Οταν προεκλογικά η ΝΔ έστηνε το κάλπικο σκηνικό περί «διαφορών» της από το ΠΑΣΟΚ,

όταν το ΠΑΣΟΚ επένδυε το πρόγραμμα της κοινωνικής του αγριότητας με τη χρυσόσκονη του εμπορίου της κάλπικης ελπίδας,

όταν ο ΛΑ.Ο.Σ. αναζητούσε διαμπερές «διαμερισματάκι» στην αντιλαϊκή «πολυκατοικία» και

όταν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργούσε «αντιδεξιές» αυταπάτες για την «επόμενη μέρα»,

το ΚΚΕ προσπαθούσε με όλες του τις δυνάμεις να ενημερώσει, να προειδοποιήσει, να αποκαλύψει και να προετοιμάσει την άμυνα του λαού, να οργανώσει τις αντιστάσεις του και να θέσει βάσεις για τη λαϊκή αντεπίθεση, ενάντια σε όλα όσα είχαν προαποφασιστεί εις βάρος του.

***

Ο «Ρ» στις 4 του Οκτώβρη 2009 (ανήμερα των εκλογών),

και υπό τον τίτλο

«Εμπόριο ελπίδας που φέρνει χειρότερες μέρες»,

έγραφε:

*

«Το λαθρεμπόριο ελπίδας που έστησε σε αυτήν την προεκλογική περίοδο το ΠΑΣΟΚ, "επενδύοντας" στα τεράστια λαϊκά προβλήματα - απόρροια της σκληρής ταξικής πολιτικής των εταίρων του δικομματισμού - αν απόψε το βράδυ αποτελέσει το "διαβατήριο" που θα του εξασφαλίσει την επάνοδό του στην εξουσία, η επόμενη μέρα θα γίνει η αφετηρία για να εξαπολυθεί μια άγρια επιδρομή που θα πλήξει κάθε πτυχή της ζωής των λαϊκών στρωμάτων».

*

Και στη συνέχεια:

*

«Η "κάλυψη των δημοσιονομικών ελλειμμάτων" θα περάσει μέσα από ένα "τριετές σταθεροποιητικό πρόγραμμα", όπως έχει εξαγγείλει ο Γ. Παπανδρέου που θα σηματοδοτήσει νέα σκληρή λιτότητα, περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, αλλά και νέα φοροεπιδρομή μέσω των έμμεσων φόρων».

***

Αν υπενθυμίζουμε τα παραπάνω δεν είναι γιατί οι κομμουνιστές διεκδικούν πιστοποιητικό... «προφήτη».

Δε μας αγγίζει ούτε σαν σκέψη το σύνδρομο του «εμείς σας τα λέγαμε».

Ούτε η υπόμνηση του τι σημειώναμε πριν τις εκλογές αποβλέπει να «ευλογήσουμε τα γένια μας» ή να εισπράξουμε «συχαρίκια» για τη... μαντεψιά.

*

Γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται για «μαντεψιά».

*

Πρόκειται για εκτίμηση, για ανάλυση, για καταγραφή της πραγματικότητας, και η διαφορά των κομμουνιστών με τους άλλους δεν είναι ότι το ΚΚΕ διαθέτει τους «ανοιχτομάτηδες» που έβλεπαν τι θα ερχόταν μετεκλογικά.

Ολοι έβλεπαν, όλοι ήξεραν, όλοι γνώριζαν.

***

Η διαφορά των κομμουνιστών, η διαφορά του ΚΚΕ, είναι ότι

το ΚΚΕ δεν υπάρχει για να προσποιείται, δεν υπάρχει για να εξαπατά, δεν υπάρχει για να καλλωπίζει, δεν υπάρχει για να υπηρετεί το σύστημα των κεφαλαιοκρατών.

*

Υπάρχει για να μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας στους εργάτες και σε όλα τα λαϊκά στρώματα.

Οχι λόγω κάποιας αφηρημένα ευγενικής ροπής προς τη φιλαλήθεια,

αλλά γιατί η ευγένεια και το δίκιο των ταξικών συμφερόντων που υπερασπίζεται και εκπροσωπεί το ΚΚΕ,

δε χωράνε στον κόσμο της εκμετάλλευσης και στα παράγωγά της, δηλαδή το ψεύδος και την αναισθησία απέναντι στον παράγοντα άνθρωπο,

που πάει να πει ότι

«χωρίς "ανθρώπινα συναισθήματα" ποτέ δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει αναζήτηση της αλήθειας» (Λένιν).

***

Η αναζήτηση και η αποκάλυψη της πολιτικής αλήθειας είναι διαδικασίες που δεν αρχίζουν και δεν τελειώνουν με το άνοιγμα ή το κλείσιμο της κάλπης.

*

Με άλλα λόγια, οι εργαζόμενοι έχουν ένα ακόμα κριτήριο:

*

Ποιος τους έλεγε αλήθεια και ποιος τους έλεγε ψέματα πριν την κάλπη,

ποιος τους έβλεπε σαν πελάτες - ψηφοφόρους για να τους εκβιάσει, τρομοκρατήσει, παραπλανήσει με στόχο να τους υφαρπάσει την ψήφο

και ποιος τους έβλεπε ως ανθρώπους, με ανάγκες, δικαιώματα, όνειρα και ελπίδες;

*

Ας αξιοποιήσουν αυτό το κριτήριο και ας καθορίσουν ανάλογα τη στάση τους, τώρα, μετά τις κάλπες.

Ας αποσύρουν, δηλαδή, την ψήφο τους από τα κόμματα μιας προσχεδιασμένης και προαποφασισμένης πολιτικής αγριότητας, που έχουν το θράσος να ισχυρίζονται ότι ο εξανδραποδισμός του λαού είναι «εθνικό καθήκον» και «πατριωτικό χρέος»!

Ενα βήμα ουσιαστικό και ελπιδοφόρο, που μπορεί να αποτελέσει μήνυμα - απάντηση ότι ο λαός δεν αισθάνεται καμιά «εθνική υποχρέωση» να θυσιαστεί για τα στενά, στυγνά, ιδιοτελή, ταξικά συμφέροντα του «έθνους» των πλουτοκρατών, είναι η συμμετοχή στην απεργία της 10ης του Φλεβάρη.