Υποστύλωμα στον καπιταλισμό | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Υποστύλωμα στον καπιταλισμό

«Η ανεξέλεγκτη δράση των κερδοσκοπικών αγορών είναι αποτέλεσμα ενός νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου. Αρα το να λέμε γενικώς αντιμετωπίζουμε τους κερδοσκόπους ως έναν εξωγενή παράγοντα, ως ένα καιρικό φαινόμενο το οποίο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, είναι υποκριτικό. 'Η θα υπάρξει μια αυτοκριτική και θα ομολογηθεί ένα πραγματικό αδιέξοδο μιας πολιτικής η οποία έχει φθάσει στα όριά της και ονομάζεται νεοφιλελευθερισμός και οδήγησε στην παγκόσμια κρίση ή όλα τα άλλα είναι λόγια του αέρα».

Τα παραπάνω δήλωσε χτες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ Π. Σκουρλέτης. Οι κερδοσκόποι, λέει, είναι «παιδιά» του νεοφιλελευθερισμού. Ο νεοφιλελευθερισμός όμως τίνος παιδί είναι; Εδώ απάντηση ο οπορτουνισμός δε δίνει, παρότι τη γνωρίζει. Βάλλει κατά του νεοφιλελευθερισμού, για να μην ομολογήσει ότι αυτός γεννήθηκε απ' τον καπιταλισμό ως η μορφή διαχείρισης που ανταποκρίνεται στις δοσμένες σήμερα ανάγκες του. Ο καπιταλισμός λοιπόν είναι η απάντηση, αυτός είναι ο φορέας και της κρίσης και της κερδοσκοπίας και όποιων μορφών διαχείρισης επιλέγει κάθε φορά. Αλλά αυτόν οι οπορτουνιστές δεν τον αγγίζουν. Το αντίθετο κάνουν: Καλούν τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις του να κάνουν αυτοκριτική για το σφαγιασμό των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και να παραιτηθούν οικειοθελώς από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης!

***

«Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι δημοκρατικές, δομικές αλλαγές στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, που θα παρεμβαίνουν στον πυρήνα της λειτουργίας των αγορών και θα τις περιορίζουν. Οι αγορές δεν υπήρξαν ξαφνικά ως κεραυνός εν αιθρία. Χτίστηκαν μέσα από πολιτικές αποφάσεις, από απελευθερώσεις και δυνατότητες που δίνονταν στα διάφορα κερδοσκοπικά κεφάλαια να δρουν ανεξέλεγκτα. Θα υπάρξει λοιπόν φόρος αυτή τη στιγμή, ο περίφημος φόρος Τόμπιν, στις διεθνείς κερδοσκοπικές κινήσεις κεφαλαίου;».

Δεν υπερασπίζονται απλά τον καπιταλισμό αφήνοντάς τον στο απυρόβλητο, αλλά και με το να κοροϊδεύουν το λαό ότι είναι δυνατή η «εξυγίανσή» του και μάλιστα με «ασπιρίνες». Το ίδιο κάνει και η ελληνική κυβέρνηση, μαζί με τις άλλες καπιταλιστικές κυβερνήσεις της ΕΕ, που προπαγανδίζουν ότι θα επιβάλουν σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ κανόνες στις αγορές! Τι προτείνουν όλοι με ένα στόμα; Αλλαγή δομών στην ΕΕ, φόρος Τόμπιν και άλλες ξοφλημένες προτάσεις, σοσιαλδημοκρατικής έμπνευσης. Δε λένε όμως στο λαό: Αυτές οι πολιτικές αποφάσεις, στις οποίες αναφέρονται, προέκυψαν μήπως σαν «κεραυνός εν αιθρία»; Από κάποιον αρρωστημένο εγκέφαλο που έκανε το βίτσιο του; Οχι, βέβαια. Είναι η αντικειμενική εξέλιξη του καπιταλισμού που τις γέννησε. Είναι οι πολιτικοί του εκπρόσωποι που τις επέβαλαν, επειδή ακριβώς απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες της πλουτοκρατίας.

***

«Ο ρόλος ο δικός μας και της Αριστεράς είναι να παρέμβουμε στο πού πρέπει να στραφούν αυτοί οι μηχανισμοί που πρέπει να υπάρξουν. Δεν πρέπει να είναι μηχανισμοί που θα είναι τελικά η αναπαραγωγή της υπάρχουσας κατάστασης, αλλά που θα συνιστούν μια ριζική στροφή στην οικονομική αντίληψη. Δηλαδή σ' αυτό το νέο ευρωπαϊκό νομισματικό μηχανισμό θα υπάρχει δημοκρατικός έλεγχος; Θα μπορεί το Ευρωκοινοβούλιο, δηλαδή οι αντιπρόσωποι των λαών να παρεμβαίνουν στις αποφάσεις του ή θα είναι κάτι ανεξέλεγκτο όπως ήταν η Κομισιόν και η ΕΚΤ μέχρι τώρα;».

Εδώ μέχρι και οι δημοσιογράφοι αντέτειναν «αυταπάτες είναι αυτά»! Πέρα απ' αυτό: Το στέλεχος του ΣΥΝ ομολόγησε πολύ καθαρά τον επιζήμιο ρόλο του χώρου που εκπροσωπεί, ο οποίος έγκειται αφ' ενός στο ότι στηρίζει αντιδραστικά, αντιλαϊκά σχέδια (π.χ. η ίδρυση ευρωπαϊκού νομισματικού ταμείου) και μάλιστα σαν αναγκαία και αφ' ετέρου ότι προσπαθεί να αποπροσανατολίσει εκ των προτέρων το λαό ότι μηχανισμοί του καπιταλισμού μπορεί να δράσουν προς όφελός του, με στόχο να αποσοβηθούν οι λαϊκές αντιδράσεις.

Β. Ν.