«Αταλάντευτη πρωτοπόρα δράση στο πλευρό των οικοδόμων. Συνεχίζουμε...». Με το σύνθημα αυτό σφράγισε το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας την εκδήλωση που οργάνωσε για τη συμπλήρωση 30 χρόνων από την ίδρυσή του, την περασμένη Κυριακή στο Εκθεσιακό Κέντρο στο Περιστέρι. Εκατοντάδες οικοδόμοι, μεταξύ τους κάποιοι από αυτούς που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία του Συνδικάτου, πολλοί νεότεροι, αρκετοί με τις οικογένειές τους, συναντήθηκαν, διασκέδασαν με μουσική από το Βαγγέλη Κορακάκη και την ορχήστρα του, γλέντησαν με δημοτικά τραγούδια.

Στο χώρο της εκδήλωσης στήθηκε έκθεση φωτογραφίας και αφίσας, μέσα από την οποία ζωντάνεψαν στιγμές από την ιστορία του Συνδικάτου: Η ιδρυτική του Συνδιάσκεψη το 1984, οι πρωτομαγιάτικες απεργίες κάτω από τις σημαίες και τα πανό του, οι διεθνιστικές πρωτοβουλίες και οι καμπάνιες αλληλεγγύης σε λαούς άλλων χωρών, η δράση των παραρτημάτων του. Μια σειρά κατακτήσεις, όπως η ντε φάκτο καθιέρωση του 7ωρου - 5ήμερου, η μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 60 στα 58, η συσπείρωση στις γραμμές και τη δράση του Συνδικάτου που οδήγησαν σε αυτές. Μια ξεχωριστή ενότητα ήταν αφιερωμένη στις συνθήκες εργασίας και τα εργατικά «ατυχήματα», στους νεκρούς και σακατεμένους οικοδόμους στα εργοτάξια του ΜΕΤΡΟ, στα έργα της «Αττικής Οδού», στο Ολυμπιακό Χωριό, υπενθυμίζοντας πώς λογαριάζει το κεφάλαιο τη ζωή του εργάτη: «Οταν τους χαλάει ένα εξάρτημα το αντικαθιστούν με κάποιο άλλο».

«Η σημερινή μας εκδήλωση δεν είναι επέτειος, δεν έχουμε την πρόθεση να στραφούμε προς τα πίσω για να απαριθμήσουμε κατορθώματα και να επιδείξουμε περγαμηνές. Μπροστά στις πρωτόγνωρες συνθήκες και δυσκολίες που βρίσκεται σήμερα το εργατικό κίνημα, υπάρχει ανάγκη να γυρίσουμε πίσω για να ζητήσουμε τη βοήθεια της Ιστορίας μας, να πάρουμε δύναμη από τη μεγάλη αγωνιστική πορεία του κλάδου και του εργατικού κινήματος γενικότερα», σημείωσε ο πρόεδρος του Συνδικάτου, Σταύρος Λίτσας. Αναφερόμενος στα σημερινά καθήκοντα, υπογράμμισε: «Οι οικοδόμοι της Αθήνας, όλοι μας, έχουμε χρέος να κάνουμε το Συνδικάτο μας ακόμα πιο ισχυρό, πιο μαζικό, φρούριο της ταξικής πάλης, ικανό να οργανώνει τους αγώνες του κλάδου, ενάντια στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Εχουμε σκληρούς αγώνες μπροστά μας.

Ο Σ. Λίτσας υπενθύμισε την προσφορά των οικοδόμων που σήμερα δε βρίσκονται πια στη ζωή. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στον Δημήτρη Κοτζαρίδη, τον οικοδόμο που έχασε τη ζωή του, πριν από 3 χρόνια, κατά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε από παρακρατικούς μηχανισμούς η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.