Κάνουν μπίζνες με την πείνα. Το θέμα δεν είναι καινούριο. Ξανάρθε στην επικαιρότητα με αφορμή ένα σεμινάριο που έγινε στο Μανχάταν, όπου συγκεντρώθηκαν διάφοροι έμποροι γης να συζητήσουν για τις επενδυτικές ευκαιρίες που ξανοίγονται στην αγορά γης ενόψει ...πείνας! Η σκέψη είναι απλή: Ο κόσμος θα έχει πάντα ανάγκη από τρόφιμα. Τα τρόφιμα χρειάζονται γη για να παραχθούν. Γη φτηνή υπάρχει στην Αφρική, να οι χρυσοφόρες επενδύσεις.

Ποιος παρουσίασε το πρόβλημα της πείνας που έρχεται; Ενα στέλεχος του ΟΟΣΑ. Ναι, ένας απ' αυτούς που δίνουν συμβουλές στις κυβερνήσεις για το πώς πρέπει να κόψουν κοινωνικές δαπάνες για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των οικονομιών. Τι είπε, περίπου κλαίγοντας (έτσι αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ στο ΠΟΝΤΙΚΙ); Οτι το 2050 θα ζουν στη Γη 9,1 δισ. άνθρωποι και στα επόμενα 20 χρόνια η ζήτηση σε τρόφιμα θα αυξηθεί κατά 50%. Κατά συνέπεια - υπολόγισαν οι ακροατές του - τα ετήσια κέρδη από επενδύσεις σε γη που θα παράγει τρόφιμα θα είναι 20% - 30%. Για όσους δεν πείστηκαν ότι είναι κερδοφόρο να επενδύσουν σε γη στην Αφρική, ανέλαβαν διάφοροι που ήδη κατέχουν εκεί γη να τους πείσουν με στοιχεία, όπως ότι στη Ζάμπια μπορείς να έχεις ένα στρέμμα με 30-40 ευρώ. Για όσους βλέπουν σ' όλο αυτό μια αισχρή κερδοσκοπία να αναφέρουμε ότι η Σούζαν Πέιν, εκπρόσωπος ενός μεγάλου κεφαλαίου που διαθέτει 1,5 εκατομμύρια στρέμματα γης στη Ν. Αφρική, παρουσίασε εισήγηση με θέμα τον αγώνα κατά της πείνας!

Στην ίδια γραμμή - αυτή που διασφαλίζει το κέρδος - κινείται η πολιτική και όταν πρόκειται για ανθρώπους. Η μέθοδος είναι καρμπόν: Το πρόβλημα κάτω απ' το χαλί. Στην περίπτωση των μεταναστών είναι και μια βολική μέθοδος καθώς παίζει με τις αξίες γης. Παλιό το σχέδιο, δούλεψε στου Ψυρρή, δούλεψε στο Θησείο, δούλεψε στο Γκάζι, τώρα σειρά έχει το Μεταξουργείο, η πλατεία Βάθης, μέχρι που το κέντρο της Αθήνας - μετά από μια σειρά εκκαθαριστικές επιχειρήσεις να γίνει ένα κανονικό «down town», ένας χώρος δηλαδή που θα «κατεβαίνουν» τα προάστια για να διασκεδάσουν, περνώντας με υψηλές ταχύτητες μέσα από τον επικίνδυνο δακτύλιο της πλέμπας που θα ζει στις ενδιάμεσες συνοικίες.

Πάμε γι' άλλα: Συνειδητή επιλογή είναι η μη είσπραξη φόρων από τις επιχειρήσεις. Το γεγονός ότι τώρα εξαγγέλλουν κυνήγι φόρων δεν αφορά το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και πάλι τους μικρομεσαίους. Και θα συνεχίζεται όσο οι ίδιοι θα νομίζουν πως θα γίνουν μεγάλοι και τρανοί με κομπινούλες, αγνοώντας πως ζουν ήδη στην περίοδο που δεν χωράνε όλοι τους στο σύστημα. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση εμφανιζόμενη να κυνηγά «επιχειρησεις» εξασφαλίζει άλλοθι για το διαρκές κυνήγι του λαϊκού εισοδήματος.

Το αίτημα για «αποφασιστικότητα» δημιουργεί κλίμα ότι είναι αναγκαστικά τα μέτρα κι αυτό που λείπει είναι ένα σιδερένιο χέρι. Μικρή απόσταση από τη σιδερένια φτέρνα.

Είναι όλα αυτά που σε οδηγούν να σκέφτεσαι με άλλο μάτι τις αθώες επιθέσεις στο ΚΚΕ. Ξέρουν οι αστοί από πού θα το βρουν. Ξέρουν ότι μόνο το ΚΚΕ οργώνει τις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς, οργανώνοντας αντίσταση κι ακόμα χειρότερα - για τους αστούς - προβάλλει διέξοδο πέρα κι έξω από τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης.

Βάλτα στη σειρά: Την επιλογή στη φοροδιαφυγή, την αποφασιστικότητα στη σιδερένια φτέρνα και το χρίσμα στον καταληλότερο.

Ειτε είσαι εργάτης είτε φτωχομεσαίος. Οσο τη ζωή σου δεν την καθορίζει το δικό σου πλάνο, αυτοί - το μεγάλο κεφάλαιο - θα σχεδιάζουν για σένα χωρίς εσένα. Κι όμως: είναι στο δικό σου χέρι να τους κοντύνεις, είναι στο δικό σου χέρι να μη χτίζεις παλάτια στην άμμο.