«Οι Δέκα Δεσμεύσεις μας προς τον Ελληνικό Λαό, για την περίπτωση του να συμμετάσχουμε σε Κυβέρνηση Συνεργασίας» τιτλοφορείται ξεχωριστό κεφάλαιο του ΛΑ.Ο.Σ., που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμά του (σελίδες 83 - 84), όπως καταλήχτηκε αρχές Αυγούστου. Εκεί αφήνει ορθάνοιχτη την πόρτα για όποιον από τους δύο πυλώνες του δικομματισμού του κλείσει το μάτι, παρά τις σημερινές ψηφοθηρικού χαρακτήρα αρνήσεις του. Μάλιστα, προσδιορίζει από τα τώρα ακριβώς ποια υπουργεία θέλει: Υγείας και Παιδείας...

Μπορεί στο ΛΑ.Ο.Σ. προεκλογικά να αρνούνται το ενδεχόμενο συμμετοχής τους σε κυβέρνηση συνεργασίας - γιατί πώς θα διεκδικήσουν τη λαϊκή ψήφο, αν πουν ανοιχτά ότι μετά θα συνεργαστούν με όσους σήμερα κατακρίνουν; - αλλά στα κείμενά τους τα έχουν ήδη υπολογισμένα:

«Δεσμευόμαστε ότι θα τιμήσουμε μία ενδεχόμενη απόφαση του ελληνικού λαού για τη διακυβέρνησή του από μια κυβέρνηση συνεργασίας αποδεχόμενοι τη συμμετοχή μας σε αυτήν, ανεξάρτητα από το ποιο θα είναι το κόμμα ή τα κόμματα που ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει να τον κυβερνήσουν». Είτε ΝΔ, είτε ΠΑΣΟΚ, το ίδιο τους κάνει.

Προς τούτο θέτει ορισμένες «προϋποθέσεις». Π.χ., ότι «θα δεχτούμε να συμμετέχουμε σε μία κυβέρνηση συνεργασίας, υπό την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση αυτή σχηματιστεί στη βάση της σύγκλισης θέσεων ανάμεσα στα κόμματα που θα την απαρτίσουν και του σεβασμού των βασικών αρχών του Συντάγματος και του ΛΑ.Ο.Σ.». Εύκολο να επιτευχθεί, εφόσον μιλάμε για κόμματα της ίδιας τάξης, της αστικής. Προς χάριν των συμφερόντων που εξυπηρετούν, ένα modus vivendi θα το βρουν.

Μάλιστα, ακόμα και σε θέματα που ο ΛΑ.Ο.Σ. υψώνει σημαίες πατριδοκαπηλίας και λαϊκισμού, εύκολα πετά το μπαλάκι αλλού, προκειμένου απλά και μόνο να συγκυβερνήσει: «(...)Θα δεχτούμε να συμμετέχουμε σε μία κυβέρνηση συνεργασίας, υπό την προϋπόθεση της συμφωνίας για τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων για όλα τα μείζονα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα, όπως η αποδοχή ενός ονόματος για την FYROM, η είσοδος της Τουρκίας στην ΕΕ ή οι αναγκαίες αλλαγές του ασφαλιστικού μας συστήματος».

Επομένως, ακόμα κι αν φωνασκεί σήμερα περί αυτών των θεμάτων, εφόσον η λεγόμενη κοινή γνώμη, για όποιους λόγους, πει δυο - τρία «ναι», στο ΛΑ.ΟΣ. δε θα έχουν κανένα πρόβλημα να ξεχάσουν προηγούμενες, πρόσκαιρες θέσεις τους, και να εφαρμόσουν την κυβερνητική πολιτική. Τόσο «κόμμα αρχών»!

Και επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, ο ΛΑ.Ο.Σ. ξεκαθαρίζει σε κάθε ενδιαφερόμενο: «Δεσμευόμαστε ότι θα τιμήσουμε μία ενδεχόμενη απόφαση του ελληνικού λαού για τη διακυβέρνησή του από μια κυβέρνηση συνεργασίας αποδεχόμενοι τη συμμετοχή μας σε αυτήν, υπό την προϋπόθεση της μεταφοράς της αναλογίας των ψήφων μας, σε σχέση με το άλλο ή τα άλλα κόμματα που επίσης θα συμμετέχουν σε αυτή, στον αριθμό των υπουργείων και των υφυπουργείων που θα διαθέτει το Υπουργικό Συμβούλιο της νέας κυβέρνησης, καθώς και των υπολοίπων πολιτικών θέσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα».

Καρέκλες θέλουν να εξασφαλίσουν στην όποια κυβέρνηση και στην κρατική μηχανή. Οσο για τα υπουργεία διευκρινίζουν ότι «διεκδικούμε κατά προτεραιότητα το υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων και το υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης».