«

Επιτυχία είναι να δουλεύεις πάνω σε αυτό που σου αρέσει, σε αυτό που είσαι καλός», είναι το σλόγκαν του υπουργείου Παιδείας προκειμένου να πείσει για την αναγκαιότητα στροφής στην κατάρτιση και στην κατεύθυνση αυτή επιστράτευσε και τηλεοπτικά σποτ. Τα σποτ απευθύνονται σε παιδιά αλλά και στους γονείς τους με στόχο να αντιστραφεί η εικόνα που υπάρχει για την τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση και πιο μαζικά να στραφούν σε αυτήν τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας.

Στα διαφημιστικά μηνύματα εμφανίζονται δύο συμπαθέστατα παιδιά. Σύμφωνα με το σενάριο, το αγόρι μονολογεί ότι του αρέσει να μαστορεύει και είναι καλός σε αυτό και αντίστοιχα το κορίτσι λέει ότι θέλει να γίνει μοδίστρα. Αναρωτιούνται τέλος γιατί όλοι τους λένε να γίνουν γιατρός και δικηγόρος. Η υπερβολή θα πει κανείς ότι είναι στοιχείο «αποδεκτό» στον κόσμο της διαφήμισης γι' αυτό και δεν στεκόμαστε στο πόσα παιδιά που έχουν τις δυνατότητες να πληρώσουν τα φροντιστήρια, να ανταποκριθούν στις εξετάσεις, στο κόστος σπουδών (σύμφωνα με τους τριγύρω τους τουλάχιστον), πόσοι γόνοι αστικών οικογενειών μπορεί να παραμιλούν ότι θέλουν να γίνουν μάστορες, να πάνε στη «μαθητεία». Είναι καθαρό ότι το υπουργείο Παιδείας δεν ενδιαφέρεται γενικά να ακολουθήσουν τα παιδιά ό,τι τους αρέσει και τους ενδιαφέρει, αλλά να στραφούν στην κατάρτιση.

«

Το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει δρομολογήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου μπορείς να βρεις το δικό σου μονοπάτι και να βγεις στην αγορά εργασίας με δεξιότητες που θα σε κάνουν να πετύχεις σε αυτό που πραγματικά σου ταιριάζει, σε αυτό που έχει προοπτική», αναφέρεται στο μήνυμα το οποίο «χτυπά» στο σημείο εκείνο που «καίει» τους γονείς και τους μαθητές: Την επαγγελματική αποκατάσταση. Ομως, το εκπαιδευτικό σύστημα δε δίνει τη δυνατότητα στους νέους να ανακαλύψουν τα ταλέντα τους, να μάθουν το αντικείμενο που τους ενδιαφέρει ούτε και να εργαστούν πάνω σε αυτό, αφού η ετεροαπασχόληση είναι κανόνας για πολλές ειδικότητες αποφοίτων και η ανεργία στους νέους έχει ξεπεράσει το 50%. Εξάλλου, η ΕΕ (που συγχρηματοδοτεί τα σποτ) έχει κάνει σημαία τη «δια βίου κατάρτιση», την εναλλαγή δηλαδή περιόδων απασχόλησης - ανεργίας - επανακατάρτισης σε άλλο αντικείμενο και έχει προεξοφλήσει ότι ο καθένας στη διάρκεια του εργασιακού του βίου θα αλλάξει πάνω από 7 φορές επάγγελμα, όταν θα «λήγουν» οι δεξιότητές του! Ποια είναι, λοιπόν, η σίγουρη προοπτική που υπόσχεται το υπουργείο στους αποφοίτους της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης; Πρόκειται για υποκρισία.

Γιατί δεν μιλάμε για μια αναβαθμισμένη τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση βασισμένη σε ένα μορφωτικό υπόβαθρο που έχει εξασφαλιστεί για κάθε παιδί, μέχρι τα 18 του χρόνια, σε ένα ενιαίο σχολείο με περιεχόμενο που θα βοηθά να αναδεικνύονται και να καλλιεργούνται οι κλίσεις του κάθε παιδιού. Ούτε για μια κοινωνία που προγραμματίζει πόσους επιστήμονες και τεχνίτες χρειάζεται για να καλύψει ανάγκες, να προοδεύσει πραγματικά. Μιλάμε για τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση στην οποία το μεγάλο κεφάλαιο «λύνει και δένει», ζητά και παίρνει το εργατικό δυναμικό που χρειάζεται για τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες του, για να επικρατήσει στο παιχνίδι του ανταγωνισμού και δεν διστάζει να το πετά στην ανεργία και την «επανακατάρτιση»...