Με αφορμή την 24ωρη απεργία του κλάδου στην Αττική και το πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, αύριο, 1η Νοέμβρη, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής μαζί με επιχειρησιακά σωματεία παραχώρησαν την Τετάρτη συνέντευξη Τύπου, με θέμα: «Τουρισμός 2014 ή πώς οι "ναυαρχίδες" των κερδών γίνονται οι "γαλέρες" των εργατών».

Στην εισηγητική τοποθέτηση, ο πρόεδρος του Συνδικάτου, Ν. Παπαγεωργίου, αποδόμησε ένα ένα τα επιχειρήματα για το «δίδυμο» τουρισμός - ανάπτυξη, αποκαλύπτοντας ποιοι είναι οι πραγματικοί συντελεστές του «success story» στον τουρισμό. Μεταξύ άλλων, είπε: «Το 53% των κερδών για το 2011 και το 2012 απέσπασαν μόλις το 16,5% των 10.000 περίπου ξενοδοχείων. Καταλαβαίνει κανείς πως ήταν σαφώς μεγαλύτερο το μερίδιο για τους ίδιους μεγάλους ομίλους τα δύο επόμενα χρόνια. Αρα το επιχείρημα ότι από την αύξηση του τουρισμού κερδίζουν όλοι, καταρρίπτεται με το "καλημέρα"».

Οσο για τους εργαζόμενους του «ωφελημένου» 16,5% των ξενοδοχείων, τόνισε: «Σήμερα, στα 20 μεγαλύτερα ξενοδοχεία της Αθήνας εργάζονται 2.700 λιγότεροι εργαζόμενοι, με μόνιμη και σταθερή δουλειά, από ό,τι πριν από 20 χρόνια. Σημειώστε ότι σε αυτούς τους λεγόμενους "μόνιμους", οι μισθοί είναι μειωμένοι από τον Ιούλη του 2012 κατά 15%. Τις σημερινές αυξημένες ανάγκες σε εργατικά χέρια τις καλύπτουν με εργαζόμενους από δουλεμπορικά συνεργεία, με συμβάσεις μιας μέρας, μαθητές και καταρτιζόμενους από ΚΕΚ».

Για τα επιχειρήματα ότι ο τουρισμός αποτελεί «εθνική υπόθεση», φέρνει ανάπτυξη, πρωτογενή πλεονάσματα και συμμετέχει στο ΑΕΠ μέχρι και σε ποσοστό 20%, αλλά και για την αναφορά του Α. Ανδρεάδη, προέδρου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), ότι η ανάπτυξη του τουρισμού θα δημιουργήσει πάνω από 100.000 νέες θέσεις εργασίας, ο Ν. Παπαγεωργίου είπε:

«Τις 20.000 από αυτές τις θέσεις τις γνωρίζουμε. Πρόκειται για τα προγράμματα, φορέας υλοποίησης των οποίων είναι ο ΣΕΤΕ, που πλήρωσε ο ελληνικός λαός και για τα οποία οι ωφελούμενοι μεγαλοξενοδόχοι δεν έχουν δώσει δεκάρα τσακιστή. Για τις άλλες 80.000 - αν αληθεύουν τα νούμερα που δίνουν - είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι κατανέμονται σε ένα ποσοστό στους πρακτικάριους των δημόσιων και ιδιωτικών σχολών του κλάδου, που λαμβάνουν κάτω από 300 ευρώ το μήνα, και στους χιλιάδες μαθητές από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που κάνουν δήθεν πρακτική άσκηση και αμείβονται με τα ίδια ή και λιγότερα χρήματα».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο Ν. Παπαγεωργίου και στα στοιχεία του ΣΕΤΕ για μέσο μεικτό μισθό 1.000 ευρώ, δηλαδή 840 «καθαρά». Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι «είναι κατά μία εκτίμηση περίπου 100.000. Το 80% είναι εποχικοί. Δουλεύουν χωρίς ρεπό, για πάνω από 8 ώρες τη μέρα. Δηλαδή λαμβάνουν 840 ευρώ το μήνα για 10 ώρες δουλειά τη μέρα, για 7 μέρες δουλειά τη βδομάδα, για 30 μέρες το μήνα. Και όλα αυτά για τέσσερις - πέντε μήνες το χρόνο. Δηλαδή 3.360 ευρώ το χρόνο!».

Υπογράμμισε ότι «η αύξηση του 1% στην κλαδική Συλλογική Σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων, από το Γενάρη, αποτελεί πρόκληση» και επισήμανε ότι το Συνδικάτο διεκδικεί για την Αττική τοπική κλαδική Συλλογική Σύμβαση, με επαναφορά των μισθών στα επίπεδα του 2012.

Σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Εμείς λέμε ότι είναι απαραίτητο αυτό για την επιβίωση των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Ομως και τα ίδια τα στοιχεία της Ενωσης Ξενοδόχων Αθήνας συνηγορούν στη δική μας απαίτηση. Για το πρώτο 7μηνο του 2014 αυξήθηκαν η πληρότητα των μονάδων κατά 22,3% έναντι της αντίστοιχης περιόδου του 2013, η μέση τιμή δωματίου κατά 4,9% και το έσοδο ανά διαθέσιμο δωμάτιο (RevPAR) κατά 28,3%».

Τέλος, ανέφερε ότι και για τον επισιτισμό το Συνδικάτο διεκδικεί τοπική κλαδική Συλλογική Σύμβαση, με όρους και αμοιβής και εργασίας που προέβλεπε η τελευταία ρύθμιση που έληξε μετά την καταγγελία της από τους εστιάτορες τον Αύγουστο του 2012.

Παρεμβάσεις έκαναν και τα επιχειρησιακά σωματεία, από μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας, μεταφέροντας την εμπειρία τους. Ενδεικτικά σημειώνουμε την παρέμβαση του αντιπροέδρου του συνδικάτου, Μπ. Ντότσικα, που εργάζεται ως ηλεκτρολόγος σε μεγάλο ξενοδοχείο. Αναφέρθηκε στη μείωση του προσωπικού ασφαλείας στα μεγάλα ξενοδοχεία (π.χ. μηχανικοί βάρδιας), με ό,τι αυτό σημαίνει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, που θα χρειαστεί να εκκενωθεί ένας χώρος, είτε να σβηστεί μια φωτιά.

Για το πώς προσπαθεί η εργοδοσία να χρησιμοποιήσει τα νέα παιδιά και τους ανέργους από τα προγράμματα «voucher» και πώς παρεμβαίνει το ταξικό συνδικάτο για να υπάρξει οργανωμένη αντίδραση, μίλησε ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «Ρόαγιαλ Ολύμπικ», Σπ. Πετρολέκας. Να σημειωθεί ότι αυτά τα προγράμματα της δήθεν κατάρτισης καλύπτουν θέσεις μόνιμων εργαζομένων χωρίς ο εργοδότης να πληρώνει κυριολεκτικά δεκάρα.