Γεννήθηκε στα Μακριώτικα της Πυλάρου Κεφαλονιάς. Εκεί αποφοίτησε από το Δημοτικό Σχολείο και το τότε Σχολαρχείο. Αριστος και πρώτος. Ο πόλεμος του 1940 τον βρήκε να υπηρετεί στο Μακεδονικό Μέτωπο. Υποχώρησε πολεμώντας χωρίς ν' αφήσει το όπλο του. Πολέμησε στη Μάχη της Κρήτης και στη Μέση Ανατολή. Στην Εθνική Αντίσταση πήρε μέρος από τις τάξεις του ΚΚΕ. Πολέμησε, κυνηγήθηκε, αγωνίστηκε και φυλακίστηκε. Οι σύντροφοί του αφηγούνται πως έβλεπε τη νύχτα στο σκοτάδι. Εντάχθηκε στο Δημοκρατικό Στρατό και έδρασε στην Κεφαλονιά μέχρι και μετά το τέλος του εμφύλιου πολέμου. Είχε ευκαιρίες να παραδοθεί ή να φυγαδευτεί και να σωθεί. Δεν το έπραξε. Ενώ ο εμφύλιος τελείωσε και τα όπλα "τέθηκαν παρά πόδας" εκείνος συνέχιζε. Πιστός στα ιδανικά, στα οράματα και στα πανανθρώπινα ιδεώδη του κόμματός του, του ΚΚΕ. Την ελευθερία, την αδελφοσύνη, τη συντροφικότητα, τη δικαιοσύνη και την ισότητα. Στους συντρόφους του συνιστούσε να μένουν πάντα πιστοί στη φιλία και στην ιδεολογία. Τα τίμησε και τα δύο. Θυσιάστηκε στον ιερό βωμό αυτών των ιδανικών. Σκοτώθηκε στις 30 του Σεπτέμβρη 1949 στο οροπέδιο της Φάλαρης, εκεί του πήραν το κεφάλι και το μετέφεραν στο Αργοστόλι. Τελευταίος στην Κεφαλονιά.

Η αδελφή του Δήμητρα, για τα πενήντα χρόνια από το θάνατό του, προσφέρει στο ΚΚΕ διακόσιες χιλιάδες (200.000) δρχ.