Στις αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες ο ΕΛΑΣ έδωσε μάχες κατά των φασιστών κατακτητών και των προδοτών συνεργατών τους, της ΠΑΟ («Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση») και των ταγμάτων Ασφαλείας, στον σκληρό αιματηρό αγώνα με τις εκατόμβες των θυμάτων, των νεκρών που έπεσαν στις μάχες αλλά και αυτών που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τους κατακτητές και τους προδότες συνεργάτες τους, αναφέρθηκε ο Κώστας Σαπρανίδης.

Οπως είπε, στις αρχές του 1943 παρουσιάστηκε η «εθνικιστική» κατ' ευφημισμό ονομαζόμενη «Πανελλήνια Απελευθερωτική Οργάνωση», η ΠΑΟ, με προτροπή και απόλυτη στήριξη (και εξοπλισμό) από τους κατακτητές. Αλλά και με την αποδοχή και συγκαλυμμένη στήριξη από τους Αγγλους. Πράγμα που αποδείχτηκε, εκτός πολλών άλλων και από τα αρχεία της Βέρμαχτ. Αποκλειστικός σκοπός αυτής της οργάνωσης ήταν να χτυπήσει την αντίσταση του ελληνικού λαού, συμπαρατασσόμενη στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις με τους κατακτητές Γερμανούς και Βούλγαρους.

«Θα χρειαζόταν ένα ολόκληρο βιβλίο μόνο για απαρίθμηση των εγκλημάτων αυτών των συνεργατών των κατακτητών. Των βασανισμών και εκτελέσεων αγωνιστών, ακόμη και απλών οπαδών και φίλων του ΕΑΜ. Χώρια το κάψιμο και το λήστεμα των σπιτιών των χωριών που χτυπούσαν», σημείωσε. Αναφερόμενος στη μάχη του Κιλκίς, στη σύντομη διάρκειά της αλλά και στους πολλούς νεκρούς που άφησε πίσω της, τόνισε: «Αποδείχτηκε ότι η αντοχή και η δύναμη του συρφετού των συνεργατών του κατακτητή, χωρίς τις πλάτες των Γερμανοβουλγάρων, δεν κράτησε ούτε μια ολόκληρη μέρα».

«Ο ΕΛΑΣ είχε πάνω από 126 νεκρούς, ενώ οι αμυνόμενοι είχαν πολύ περισσότερους. Κι αυτό κύρια από ένα γεγονός που συνέβη στο Νοσοκομείο. Οι έγκλειστοι συνεργάτες των κατακτητών έβγαλαν άσπρες σημαίες, δήθεν για να παραδοθούν. Οταν ένας λόχος ΕΛΑΣιτών βγήκε να τους παραλάβει, δέχτηκε άτιμη επίθεση και εξοντώθηκε μέχρι ενός. Από κει και ύστερα έγινε πολύ δύσκολο να εμπιστευθούν την ειλικρίνεια αυτών που ήθελαν να παραδοθούν, και η μάχη έγινε πιο αιματηρή».