Ψευδεπίγραφη και παραπλανητική η κόντρα των δύο μονομάχων γύρω από τα λεγόμενα «ζητήματα ασφάλειας», στην πραγματικότητα έχει στο στόχαστρο τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Τόσο η κυβέρνηση όσο και το ΠΑΣΟΚ συνδέουν ευθέως το θέμα της «ασφάλειας» είτε με το πανεπιστημιακό άσυλο είτε με τις διαδηλώσεις είτε με τους μετανάστες. Επιχειρούν δηλαδή να περάσουν στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων την ιδέα ότι η πηγή των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει (ανεργία, φτώχεια, πανάκριβη και ιδιωτικοποιημένη Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση κοκ) δεν είναι η κυρίαρχη πολιτική που υποτάσσει τα πάντα στην κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκοί - ταξικοί αγώνες που στέκονται απέναντι στην πολιτική τους. Οι εργαζόμενοι όμως γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ασφάλειά τους πρώτα απ' όλα συνδέεται με το να έχουν μόνιμη και σταθερή εργασία και να μην είναι θύματα του σύγχρονου δουλεμπορίου των στέιτζ και των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Ασφάλεια σημαίνει να εργάζεται με κανονικό ωράριο και πέντε μέρες τη βδομάδα και ο μισθός να καλύπτει τις ανάγκες διαβίωσης. Ασφάλεια είναι η αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία για τα παιδιά τους και πλήρης και εξασφαλισμένη δωρεάν δημόσια Υγεία, αξιοπρεπής σύνταξη κοκ. Είναι ευνόητο λοιπόν πως για να υπάρξει ασφάλεια για τον εργαζόμενο και τα παιδιά του πρέπει να υπάρξει σύγκρουση με την πολιτική και τα κόμματα - διαχειριστές της που παράγουν την ανασφάλεια. Ασφάλεια για τον εργαζόμενο λαό σημαίνει πιο ισχυρό ΚΚΕ.