ο Αλ. Αλαβάνος. Κήρυγμα αποπροσανατολισμού από το στέλεχος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αφήνουμε κατά μέρος ότι προσπαθεί να προσδώσει ηθικά χαρακτηριστικά στη στάση του κεφαλαίου και των κομμάτων του απέναντι στο λαό και στα δικαιώματά του. Στην ουσία του πράγματος: Το ΠΑΣΟΚ είναι συνεπέστατο με το προεκλογικό του πρόγραμμα. Συμβόλαιο με το κεφάλαιο έχει υπογράψει εδώ και χρόνια και αυτό τηρεί με συνέπεια. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ - σε όλες τις αποχρώσεις του - είναι αυτός που προεκλογικά έβλεπε «φιλολαϊκές» πολλές από τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, αθωώνοντας συνειδητά στα μάτια του λαού την αντιδραστική στρατηγική του.

Πέραν όμως αυτών. Είναι προφανές ότι με ευφυολογήματα οι οπορτουνιστές προσπαθούν να μετατοπίσουν τη συζήτηση σε ένα ανώδυνο για την κυβέρνηση πεδίο. Εχει ή δεν έχει δημοκρατική νομιμοποίηση; Πρέπει ή δεν πρέπει να φύγει; Θα φύγει ο Παπανδρέου ή όχι με ελικόπτερο απ' το Μέγαρο Μαξίμου, όπως προέβλεψε ο Αλ. Αλαβάνος; Σ' αυτά τα ψευτοδιλήμματα προσπαθούν να εγκλωβίσουν το λαό. Κι αυτό την ώρα που μεγαλώνει η ανάγκη καλύτερα και ταχύτερα να οργανωθεί η πάλη εναντίον μιας πολιτικής από και για το κεφάλαιο, άρα και όσων την υλοποιούν και τη στηρίζουν. Εκεί και μόνο εκεί πρέπει να εστιάζει η συζήτηση μεταξύ των εργαζομένων, κόντρα στις προσπάθειες των κομμάτων του κεφαλαίου και των παραφυάδων τους: Στο πώς αποτελεσματικότερα αυτή η πάλη θα ενταχθεί στην προοπτική της σύγκρουσης με την εξουσία των μονοπωλίων, με στόχο την ανατροπή της ώστε να ανοίξει ο άλλος δρόμος ανάπτυξης από και για το λαό.

Λέει στην ίδια συνέντευξη ο Αλαβάνος: «Στις ΗΠΑ, η κυρίαρχη άποψη για την Ελλάδα, και το λένε στις ΗΠΑ, φανταστείτε σε πόσο ακραία κατάσταση έχουμε φτάσει, ότι θα έπρεπε να δοθεί στην Ελλάδα η δυνατότητα να επαναδιαπραγματευθεί το χρέος, όσον αφορά στα χρονικά όρια εξόφλησης των τοκοχρεολυσίων, να ακολουθηθεί δηλαδή μία πιο αργή πορεία. Πρέπει να γίνει επαναδιαπραγμάτευση, αλλά δεν θεωρώ ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου ή μία κυβέρνηση ΝΔ έχει την ικανότητα να το κάνει (...) Πρέπει η αριστερά (...) να ζητήσει με πειθώ να φύγει η κυβέρνηση». Προσπαθούν με νύχια και με δόντια να πείσουν το λαό ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο, παρά να διαλέξει διαχειριστή. Βάζουν μάλιστα και τα κριτήρια: Να είναι καλός διαπραγματευτής του δημόσιου χρέους. Σ' αυτόν τον κατήφορο, που δεν έχει τέρμα, θέλουν να σύρουν τους εργαζόμενους και το κίνημά τους. Σ' αυτά και άλλα παρόμοια «αιτήματα», σ' αυτή τη στρατηγική ταυτίζονται με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και στηρίζουν την πολιτική της ενσωμάτωσης. Τα ψέματα πρέπει να τελειώνουν. Το δίλημμα είναι ένα και σ' αυτό πρέπει να απαντήσουν οι εργαζόμενοι: Με τα μονοπώλια ή με το λαό; Είναι φανερό και από τις δηλώσεις Αλαβάνου ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια από τη σκοπιά της στρατηγικής υπέρ των πρώτων.