ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σε διαδικασία πλήρους ενσωμάτωσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ο επικεφαλής της γερμανικής οικονομικής πολιτικής επέλεξε σε αυτή τη φάση να αναβαθμίσει πολιτικά τον κύριο αντίπαλο του Σαμαρά, κομματικού εταίρου του Σόιμπλε, σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό που ορισμένοι δεν μπορούν να κατανοήσουν είναι ότι μια υπεύθυνη αριστερή δύναμη μπορεί να πρεσβεύει - και αύριο να υλοποιεί - μια αντιμνημονιακή πολιτική και ταυτόχρονα να συνομιλεί και να διαπραγματεύεται με τους πάντες, με κριτήριο το συμφέρον της χώρας και όχι των τραπεζιτών»! Η μεγάλη αυτή σοφία ανήκει στον Γ. Μπαλάφα, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ («Blue Sky»).

Ας σημειώσουμε ορισμένα αυτονόητα για όλο τον υπόλοιπο κόσμο πλην του Γ. Μπαλάφα. Είναι αποκαλυπτικό - και δεν τους περιποιεί τιμή - το γεγονός ότι αντιλαμβάνονται σαν αναβάθμιση μια συνάντηση με τον Σόιμπλε. Δεύτερον, αν η κυβέρνηση της Γερμανίας αποφάσισε να αναβαθμίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό δεν είναι τεκμήριο της αντιμνημονιακής πολιτικής του αλλά τεκμήριο εγκατάλειψής της. Ο Αλ. Τσίπρας πέρασε την πόρτα του Σόιμπλε ακριβώς επειδή πολύ πριν είχε περάσει απ' την αντιμνημονιακή ρητορεία στις δηλώσεις αποκήρυξης των μονομερών ενεργειών. Κακά τα ψέματα, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, η γερμανική κυβέρνηση και όσα αυτή εκπροσωπεί και εκφράζει έχουν προ πολλού μεταφράσει με ακρίβεια κόμματος τις θέσεις και προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Εχουν απολύτως αντιληφθεί ότι ως δύναμη που ορέγεται τη διαχείριση του συστήματος μπορεί να κάνει και μερικές «τσιριμόνιες» στο εσωτερικό της χώρας για ευνόητους λόγους αλλά στο διά ταύτα θα συμμορφωθεί πλήρως.

Σε εξετάσεις διαχείρισης

Δεν προλαβαίνουμε να μετράμε τις «υποκλίσεις» του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τα στελέχη του που με ενθουσιασμό περιέφεραν χτες την άδεια που τους έδωσε ο Σόιμπλε να εφαρμόσουν το μνημόνιο αλλά ...με το δικό τους τρόπο, η βουλευτής του κόμματος Ζ. Κωνσταντοπούλου μιλώντας στον «Αθήνα 9.84» αρνήθηκε ότι είχαν χαρακτηρίσει την Α. Μέρκελ «ανεπιθύμητο πρόσωπο» στην Ελλάδα και δικαιολόγησε τις καταγγελίες τους προ της άφιξής της στις αρχές Οκτώβρη στην Αθήνα ως εξής: «Στηλιτεύτηκε όμως ο τρόπος με τον οποίο έγινε η πρόσκληση και η υποδοχή της κ. Μέρκελ, την ίδια στιγμή που προωθούνταν μέτρα τα οποία ήταν εξουθενωτικά και για τα οποία δεν έγινε καμία απόπειρα να μην εφαρμοστούν με αυτόν τον τρόπο, της επιβολής».

Το πρόβλημα, δηλαδή, δεν ήταν αυτά καθαυτά τα μέτρα εξουθένωσης του λαού αλλά ο τρόπος που επιβλήθηκαν! Υπάρχει, δηλαδή, και τρόπος τα εξουθενωτικά αντιλαϊκά μέτρα να μην επιβάλλονται αλλά να τα διεκδικεί ο λαός από μόνος του! Αν βεβαίως η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εννοεί ότι επιβλήθηκαν στην κυβέρνηση, ατύχησε, αφού όλα συνηγορούν για το αντίθετο. Τη συνειδητή, δηλαδή, συμμετοχή της κυβέρνησης στην υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ, απ' όπου πηγάζουν τα αντιλαϊκά μέτρα, προς όφελος των συμφερόντων της αστικής τάξης. Το ίδιο θα κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ αν αναλάβει τη διαχείριση του συστήματος. Και δεν το λέμε εμείς, το λέει μόνος του πλέον πασχίζοντας να αποδείξει την καταλληλότητά του για τη θέση...

«Απολογισμός» υποκρισίας

«Τελικό απολογισμό των έκτακτων μέτρων προστασίας των αστέγων από το κύμα κακοκαιρίας» έκανε η δημοτική αρχή Αθήνας. Οτι η «εφαρμογή των εκτάκτων μέτρων» ολοκληρώθηκε 11/1, ότι «κατά τις τέσσερις ημέρες εφαρμογής των έκτακτων μέτρων διανυκτέρευσαν στους τρεις δημοτικούς χώρους φιλοξενίας που διατέθηκαν, έως και 70 άστεγοι συμπολίτες μας», ότι «η λήψη εκτάκτων μέτρων» έγινε σε «στενή συνεργασία» με το υπουργείο Εργασίας - Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, με τη σύμπραξη και ΜΚΟ. Απύθμενη υποκρισία. Ανοίγουν κάποιους χώρους μόλις (και για όσο) η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 4^ο Κελσίου. Και μόλις ζεστάνει (;) λίγο τους διώχνουν... Στυλοβάτες ενός σάπιου (και σε βαθιά κρίση) συστήματος που καταρρακώνει ανθρώπινες υπάρξεις και αξίες, χωρίς καμιά μέριμνα για το τι θα κάνουν, πού θα πάνε, πώς θα επιβιώσουν οι άστεγοι κατόπιν. Η υποκρισία τους δε σταματά από μόνη της. Ο λαός να βάλει τέλος, με την οργανωμένη πάλη του, το συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδικήσεών του, επιτέλους να γίνει κυρίαρχος όλου του πλούτου που παράγει, να ανοίξει ρήγματα, δρόμο για τη δική του εξουσία.

Για τα «κυριαρχικά δικαιώματα»

Φούντωσε ξανά τις τελευταίες μέρες η προπαγάνδα περί «υποτέλειας» της χώρας και «ξένης κατοχής», με αφορμή τη δανειακή σύμβαση που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή και η οποία προβλέπει μέτρα για την εξασφάλιση των δανειστών σε περίπτωση αδυναμίας της Ελλάδας να ανταποκριθεί στην αποπληρωμή των δανείων από την τρόικα. Ο κουρνιαχτός σηκώθηκε κυρίως από τις αυτοαποκαλούμενες «αντιμνημονιακές δυνάμεις», τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Ελληνες, σε σύμπραξη με την κυβέρνηση, που ανταπαντά με όρκους πίστης στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Η προπαγάνδα τους αντικειμενικά λειτουργεί αποπροσανατολιστικά για το λαό και κρύβει την ταξική ουσία της στρατηγικής του κεφαλαίου σε συνθήκες ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού, μέρος της οποίας είναι και η συνειδητή - εθελοντική παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Το ζήτημα που προέκυψε με τη σύμβαση δεν είναι καινούριο. Το συγκεκριμένο κεφάλαιο, με την ίδια ακριβώς διατύπωση, έχει περιληφθεί σε όλες τις μέχρι τώρα δανειακές συμβάσεις και προβλέπεται από το αγγλικό δίκαιο, στο οποίο υπόκεινται συμφωνίες όπως αυτή με την τρόικα. Από αυτή την άποψη, ο λαός πρέπει να προβληματιστεί διπλά για τους λόγους που τώρα σηκώνεται τέτοιος ντόρος για το θέμα. Στην ουσία του πράγματος: Παρουσιάζουν την κυβέρνηση σαν υποτελή στους ξένους δανειστές για να κρύψουν ότι η υπογραφή των μνημονίων (άρα και τα όσα προβλέπουν) είναι στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης, η οποία επιδιώκει από τη μια να διασφαλίσει την παραμονή της στην ΕΕ και από την άλλη να ενισχύσει τη θέση της στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, συμπράττοντας με ισχυρές μερίδες της ξένης πλουτοκρατίας.

Αυτό το σκοπό υπηρετεί η συνειδητή εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στα μνημόνια, αλλά είναι διαχρονική. Το παράδειγμα του Αιγαίου είναι αποκαλυπτικό. Η υποχώρηση από δικαιώματα που εκπορεύονται ακόμα και από αυτό το ιμπεριαλιστικό διεθνές δίκαιο γίνεται για να μη διαταραχθεί η πολιτικοστρατιωτική ισορροπία στην περιοχή, όπως αυτή την ορίζουν τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και των χωρών που βρίσκονται ψηλότερα στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, παγκόσμια και περιφερειακά. Με τον τρόπο αυτό, η ελληνική αστική τάξη διασφαλίζει τη θέση της στη λυκοσυμμαχία, που αποτελεί πρόσθετο εχέγγυο για τη θωράκιση της εξουσίας της και όρο για τη συμμετοχή της στη νομή της λείας από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Την ίδια ώρα, προωθεί διευθετήσεις για συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πηγών, με αποκλειστικό κριτήριο το μονοπωλιακό κέρδος.

Αλλο παράδειγμα είναι η ΕΕ. Η επιλογή της ντόπιας πλουτοκρατίας να συμμετέχει στην Ευρωένωση σημαίνει από χέρι εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στα διακρατικά όργανα, που εκφράζουν κατά κανόνα τα συμφέροντα των ισχυρότερων οικονομικά χωρών. Μέσα όμως από τη συμμετοχή της στην ΕΕ η ελληνική αστική τάξη φιλοδοξεί να διευρύνει την κερδοφορία της, παίρνοντας μέρος στην εξαγωγή κεφαλαίων και εκμεταλλευόμενη την ενιαία αγορά, έστω και από υποδεέστερη θέση. Προσδοκά ακόμα κέρδη από τις συμπράξεις με ξένα μονοπώλια στην Ελλάδα, τα οποία επενδύουν σε στρατηγικούς τομείς. Αρα, καμία εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων με το στανιό και καμιά υποτέλεια δεν υπάρχει. Τα συμφέροντα του κεφαλαίου υπηρετεί η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις και αυτή είναι η βάση για την όποια εκχώρηση.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Τα «χέρια» της ΕΕ στάζουν αίμα

Γρηγοριάδης Κώστας

Η Γαλλία ανέλαβε ήδη δράση στο Μάλι, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες τα πολεμοκάπηλα ιμπεριαλιστικά σχέδια αναμένεται να συνδράμει και η Βρετανία. Προχτές ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, χαιρέτισε «τη θαρραλέα δράση των γαλλικών στρατευμάτων» στο Μάλι και επανέλαβε την υποστήριξη της ΕΕ στην «προάσπιση της ακεραιότητας» της χώρας αυτής έναντι των επιθέσεων ένοπλων ισλαμιστικών ομάδων.

Η είδηση από μόνη της δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς είναι γνωστός ο βίος και η πολιτεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που με διάφορα κατά καιρούς προσχήματα δε διστάζει να εξαπολύει πολέμους και να ηγείται επεμβάσεων εναντίον χωρών και λαών προκειμένου να διασφαλίσει τα ιδιαίτερα συμφέροντα των μονοπωλίων της. Ούτε προκαλεί έκπληξη ο κυνισμός των Ευρωπαίων αξιωματούχων με τον οποίο αναγορεύουν σε «θαρραλέα δράση» την ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Σημειώνουμε μόνο πως δεν πάει πολύς καιρός απ' όταν η ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία παρέλαβε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης! Οι αντιδράσεις που είχε προκαλέσει η σχετική απόφαση εύλογες, απολύτως δικαιολογημένες, αφού τα χέρια της Ευρωένωσης στάζουν αίμα.

Ειρήνη και καπιταλισμός συνιστούν αντίφαση εν τοις όροις. Το δικαίωμα κάθε λαού να ζει ειρηνικά, να αποφασίζει ο ίδιος για την πορεία του και της χώρας του, να απολαμβάνει όλα όσα του αξίζουν, δε συμβαδίζει με τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι καπιταλιστές δε σώζουν το λαό

Γρηγοριάδης Κώστας

Τη λίστα με τις επενδύσεις ύψους 12 δισ. που έχουν κάνει οι 100 μεγαλύτερες εταιρείες «μέσα στα χρόνια της κρίσης» επιδείκνυε ο πρόεδρος του ΣΕΒ κατά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό.

Διάφανος ο στόχος του Δ. Δασκαλόπουλου: Από τη μια θέλει να απαντήσει στις βολές που δέχεται έξωθεν για τον «πατριωτισμό» των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, κυρίως όμως θέλει να συντηρήσει το μύθο ότι ο ιδιωτικός τομέας, δηλαδή τα μονοπώλια, μπορούν να σώσουν το λαό μέσα από επενδύσεις, που θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, καλύτερους μισθούς και βελτίωση γενικότερα του βιοτικού επιπέδου του λαού. Ομως η λίστα του προέδρου του ΣΕΒ, όπως και οι «αντίστοιχες» που ανεπίσημα διαφημίζονταν για τις πολυεθνικές που πέρασαν το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου, κάθε άλλο παρά επαληθεύουν το κυρίαρχο ιδεολόγημα, ότι δηλαδή οι επενδύσεις θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας - γι' αυτό άλλωστε δε δίνονται στη δημοσιότητα. Ας μας πουν λοιπόν, πόσες νέες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν από τις 100 μεγαλύτερες εταιρείες από τις επενδύσεις των 12 δισ. τα τελευταία δύο χρόνια... Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι όλες οι εταιρείες, πρώτα απ' όλα οι 100 μεγαλύτερες, πήραν μέτρα δραστικής μείωσης του λεγόμενου εργατικού κόστους (μισθολογικού και μη μισθολογικού), προχώρησαν σε απολύσεις -ποιος έκανε τις 1.000 απολύσεις κάθε μέρα τα τελευταία δύο χρόνια;- προκειμένου να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ανάκαμψης της κερδοφορίας τους. Ταυτόχρονα βέβαια έλαβαν νέες φορολογικές ελαφρύνσεις, αναπτυξιακά «κίνητρα», ρευστότητα και πάσης φύσεως «βοήθεια» από το κράτος στο όνομα της επανεκκίνησης της οικονομίας, των επενδύσεων και των νέων θέσεων εργασίας... Ο λαός δεν πρέπει να τρέφει αυταπάτες, δεν επιτρέπεται να περιμένει να σωθεί από τους δυνάστες του, από αυτούς που ευθύνονται για την κρίση. Η ανάκαμψη, όποτε έρθει, θα είναι ατέλειωτος Γολγοθάς για το λαό, και θα πατήσει σε μισθούς πείνας, υψηλή και μόνιμη ανεργία, απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Ο δρόμος της ανάπτυξης προς όφελος του λαού περνάει υποχρεωτικά από την αποδέσμευση από την ΕΕ και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.

«Αποκατάσταση σχέσεων» μεταξύ εταίρων

Πλήρης και «αποκαλυπτική» η ανακοίνωση που αναρτήθηκε χτες στην ιστοσελίδα της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα για τη συνάντηση του Β. Σόιμπλε με τον πρόεδρο του ΣΥΝ. Την παραθέτουμε αυτούσια: «Τη Δευτέρα στις 14 Ιανουαρίου 2013, ο Ομοσπονδιακός Υπουργός Οικονομικών κ. Βόλφγκαντ Σόιμπλε συναντήθηκε στο Βερολίνο με τον αρχηγό της ελληνικής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αλέξη Τσίπρα, στον οποίον κατέστησε σαφές ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις εκτός της συνέχισης της πορείας, δηλ. της εφαρμογής του οικονομικού προγράμματος προσαρμογής. Ο κ. Σόιμπλε προέτρεψε τον κύριο Τσίπρα να στηρίξει την χαραχθείσα πορεία». Και η ανακοίνωση συνεχίζει: «Συγχρόνως, ο Ομοσπονδιακός Υπουργός αναγνώρισε τις μεγάλες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Ελλάδας κατά τους περασμένους μήνες. Πρόσφατα, και συγκεκριμένα τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου, ψηφίστηκαν μεταρρυθμίσεις όσον αφορά την φορολογία εισοδήματος. Οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν την μοναδική και απαραίτητη οδό, ώστε η Ελλάδα να επανέλθει σε υγιή οικονομική πορεία. Η Γερμανία στηρίζει τις αποφάσεις, τις οποίες έλαβε η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά. Επιτυχίες, όπως η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας και η βελτίωση των τρεχόντων οικονομικών μεγεθών, το αποδεικνύουν».

Παρ' όλα αυτά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν το βάζει κάτω και ευελπιστεί ότι πολύ σύντομα θα γίνει αποδεκτός ως «αξιόπιστος συνομιλητής» της γερμανικής κυβέρνησης, εννοείται για να αναλάβει τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης εντός των τειχών της ΕΕ και του καπιταλισμού. Ενδεικτικό το πρωτοσέλιδο θέμα της χτεσινής «Αυγής», στο οποίο με ασυγκράτητη ικανοποίηση επισημαίνεται ότι «η χθεσινή συνάντηση στο Βερολίνο του Αλ. Τσίπρα με τον Β. Σόιμπλε σηματοδότησε την "αποκατάσταση" σχέσεων και πραγματοποιήθηκε σε "καλό κλίμα" σύμφωνα και με τις δύο πλευρές». Η στέρεη βάση για την παραπέρα βελτίωση των σχέσεων βρίσκεται στην κατάληξη του άρθρου: «Και οι δύο άλλωστε συμφώνησαν πως η παραμονή της χώρας μας στο ευρώ είναι προς το συμφέρον Ελλάδας και Γερμανίας». Τα σχόλια περιττεύουν.

Κατασκευάζουν βολικούς «εχθρούς»;

«Επανεμφάνιση αντάρτικου πόλης -Πού στρέφονται οι έρευνες για την επίθεση κατά της ΝΔ» («Καθημερινή») -«Ανησυχία στο Μαξίμου για πιθανή ανασυγκρότηση του αντάρτικου πόλεων» («Βήμα»-ηλεκτρονική έκδοση). Περίεργη και ύποπτη η θεωρία περί ανασυγκρότησης αντάρτικου πόλεων που έσπευσε να βγάλει «προς τα έξω» το κυβερνητικό επιτελείο με αφορμή τις τελευταίες βομβιστικές επιθέσεις με αποκορύφωμα την ένοπλη επίθεση στα κεντρικά γραφεία της ΝΔ. Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι εύλογα και αμείλικτα, πολύ περισσότερο που δεν έχουν παρουσιαστεί, τουλάχιστον μέχρι τώρα, οποιαδήποτε στοιχεία από τις έρευνες που να στηρίζουν την παραπάνω θεωρία. Τι επιδιώκει λοιπόν η κυβέρνηση λανσάροντας την παραπάνω θεωρία; Το σίγουρο είναι ότι τη βολεύει εξαιρετικά και πολλαπλώς η κατασκευή ενός «αόρατου» και ασύλληπτου εχθρού, που να δικαιολογεί την κήρυξη ενός «πολέμου» εναντίον του, με ό,τι αυτός συνεπάγεται: λήψη «έκτακτων» μέτρων στο όνομα της ασφάλειας, ενεργοποίηση των μηχανισμών καταστολής, «συστράτευση» του λαού. Η πείρα στη χώρα μας αλλά και η διεθνής, έχει καταδείξει ότι οι κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», πέρα από το να δικαιολογήσουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε διάφορα σημεία του πλανήτη, και για να πάρουν πρόσθετα μέτρα συρρίκνωσης και κατάργησης των δημοκρατικών και ατομικών δικαιωμάτων και ενίσχυσης των μηχανισμών καταστολής των λαϊκών αγώνων. Με άλλα λόγια, στο στόχαστρο δεν βρίσκονταν η «τρομοκρατία» αλλά η χειραγώγηση και η ιδεολογική τρομοκρατία και υποταγή του λαού στην κυρίαρχη πολιτική. Ο λαός όμως έχει την πείρα να διακρίνει τι κρύβεται πίσω από τις τρομο-υστερίες που του λανσάρουν για να τον δέσουν χειροπόδαρα. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να χάνει τον πραγματικό αντίπαλο, που δεν είναι άλλος από την εξουσία των μονοπωλίων, και προς τα εκεί πρέπει να κατευθύνει πιο αποφασιστικά την οργανωμένη αντεπίθεσή του.

Κάτω οι φόροι και τα μέτρα!

Με τις εξοντωτικές για το λαό ανατιμήσεις στα τιμολόγια για το ηλεκτρικό ρεύμα των λαϊκών νοικοκυριών, με αμέσως επόμενο βήμα τη διογκωμένη μηνιάτικη παρακράτηση φόρου στους μισθούς και τις συντάξεις για την εφαρμογή του νέου φορολογικού νόμου, κλιμακώνεται η σφοδρή επίθεση του κεφαλαίου απέναντι στο λαϊκό εισόδημα. Τα συγκεκριμένα αντιλαϊκά μέτρα που μπαίνουν στην καθημερινότητα της λαϊκής οικογένειας από την 1η του Γενάρη, αποτελούν έναν ακόμη κρίκο της βαρβαρότητας του κεφαλαίου. Αποτελούν τη συνέχεια των μέτρων στο πλαίσιο της πολιτικής που εφαρμόζουν, αποσκοπώντας στο να διαμορφώσουν φτηνότερους και περισσότερο «ευέλικτους» τους εργάτες, τη ζωντανή ανθρώπινη εργασία.

Πέτρα πάνω στην πέτρα δεν πρόκειται να αφήσουν προκειμένου να ανακάμψουν τα μονοπώλια και οι ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι. Στο ίδιο εγκληματικό σχέδιο εντάσσονται και οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, τις οποίες έσπευσαν, τώρα, να τις θωρακίσουν και με μορφή ενός ακόμη νόμου. Οι αντιλαϊκές εξειδικεύσεις αφορούν στην επιβολή «ρήτρας αυτόματης διόρθωσης» για κάθε εμφανιζόμενη απόκλιση από τους αντιλαϊκούς στόχους, πολιτική που σημαίνει την επιβολή αλλεπάλληλων νέων μέτρων για την παραπέρα διάλυση μέχρι και εξαφάνιση του συνόλου των κρατικών κονδυλίων που έχουν να κάνουν με τις λαϊκές ανάγκες. Σπεύδουν από τώρα να προβλέψουν τα νέα χαράτσια απέναντι στους δημότες με πρόσχημα την επίτευξη «ισοσκελισμένων προϋπολογισμών» στους λεγόμενους ΟΤΑ. Στα σκαριά έχουν και τα επόμενα φορολογικά φιρμάνια, όπως αυτά που αφορούν στα νέα ασήκωτα χαράτσια πάνω στη λαϊκή κατοικία και τη μικρή περιουσία.

Αποκαλυπτική για το μέγεθος της βαρβαρότητας και τις μεθόδους που ετοιμάζουν, από κοινού με τη συγκυβέρνηση, είναι πρόσφατη έκθεση ΕΕ-ΔΝΤ, που βάζουν στο τραπέζι την ενεργοποίηση μηχανισμών ακόμη και για την κατάσχεση μισθών και συντάξεων, με πρώτη προτεραιότητα τους μικρο-οφειλέτες, τα 2,3 εκατομμύρια των φορολογουμένων που «χρωστούν» κάτω από 3.000 ευρώ. Η βαρβαρότητα του κεφαλαίου εξαπλώνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση σε ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, διαλύει συνολικά τα λαϊκά εισοδήματα, μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους - μικροεπαγγελματίες, φτωχομεσαίους αγρότες. Και η ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών προϋποθέτει νέες λαϊκές εκατόμβες, στρατιές ολόκληρες από ανέργους, ελαστικούς εργαζόμενους με ανύπαρκτα δικαιώματα, μόνιμες εφεδρείες στα γρανάζια της «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου.

Κανείς μόνος του απέναντι στη βαρβαρότητα! Κάτω οι φόροι, τα ασήκωτα χαράτσια και τα αλλεπάλληλα μέτρα είναι δική μας αντίστοιχη απάντηση στην πολιτική του κεφαλαίου. Βάθρα της αντεπίθεσης να γίνουν οι Λαϊκές Επιτροπές, το κάθε εργοστάσιο, οι χώροι δουλειάς, τα ταξικά συνδικάτα, οι γειτονιές, ο χώρος της Παιδείας, η νεολαία, παντού όπου χτυπά η καρδιά του εργάτη, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς. Στην ανάπτυξη ταξικού πόλου συσπείρωσης, της λαϊκής συμμαχίας, του αγώνα τους, θα κριθεί και το ζωτικό ζήτημα της καταλήστευσης λαϊκού εισοδήματος, η παρεμπόδιση και ανατροπή των μέτρων.

Μοναδική λύση είναι η πάλη για να αναχαιτίσουμε τα βάρβαρα μέτρα, η ρήξη και η ανατροπή, με λαϊκή εξουσία, χωρίς τα μονοπώλια, τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους.