ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 9 Φλεβάρη 2014
Σελ. /40
Τα ... γαλλικά της Αμερικάνας

Η Αμερικανίδα βοηθός υπουργός Εξωτερικών για την Ευρώπη και την Ευρασία Βικτόρια Νούλαντ σε μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Ουκρανία Τζέφρι Πίατ σχετικά με τη στρατηγική για την αντιμετώπιση της κατάστασης στη συγκεκριμένη χώρα, που διέρρευσε και δημοσιοποιήθηκε στο «YouTube», είπε «γ... την ΕΕ!». Η συνομιλία, που δημοσιοποιήθηκε μετά από υποκλοπή που αποδίδεται στις ρωσικές υπηρεσίες και αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα της ρωσικής κυβέρνησης, αναφέρεται σε 4λεπτη συνομιλία των δύο αξιωματούχων.

Μην παραξενευτείτε από τα ...γαλλικά της Αμερικάνας. Ετσι και χειρότερα μιλούν μεταξύ τους. Αλλά το γεγονός ότι τα ξεστόμισε αποκαλύπτει ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί έχουν οξυνθεί σε πρωτόγνωρο βαθμό. Και μάλιστα σε μια περιοχή της Ευρώπης με γεωστρατηγική σημασία που «μυρίζει μπαρούτι».

Συμπτώσεις...

Πρόσφατα ο Ευ. Βενιζέλος σε ομιλία του στο Ελληνογαλλικό Επιμελητήριο είπε:

«Θα διαχειριστούμε την Προεδρία (...) και θα προωθήσουμε πολλά και σημαντικά θέματα, όπως είναι για παράδειγμα η οικονομική διακυβέρνηση και κυρίως η τραπεζική ένωση, που είναι ζητήματα που ανοίγουν και πολύ έντονο διάλογο και μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ (...) μπροστά στα νέα φαινόμενα ευρωσκεπτικισμού, στην κόπωση των κοινωνιών και ιδίως των νέων πολιτών, οι οποίοι νομίζουν ότι η Ευρώπη είναι ταυτισμένη με τη λιτότητα, την κρίση και, εν πάση περιπτώσει, με ένα μοντέλο μονόπλευρο, ετεροβαρές, που κανοναρχείται κυρίως από τη Γερμανία,(...) έχει πολύ μεγάλη σημασία ο ρόλος της Γαλλικής Δημοκρατίας, γιατί οι εσωτερικές ισορροπίες στην ΕΕ είναι ισορροπίες στον άξονα Βερολίνο - Παρίσι. Και όταν ο άξονας αυτός είναι διαταραγμένος και δεν επιτρέπει να διαδραματίζεται ένας ισότιμος ρόλος στη λήψη των αποφάσεων, αυτό μας επηρεάζει όλους, ιδίως επηρεάζει τον Ευρωπαϊκό Νότο.

Επίσης, στην ευρωομάδα των σοσιαλδημοκρατών, απαντώντας, στις κατηγορίες του Γερμανού αντικαγκελάριου Ζ. Γκάμπριελ ότι η Ελλάδα παραποίησε στοιχεία, προκειμένου να μπει στην ΟΝΕ, είπε μεταξύ άλλων: «Αν δείτε πίσω από κάθε σκάνδαλο στην Ελλάδα ποιος υπάρχει, θα διαπιστώσετε δυστυχώς ότι υπάρχει συνήθως μια μεγάλη γερμανική εταιρεία, η Siemens, η Ferrostahl, η MAN, η Daimler Chrysler».

Στο συνέδριο των «Nouvel Observateur» - «Καθημερινής», με θέμα «Τολμήστε για τη Δημοκρατία», είπε ότι αιτία για τον ευρωσκεπτικισμό είναι «ο έντονος οικονομικός εθνικισμός», αναφερόμενος προφανώς στη Γερμανία και ότι οι συσχετισμοί μεταξύ κρατών και εθνών «συνιστούν ένα κολοσσιαίο πρόβλημα, υπαρξιακό, για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».

Πολλές απανωτές συμπτώσεις μετά τα ταξίδια του σε Γαλλία και ΗΠΑ.

Με τον Ματέο Ρέντζι και τον Πέπε Γκρίλο...

«Με τον Ματέο Ρέντζι και τον Πέπε Γκρίλο, άλλωστε, έχω σε διαφορετικά με τον καθένα ζητήματα, διαφορετικές προσεγγίσεις. Ωστόσο δεν θα διστάσω να ζητήσω τη συνεργασία τους, αν ως πρωθυπουργός της Ελλάδας ηγηθώ μιας σκληρής διαπραγματευτικής διαδικασίας στην ΕΕ, για λογαριασμό όχι μόνο του ελληνικού λαού αλλά ολόκληρου του Ευρωπαϊκού Νότου. Αυτή τη στιγμή, όμως, η υποψηφιότητά μου ενόψει των ευρωεκλογών θέτει ένα κρίσιμο ερώτημα: "Ποια Ευρώπη θέλουμε και με ποιους συσχετισμούς;" Ενα ερώτημα στο οποίο ο μεν Ρέντζι απαντά "Θέλω την ίδια Ευρώπη με τους ίδιους συσχετισμούς", ο δε Γκρίλο απαντά "Δε με νοιάζει η Ευρώπη, ό,τι θέλει ας γίνει"». (Από τη συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα στην ιταλική εφημερίδα «Republica»). Ο πρώτος είναι ένας της «κεντροαριστεράς» στην Ιταλία, η σοσιαλδημοκρατία που υποτίθεταο αντιπαλεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν θα απέκλειε - όπως έχει πει - και κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού. Ο δεύτερος συνεργάζεται στο κίνημα με ακροδεξιές, εθνικιστικές δυνάμεις, όπως πρόσφατα στο λεγόμενο κίνημα των δικράνων. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Μοιράζουν πλούτο στα μονοπώλια

Διάσκεψη για τη μακροπεριφερειακή στρατηγική στην περιοχή της Αδριατικής Θάλασσας και του Ιόνιου Πελάγους έγινε στην Αθήνα. Συμμετείχαν Κροατία, Ελλάδα, Ιταλία, Σλοβενία από την ΕΕ και Αλβανία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο από τα Βαλκάνια, που τις θέλουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η θαλάσσια στρατηγική για την Αδριατική και το Ιόνιο, που εγκρίθηκε από την Κομισιόν στις 30 Νοέμβρη 2012, ενσωματώνεται στη στρατηγική που θα διαμορφωθεί γύρω από τέσσερις βασικούς τομείς: Τη θαλάσσια και ναυτιλιακή ανάπτυξη, τη σύνδεση της περιφέρειας (μεταφορές και ενεργειακά δίκτυα), την περιβαλλοντική ποιότητα και το βιώσιμο τουρισμό. Τι συζήτησαν; Τις προοπτικές που ξανοίγονται να κάνουν τα μονοπώλια καπιταλιστικές επενδύσεις στους τομείς της οικονομίας που αναφέρονται πιο πάνω, με πρώτον απ' όλους τον τομέα Ενέργειας. Η επίτροπος της ΕΕ Μ. Δαμανάκη είπε ότι «η μακροπεριφέρεια Αδριατικής - Ιονίου παράγει κάθε χρόνο ακαθάριστη προστιθέμενη αξία πάνω από 20 δισεκατομμύρια ευρώ». Προβάλλεται ως ανάπτυξη που θα συμβάλει στην ευημερία των λαών, ενώ στην πραγματικότητα θα δώσει κέρδη στα μονοπώλια και ελάχιστες θέσεις εργασίας με μισθούς πείνας, όπως διαμορφώθηκαν από την πολιτική διαχείρισης της κρίσης στην Ελλάδα, ενώ οι μισθοί στα Βαλκάνια είναι ακόμη χειρότεροι. Και ταυτόχρονα ξανοίγεται ένα ακόμη πεδίο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, άλλωστε και τα Βαλκάνια και η Μεσόγειος τέτοια πεδία είναι.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1857 Πεθαίνει ο Διονύσιος Σολωμός.

1909 Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ριζοσπάστης», με διευθυντή τον Γεώργιο Φιλάρετο. Η νέα εφημερίδα, που είναι όργανο του Ριζοσπαστικού Συνδέσμου, προπαγανδίζει την ανάγκη για σοβαρή λαϊκή δράση κατά της μοναρχίας και την εξυγίανση του δημόσιου βίου της χώρας. Η έκδοσή της σταματά το 1911, για να επανεκδοθεί το 1917 από τον Γιάννη Πετσόπουλο ως «εφημερίδα δημοκρατικών αρχών». Το Μάη του 1919, ο Πετσόπουλος γίνεται μέλος του ΣΕΚΕ και στις 15 Σεπτέμβρη 1919 ο υπότιτλος της εφημερίδας αλλάζει σε «Εφημερίς σοσιαλιστική». Τον Απρίλη του 1920 το 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ αποφασίζει να θέσει τον «Ριζοσπάστη» υπό τον έλεγχο της Κεντρικής Επιτροπής, γεγονός που επισημοποιείται στις 2 Ιούνη 1920, όταν στην προμετωπίδα της εφημερίδας προστίθεται η ένδειξη «Υπό τον πολιτικόν έλεγχον της Κεντρικής Επιτροπής του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος». Τελικά, τον Ιούλη του 1921, ο Πετσόπουλος θα παραδώσει οριστικά την ιδιοκτησία της εφημερίδας στο Κόμμα, κι έτσι από την 1η Αυγούστου 1921 ο «Ριζοσπάστης» εκδίδεται ως «Επίσημον Οργανον του Σοσιαλιστικού Εργατικού (Κομμουνιστικού) Κόμματος και της Γενικής Συνομοσπονδίας των Εργατών της Ελλάδος».

1932 Οι φυλακισμένοι πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές του Ιτζεδίν κάνουν απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα τρομοκρατικά μέτρα της κυβέρνησης.

1939 Το νησί (και η ναυτική βάση) της Μινόρκα παραδίνεται στις δυνάμεις του Φράνκο με τη «διαμεσολάβηση» των Βρετανών, οι οποίοι υποτίθεται πως κρατούσαν ουδέτερη στάση στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο (η παράδοση του νησιού έγινε στο βρετανικό πλοίο HMS Devonshire).

1944 Χιτλερικοί και ταγματασφαλίτες εκτελούν στην Καλαμάτα 300 πατριώτες.

1948 Τμήματα του Αρχηγείου Κεντρικής Μακεδονίας του ΔΣΕ διεισδύουν στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και ρίχνουν 150 βλήματα στο κέντρο της πόλης.

1950 Σε μια περίοδο όπου η σύγκρουση σοσιαλισμού - ιμπεριαλισμού οξύνεται ο γερουσιαστής Μακ Κάρθι κατηγορεί 205 στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών ότι είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Πρόκειται για την απαρχή του λεγόμενου «μακαρθισμού».

1971 Μεγάλος σεισμός, ισχύος 7 Ρίχτερ, πλήττει την περιοχή του Λος Αντζελες, προκαλώντας 65 θανάτους.

1978 Ο Τζίμι Κάρτερ παρεμβαίνει προσωπικά, καθώς η, για 72η μέρα, συνεχιζόμενη απεργία των ανθρακωρύχων τείνει να παραλύσει τη χώρα. Στις 25 του Μάρτη 1978 οι ανθρακωρύχοι πετυχαίνουν μεγάλη νίκη. Τερματίζουν την απεργία τους, που διήρκεσε 110 μέρες, και επιστρέφουν στην εργασία τους, έχοντας πετύχει την υπογραφή τριετών Συμβάσεων Εργασίας, οι οποίες προβλέπουν αύξηση στο μέσο ωρομίσθιό τους κατά 30%.

1984 Πεθαίνει ο Σοβιετικός ηγέτης Γιούρι Αντρόποφ. Μέλος της Κομσομόλ από το 1930 και του Κόμματος των Μπολσεβίκων από το 1939, διετέλεσε μεταξύ άλλων μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΣΕ (27/4/1973 - 9/2/1984) και ΓΓ του Κόμματος (12/11/1982 - 9/2/1984) μετά τον Λ. Μπρέζνιεφ. Στη θέση του ΓΓ τον διαδέχτηκε ο Κ. Τσερνιένκο.

2005 Αρχίζει τις εργασίες του το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Κεντρικό ζήτημα του Συνεδρίου ήταν η εξέταση της πορείας του από την ανασυγκρότηση στην ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ισχυροποίησή του. Το Συνέδριο πήρε δύο αποφάσεις, η πρώτη «Πολιτική Απόφαση για τα καθήκοντα του ΚΚΕ μέχρι το 18ο Συνέδριο» και η απόφαση «Για την κατάσταση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα».



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ