Ετσι, λοιπόν, για να μάθουν τα παιδιά την ...Προστακτική προσφέρονται τα παρακάτω εδέσματα: «Μακαρόνια με κιμά» - σελίδα 48, «ρολόι για φάγωμα» με ψωμί για τοστ και ζαμπόν - σελίδα 49, «γάρος, το κέτσαπ των αρχαίων» - σελίδα 51, φασολάκια βραστά - σελίδα 52.
Ο τσελεμεντές είναι πλήρης και αποτελεί την ενότητα 4 με τίτλο «διατροφή» του βιβλίου της ΣΤ' Δημοτικού για τη διδασκαλία της Γλώσσας!
Στη διάρκεια των σεμιναρίων επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στα νέα βιβλία, τέθηκε, όπως ήταν φυσικό το ερώτημα γιατί επιλέχθηκαν συνταγές και η απάντηση που δόθηκε από επιμορφωτές ήταν ότι στόχος είναι να μάθουν τα παιδιά την προστακτική! Το αν οι «επιμορφωτές» είναι και πελάτες της συγκεκριμένης ταβέρνας που διαφημίζονται οι συνταγές της, δε διευκρινίστηκε, λίγη σημασία έχει εξάλλου.
Το κρίσιμο είναι ότι θεωρούν αυτονόητο και θέλουν να το διδάξουν και στα παιδιά πως τα φιλολογικά κείμενα που περιέχουν Προστακτική είναι για πέταμα. Οτι σημασία έχει να μαθαίνουν πρακτικά πράγματα, γιατί έτσι κι αλλιώς το κύριο δεν είναι να μάθουν γράμματα, αλλά να ανταποκρίνονται άμεσα στις εντολές που θα παίρνουν αύριο σαν εργάτες.
Χαρακτηριστικό της μερικότητας που διδάσκεται είναι και η εξήγηση του σκοπού μιας τέτοιας διδασκαλίας στο μάθημα της Γλώσσας. Στην εισαγωγή του κεφαλαίου αναφέρεται ότι οι μαθητές θα ασχοληθούν με τα εξής: «Πώς δίνουμε οδηγίες για μια συνταγή, πώς σχηματίζουμε την προστακτική των σύνθετων ρημάτων, πώς χρησιμοποιούμε τις αποτελεσματικές προτάσεις».
Πρόκειται για ένα από τα πολλά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι στα νέα βιβλία η γλώσσα αντιμετωπίζεται αποκλειστικά σα νεκρό εργαλείο επικοινωνίας σε βάρος του σύνθετου ρόλου της ως οργάνου σκέψης και έκφρασης. Προωθούν ένα μηχανικό τρόπο σκέψης με τον οποίο θέλουν να μπολιάσουν τους αυριανούς απασχολήσιμους που ονειρεύεται το μεγάλο κεφάλαιο.
Είναι τέτοια, μάλιστα, η σύγχυση που έχουν προκαλέσει τα νέα βιβλία που - πιστοί στο πνεύμα των συνταγών - μπορούμε να αναφωνήσουμε: Τα έχουν κάνει σαλάτα!