Η ταινία δεν είναι ούτε η καλύτερη, ούτε η χειρότερη του σκηνοθέτη του «Seven» (1995). Μεταφορά του ομώνυμου μπεστ σέλερ της Τζίλιαν Φλιν - έγραψε και το σενάριο της ταινίας. Περισσότερο από το ποιος έκανε τι, συνιστά ένα ταξίδι στις πιο ζοφερές πτυχές των χαρακτήρων. Ανήμερα, την επέτειο πέντε χρόνων γάμου, η όμορφη, πλούσια και δημοφιλής σύζυγος εξαφανίζεται χωρίς ίχνη. Η διαδικασία που ακολουθεί σχεδόν μπανάλ, εμπλέκεται η αστυνομία κι αρχίζει το γαϊτανάκι με τα ΜΜΕ και τα φλάσμπακ που ο σκηνοθέτης συναρμολογεί με σίγουρο τρόπο, τα γρήγορα βλέμματα της πρώτης συνάντησης του Νικ και της Εϊμι, τα ραντεβού, καταστάσεις χιλιοϊδωμένες, σαν σαπουνόπερα σε νεοπλουτίστικο περιβάλλον... Η ταινία μετατοπίζεται γρήγορα από καθημερινό μελόδραμα σε ψυχολογικά μονοπάτια κι από κει σε ψυχωτικό, εφιαλτικό θρίλερ με τη σπουδή των χαρακτήρων, όχι τόσο του Νικ, αλλά της Εϊμι, που από το δεύτερο μισό της ταινίας καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χώρο. Ο σκηνοθέτης καθοδηγεί στιβαρά τη ρότα, χώνεται όλο και περισσότερο στο σκοτάδι χωρίς να αγγίζει τα τάρταρα της πιο μαύρης τρύπας, αλλά ούτε στις πιο λαμπερές κορυφές.