Αυτοί βεβαίως ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Κονόμησαν χτυπώντας ανελέητα το περιβάλλον και συνεχίζουν να κονομάνε στο όνομα της... προστασίας του. Οπως οι εταιρείες που πουλάνε τις οικονομικές λάμπες ένα σκασμό λεφτά ή εκείνες που κερδίζουν χρήματα από την ανακύκλωση υλικών και το πουλάνε ως κοινωνική ευαισθησία.
Αλλά και η κυβέρνηση ξέρει τι κάνει με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Ξέρει ότι πολλοί ενεργειακοί κολοσσοί - ισπανικοί, γαλλικοί, ιταλικοί...- έχουν ήδη προχωρήσει σε μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα και σε εξαγορές μικρότερων εταιρειών. Ξέρει ότι βρίσκονται στα σκαριά ακόμη μεγαλύτερες επενδύσεις. Και ξέρει και το λόγο. Η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος που παράγεται από ΑΠΕ είναι τετραπλάσια της τιμής της συμβατικής.
Μ' αυτές τις γνώσεις προχωρά η κυβέρνηση στη θεαματική αύξηση των πόρων χρηματοδότησης των έργων ΑΠΕ. Κι έτσι, σε «μια νύχτα», οι ξένοι κολοσσοί θα κερδίσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Κι αν περιμένει ο λαός να δει προκοπή απ' όλα αυτά, να διασφαλίσει ότι θα έχει ρεύμα και ότι θα είναι φτηνό, είναι γελασμένος.
Οι τσέπες των πλουτοκρατών είναι απύθμενες...
Αν η πραγματικότητα δε συμφωνεί μαζί τους, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Στους «αναλυτές» του αστικού Τύπου αναφερόμαστε, οι οποίοι, αφού πρώτα «έστησαν» σενάρια πολιτικής φαντασίας γύρω από το ΚΚΕ, έρχονται στη συνέχεια να αναλύσουν τη δράση των κομμουνιστών στο μαζικό λαϊκό κίνημα, βάσει αυτών των σεναρίων. Ετσι, την επίθεση που δέχτηκαν οι εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος, από τις δυνάμεις καταστολής με ρόπαλα και χημικά έξω από το υπουργείο Εργασίας, επειδή τόλμησαν να διεκδικήσουν ορισμένα άμεσα μέτρα ανακούφισης των ανέργων, την εξηγούν μέσω του εξής σεναρίου: «Το ΚΚΕ βρίσκεται σε εσωκομματική κρίση και για να την ξεπεράσει την εξάγει σε βάρος του κοινωνικού συνόλου»... Θαυμάσια σκέψη! Μόνο που: Οι εργάτες της Ζώνης, συνολικά η εργατική τάξη, δεν βγαίνει στους δρόμους επειδή τους σπρώχνουν κάποιοι «πονηροί γραφειοκράτες». Είναι η αντικειμενική ύπαρξη των προβλημάτων τους, αυτή που τους ωθεί στις κινητοποιήσεις. Ακόμη, να ξέρουν, ότι οι κομμουνιστές, όπως και πριν τις εκλογές, όπως και μετά από τις επόμενες εκλογές και ανεξάρτητα από τα εκλογικά αποτελέσματα, θα συνεχίσουν να καθοδηγούν το εργατικό λαϊκό κίνημα, να οργανώνουν τη δράση του στη βάση της διεκδίκησης λύσεων για τα άμεσα προβλήματα, συνδέοντας ταυτόχρονα τους αγώνες αυτούς, με την εκπλήρωση του ιστορικού ρόλου της εργατικής τάξης: Την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Κανείς φυσικά δεν αρνείται τη σημασία της πληροφορικής στην εποχή μας και την οργάνωση και ανάπτυξη των ηλεκτρονικών υπηρεσιών, που στόχο έχουν τη βελτίωση των συναλλαγών που αναπτύσσουν οι εργαζόμενοι με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ομως, από το σημείο αυτό μέχρι την κατασπατάληση χρήματος που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την ικανοποίηση υπαρκτών λαϊκών αναγκών, υπάρχει μια απόσταση.
Με δεδομένες, λοιπόν, τις αυξημένες ανάγκες που έχουν οι δημότες της Αθήνας σε υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας (σ.σ. θυμίζουμε μόνον την έλλειψη παιδικών σταθμών που «άφησαν» εκτός προσχολικής αγωγής περίπου 3.000 παιδιά), μαζικού αθλητισμού (σ.σ. υπάρχουν μόνο δύο γήπεδα για 37 ερασιτεχνικά σωματεία), χώρων πρασίνου και αναψυχής, φαντάζει υπερβολικός ο ζήλος του Δήμου σε ηλεκτρονικές υπηρεσίες που απευθύνονται σε πολύ μικρό ποσοστό των δημοτών του. Αναφερόμαστε συγκεκριμένα σε δυο έργα που ψήφισε το πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο και προβλέπουν έργα ηλεκτρονικών υπηρεσιών, ύψους περίπου 5 εκατομμυρίων ευρώ!
Το πρώτο έργο αφορά την «Ανάπτυξη ηλεκτρονικών υπηρεσιών για τους δημότες, με έμφαση στην πρωτοβάθμια υγεία, αθλητισμό, λέσχες φιλίας για το Δήμο Αθηναίων», προϋπολογισμού 4.916.306,50 ευρώ, το οποίο θα προταθεί για χρηματοδότηση από το πρόγραμμα «Ψηφιακή Σύγκλιση» του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ).
Το δεύτερο έργο αφορά την έγκριση όρων και την υπογραφή προγραμματικής σύμβασης «αναβάθμισης και τεχνικής υποστήριξης της διαδικτυακής πύλης του Δήμου με το συντονισμό των απαιτούμενων ενεργειών και το σχεδιασμό νέων ηλεκτρονικών υπηρεσιών» μεταξύ Δήμου, Περιφέρειας Αττικής και ΔΑΕΜ ΑΕ. Η προγραμματική σύμβαση είναι διάρκειας δυο ετών (2009 και 2010) μέχρι του ποσού των 357.343 ευρώ. Για το τρέχον έτος η δαπάνη του δήμου ανέρχεται σε 63.000 ευρώ.
Ηταν σαφέστατος ο Γιώργος Παπανδρέου στις προγραμματικές δηλώσεις. Αλλα περιμέναμε είπε, άλλα βρήκαμε. Ακαταστασία νομίζαμε ότι υπάρχει, τελικά καταστροφή ήταν.
Αλλωστε έκανε και τον κατάλληλο - για το ακροατήριό του - παραλληλισμό. Η κατάσταση, λέει, θυμίζει τη χώρα που παρέδωσε ο Μητσοτάκης το 1993...
Εμάς πάλι με το που το ακούσαμε μας ήρθαν στο μυαλό οι αντιλαϊκές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ από το 1993 και κυρίως η διατήρηση και διεύρυνση όλων των νόμων της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Οπως και να 'χει το νόημα «το πιάσατε»! Παραλάβαμε χάος και πρέπει να δώσουμε καλές αναφορές στις Βρυξέλλες. Κι όποιος έχει αντίρρηση ...εδώ είναι ο Χρυσοχοΐδης και τα ΜΑΤ. Απλά πράγματα.
Τώρα τα περί «πράσινης ανάπτυξης» και «διαφάνειας» ούτε οι ...ΠΑΣΟΚοι του στενού πυρήνα δεν τα πιστεύουν. Αλλωστε αυτοί αλλού έχουν το μυαλό τους. Τώρα «κληρώνουν» οι κενές καρέκλες κι όποιος προλάβει κάθισε...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να πούμε όμως! Είναι και η Νέα Δημοκρατία σε κατάσταση ...αντιπολιτευτικής ετοιμότητας. Αδειο ήταν το ένα τρίτο των εδράνων της χτες στη Βουλή.
Πού να τρέχουν τώρα να ασχολούνται με προγραμματικές δηλώσεις και άλλα τέτοια. Εχουν άλλες δουλειές, επείγουσες, που δε σηκώνουν καθυστέρηση. Για την ακρίβεια ... φωτιά στα μπατζάκια τους.
Και κυρίως ποιος θα πρωτοβγεί σε κανένα «παράθυρο» να πει τη γνώμη του για την κούρσα της διαδοχής. Προφανώς μετράει αυτό τον καιρό να πάρει κανείς θέση δημοσίως.
'Η σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να αποβεί πολύ κερδοφόρο το να... αποφύγει να πάρει θέση, για να είναι ιδιαιτέρως χρήσιμος όταν τα πράγματα στο εσωτερικό της ΝΔ θα γίνουν οριακά.
Δεν είπε, για παράδειγμα, ότι η αστυνομία θα προστατεύει εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα. Τότε θα έλεγε ψέματα. Γιατί οι κατασταλτικοί μηχανισμοί ενός αντιλαϊκού κράτους δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκοί, ούτε φιλοεργατικοί. Θα υπηρετούν τα συμφέροντα που υπηρετεί το κράτος, η εκάστοτε κυβέρνηση, που και στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ είναι τα συμφέροντα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, της πλουτοκρατίας γενικότερα.
Την Πέμπτη το πρωί έξω από το υπουργείο Εργασίας, όπου χτυπήθηκαν οι μεταλλεργάτες της Ζώνης επειδή διεκδικούσαν το δικαίωμά τους στη δουλειά και την προστασία των ανέργων, οι αστυνομικές δυνάμεις «προστάτεψαν αποτελεσματικά τους πολίτες». Τους εφοπλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό, οι οποίοι είναι βέβαιο ότι ένιωσαν «ασφάλεια και σιγουριά». Εξίσου με ζήλο οι αστυνομικές δυνάμεις κάτω από τις εντολές του ΠΑΣΟΚ θα προστατέψουν και τους πολίτες βιομηχάνους και την περιουσία τους, σε μια μελλοντική απεργία ή κατάληψη εργοστασίου.
Μόνο που η κοινωνία δεν αποτελείται από «πολίτες». Χωρίζεται σε τάξεις με διαφορετικά και αντικρουόμενα συμφέροντα. Οταν αυτό συνειδητοποιηθεί από τους εργαζόμενους που παράγουν όλο τον πλούτο, τότε ναι, κι οι καπιταλιστές θα γίνουν ...«απλοί πολίτες».
Θεματοφύλακας των ατομικών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών αυτοπροβάλλεται ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης, αλλά είναι ολοφάνερο ότι το μόνο που επιδιώκει είναι να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, προκειμένου την ίδια στιγμή να συνεχίζεται η επιχείρηση καταστολής των λαϊκών αγώνων. Μονότονα τις τελευταίες μέρες ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη (σ.σ. ψευδεπίγραφος τίτλος του υπουργείου Δημόσιας Τάξης με σκοπό την παραπλάνηση), δηλώνει ότι «προσπαθούμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων, του Συντάγματος, των ατομικών ελευθεριών», αλλά την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι επιχειρήσεις - σκούπα και οι απελάσεις μεταναστών, οι τρομο-επιχειρήσεις στα Εξάρχεια και βέβαια η καταστολή των διαδηλώσεων. Το «καινούργιο» που κομίζει ο υπουργός είναι η προτίμησή του στην εκτεταμένη χρήση των χημικών, αντί των κλομπς, από τους αστυνομικούς. «Η χρήση κλομπ και η βία από την Αστυνομία είναι απεχθής και ως φαινόμενο και ως κίνηση», είπε χαρακτηριστικά μιλώντας χτες στο «Ρίαλ Εφ Εμ» και συμπλήρωσε: «Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι μεγάλο γεγονός η χρήση χημικών»(!)... Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει εντρυφήσει στη χρήση της αστυνομικής βίας και έχει μελετήσει σε βάθος τις μορφές «αποτελεσματικότερης» καταστολής. Ομως λόγω της πλούσιας εμπειρίας ασφαλώς και γνωρίζει ότι κανέναν δεν φοβίζει με τους μηχανισμούς καταστολής.
Οχι μόνο την ίδια αντιλαϊκή πολιτική με την κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και τις ίδιες επικοινωνιακές μεθόδους για την παραπλάνηση των λαϊκών στρωμάτων χρησιμοποιεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ενώ είναι ολοφάνερο ότι προετοιμάζεται να κάνει μια νέα φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών και εισοδημάτων, κυρίως μέσω της νέας αύξησης των έμμεσων φόρων, προκειμένου να χρυσώσει το χάπι διαρρέει στα συγκροτήματα του Τύπου ότι θα επιβάλει «έκτακτο φόρο στα κέρδη των επιχειρήσεων». Επίσημα αποφεύγει να το επιβεβαιώσει ή διαψεύσει, παίζοντας με τις εντυπώσεις. Το σίγουρο όμως είναι ότι ακόμα και αν κάνει πράξη το μέτρο αυτό, θα πρόκειται για ελάχιστο μέρος του συνολικού πακέτου των νέων φόρων. Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει και η κυβέρνηση της ΝΔ με το πακέτο των φόρων που επέβαλε στις αρχές του χρόνου, όταν εξήγγειλε την έκτακτη εισφορά στα υψηλά εισοδήματα των φυσικών προσώπων, που όμως αποτελούσε ένα μικρό τμήμα του συνολικού πακέτου. Το κυριότερο όμως είναι ότι η υπερπροβολή γύρω από τα φορολογικά αποκρύπτει την ταχεία προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, με πρώτη προτεραιότητα τις ανατροπές στο ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις. Αυτή είναι η καρδιά της αντιλαϊκής επίθεσης, ακριβώς γιατί αυτές είναι οι «διαρθρωτικές αλλαγές» που μειώνουν το εργατικό κόστος και διασφαλίζουν την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.