Η διάλυση των εργατικών δικαιωμάτων είναι το δεύτερο βήμα, μετά την ιδιωτικοποίηση της ΟΑ

Οι όροι που υπαγορεύουν τα νέα αφεντικά στους εργαζόμενους, πέρα για πέρα προκλητικοί, μεταξύ άλλων προβλέπουν:

• «Η εταιρεία δύναται να μεταβάλλει τη θέση, τον τίτλο, ή και τα καθήκοντα του υπαλλήλου ή και να αναθέτει νέα, χωρίς οι ενέργειες αυτές να θεωρούνται ως μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας». Με τον όρο αυτό, κατοχυρώνεται η πλήρης εξουσία του εργοδότη, αφού ανεξάρτητα από την ειδικότητα και τα καθήκοντα - και ως εκ τούτου και την αμοιβή που προκύπτει από το περιεχόμενο της προσφερόμενης εργασίας - η εταιρεία μπορεί να τον υποχρεώνει να δουλεύει όπου και όπως αυτή ορίζει.
• «Η εταιρεία δύναται να μεταφέρει την εργασιακή σχέση ή και να δανείζει τις υπηρεσίες του υπαλλήλου σε άλλη εταιρεία του ομίλου, ο δε υπάλληλος παρέχει ρητώς και αμετακλήτως την συναίνεσή του σε αυτό, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι οι ενέργειες αυτές δεν συνιστούν βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του». Το όργιο της παντοδυναμίας του εργοδότη περιλαμβάνει όλες τις εταιρείες του ομίλου, ενώ ο εργαζόμενος πρέπει να αναγνωρίσει εκ των προτέρων ότι αυτό δεν αποτελεί βλαπτική μεταβολή.
• «Η εταιρεία διατηρεί το δικαίωμα να μεταθέτει και να μετακινεί τον υπάλληλο είτε προσωρινά, είτε οριστικά στα διάφορα καταστήματα ή γραφεία που έχει ιδρύσει ή τυχόν θα ιδρύσει στο μέλλον, καθώς και σε καταστήματα συγγενών ή συνεργαζόμενων εταιρειών οπουδήποτε εντός της ελληνικής επικράτειας». Ο υπάλληλος δεν μπορεί να υπολογίζει σε ένα σταθερό σημείο εργασίας. Η εταιρεία έχει το δικαίωμα να τον μετακινεί σε οποιαδήποτε πόλη και περιοχή της χώρας και όχι μόνον αυτό. Αλλά να τον μετακινεί σε άλλη εταιρεία που απλώς συνεργάζεται με τον όμιλο. Δηλαδή, ενώ ο εργαζόμενος μπορεί να προσληφθεί από την «Ολυμπιακή», μπορεί να βρεθεί να εργάζεται σε οποιαδήποτε εταιρεία, οπουδήποτε στη χώρα.
• «Η εταιρεία στα πλαίσια εφαρμογής ελαστικού συστήματος εργασίας δύναται να διαφοροποιεί την προσέλευση και αποχώρηση του υπαλλήλου, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εργασίας». Πλήρης ελαστικοποίηση του ωραρίου, ανάλογα με το τι συμφέρει τον εργοδότη, κατάργηση κάθε προσωπικού και οικογενειακού προγραμματισμού.
• «Η παροχή υπηρεσιών του υπαλλήλου και η εκτέλεση των καθηκόντων του θα γίνεται κατά τρόπο που εξυπηρετεί απόλυτα τις ανάγκες παροχής των προσφερόμενων υπηρεσιών της εταιρείας». Υπάλληλοι - στρατιώτες με πλήρη συμμόρφωση στις εντολές του εργοδότη, αυτό είναι το νέο μοντέλο εργασίας και πειθαρχίας της επιχείρησης.
• «Ο υπάλληλος οφείλει: Να απέχει από κάθε ενέργεια που μπορεί να προβεί σε βάρος των συμφερόντων της εταιρείας, να επιδεικνύει την προσήκουσα συμπεριφορά η οποία δεν προσβάλλει την επιχειρηματική εικόνα, φήμη και υπόληψη της εταιρείας, να μην προβαίνει σε δημόσιες δηλώσεις ή δημοσιεύματα που αφορούν άμεσα ή έμμεσα την εταιρεία». Εδώ ο κάθε υπάλληλος καθίσταται όμηρος του εργοδότη. Ποιος θα κρίνει, άραγε, και με ποια κριτήρια ότι μια οποιαδήποτε ενέργεια δε θα χαρακτηριστεί εχθρική προς τα συμφέροντα της εταιρείας; Τι πάει να πει «προσήκουσα συμπεριφορά», που δε θα θίγει την υπόληψη και τη φήμη της; Οι διατυπώσεις είναι τόσο αόριστες, που οτιδήποτε μπορεί να κριθεί επιβαρυντικά για τον εργαζόμενο. Και ακόμα τι σημαίνει ότι απαγορεύεται σε υπαλλήλους να κάνουν δημόσιες δηλώσεις για την εταιρεία; Δηλαδή, οποιοσδήποτε εργαζόμενος - μέλος σωματείου ή συνδικαλιστής που κάνει μια κρίση για την πολιτική της εταιρείας θα στήνεται στον τοίχο; Πρόκειται για απαγόρευση κάθε δημοκρατικού δικαιώματος και κάθε συνδικαλιστικής δράσης.

Σημειώνεται ακόμα ότι ο εργαζόμενος, μέσω αυτής της σύμβασης, προσλαμβάνεται για ένα εξάμηνο δοκιμαστικά και αν δεν κριθεί «κατάλληλος», αν δεν σκύψει το κεφάλι και δεν υποταχτεί στις αξιώσεις της εταιρείας, τότε θα φύγει χωρίς καμιά αποζημίωση. Ακόμα όμως και τότε, δεν πρέπει «να ανοίξει το στόμα του», καθώς «οφείλει να τηρεί εχεμύθεια... Η υποχρέωση αυτή βαρύνει τον υπάλληλο και μετά τη λήξη της σχέσης εργασίας του...». Οποιαδήποτε παράβαση υπαλλήλου μπορεί να προκαλέσει αυτόματα την απόλυσή του. Αλλά όχι μόνον αυτό. Σε περίπτωση που ο υπάλληλος αποχωρήσει από την εταιρεία κατά την εξάμηνη δοκιμαστική περίοδο και η εταιρεία κρίνει ότι δεν «συντρέχει σπουδαίος λόγος», τότε ο εργαζόμενος υποχρεώνεται να αποκαταστήσει «κάθε ζημιά της εταιρείας», ενώ υποχρεώνεται να πληρώσει και ποινική ρήτρα.

Τους όρους σκλαβοπάζαρου στους εργαζόμενους της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» που θέλει να επιβάλει η νέα εργοδοσία καταγγέλλει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ και σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής της ιδιωτικοποίησης της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" και της παράδοσής της στην πολυεθνική MIG και έδειξε τα δόντια της στους εργαζόμενους.

Εδειξε τους όρους σκλαβοπάζαρου που θέλει να επιβάλει στους εργαζόμενους.

Εδειξε ότι δεν υπολογίζει κανένα δικαίωμα των εργαζομένων, προωθώντας τη λογική ο καθένας εργαζόμενος μόνος του να τα απαιτήσει.

Εδειξε ότι εκείνο που επιδιώκει, μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης, το χτύπημα της οργάνωσης των εργαζομένων, την αφαίρεση δικαιωμάτων, το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, είναι η κερδοφορία της.

Εδειξε ακριβώς ότι θέλει και μετά την κρίση το πεδίο καθαρό από δικαιώματα των εργαζομένων.

Τα δισεκατομμύρια ευρώ που πρόσφατα δαπάνησε και για την κατασκευή πλοίων δείχνουν την τεράστια κερδοφορία του ομίλου που δεν υπολογίζει τίποτα και βλέπει τους εργαζόμενους σαν αριθμούς.

Η Σύμβαση Εργασίας, την οποία απαιτεί να υπογράψουν οι εργαζόμενοι της πρώην "Ολυμπιακής", αλλά και οι νέοι, περιλαμβάνει όρους που τους θέλει σκλάβους. Εφαρμόζει ακριβώς αυτές τις αποφάσεις που πρόσφατα πήραν οι αρχηγοί κρατών στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.

Δηλαδή επιχειρεί να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους, Οσο θέλει, Οπου θέλει, Οταν θέλει, Οπως θέλει».

Ενώ μεταξύ άλλων το ΠΑΜΕ καταλήγει: «Αυτοί είναι μερικοί από τους κρίκους της αλυσίδας που θέλουν να αλυσοδέσουν τους εργαζόμενους, διαλύοντας και όποιες αυταπάτες υπήρχαν για όσους νόμιζαν ότι θα σωθούν από την πολυεθνική, πιστεύοντας τη δημοκρατία και το αγγελικό και προοδευτικό πρόσωπο που πρόβαλλε ο Βγενόπουλος. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ προειδοποιούσαν γι' αυτές τις εξελίξεις και τα αποτελέσματά τους.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από την πολιτική των κομμάτων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που τους οδήγησαν στο στόμα του λύκου με την πολιτική της ιδιωτικοποίησης και να τα καταδικάσουν. Να συνειδητοποιήσουν ότι η ΕΕ είναι ένωση των μονοπωλίων και στηρίζει με τις αποφάσεις της την κερδοφορία τους. Να φύγουν μακριά από τον ΣΥΝ που δημιουργούσε και δημιουργεί αυταπάτες για την ΕΕ και την πολιτική της.

Είναι βαριές οι ευθύνες της ΓΣΕΕ, της ΟΣΠΑ, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που συμφωνούσε με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, με τα προγράμματα εξυγίανσης, που καθησύχαζε τους εργαζόμενους και με τη συναίνεση, το συμβιβασμό και την υποταγή, οδήγησε τους εργαζόμενους στα νύχια του μονοπωλίου της MIG.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να μη νομιμοποιήσουν στη συνείδησή τους και να αντιπαλέψουν αυτούς τους όρους της σύμβασης που ισοπεδώνουν τη ζωή τους. Να έρθουν σε επαφή με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και από κοινού να οργανώσουμε την πάλη για να μην περάσουν τέτοιες μεθοδεύσεις. Να παλέψουμε για σταθερή και μόνιμη δουλειά, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Να μην αφήσουμε τη ζωή μας, τα δικαιώματά μας στα χέρια των υποταγμένων στην εργοδοσία συνδικαλιστών της ΟΣΠΑ και όσων τους ακολουθούν. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και να δημιουργήσουμε επιτροπές και πυρήνες αγώνα παντού, σε κάθε χώρο».