Ευκαιρία, να ανακυκλώσει τις γνωστές αυταπάτες πως ένα άλλο μείγμα διαχείρισης είναι δυνατόν να τερματίσει την καπιταλιστική κρίση και μάλιστα προς όφελος του λαού, αλλά και να ανακόψει τον εκτοπισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από ισχυρούς μονοπωλιακούς ομίλους, βρήκε ο Αλ. Τσίπρας κατά τη συνάντησή του χτες με τη ΓΣΕΒΕΕ.

Ισχυρίστηκε πως η αναστήλωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η απαλλαγή των ιδιοκτητών τους και των οικογενειών τους από την ανεργία και τη φτώχεια είναι εφικτές μέσω της τόνωσης της ζήτησης, της κατάργησης των προγραμμάτων εσωτερικής υποτίμησης και της ρευστότητας. Υποστήριξε, δηλαδή, πως είναι δυνατόν τα μονοπώλια να πάψουν να ζητούν φτηνή εργατική δύναμη και να αφήσουν χώρο ζωτικό για τα κέρδη τους ελεύθερο για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Κι όλα αυτά, όταν η κρίση οξύνει την επιθετικότητά τους και η αναιμική ανάπτυξη που θα ακολουθήσει θα την παροξύνει στην προσπάθειά τους να καλύψουν το χαμένο έδαφος.

Συνεχίζοντας να υποστηρίζει τη φενάκη αυτή, πρόσθεσε πως μπορεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να συνοδευτεί με ένα «νέο πρόγραμμα μερικής διαγραφής δανείων και σε νοικοκυριά αλλά και σε επιχειρήσεις», κάτι που χαρακτήρισε απαραίτητο και για «να εξυγιανθεί το τραπεζικό σύστημα, διότι ανακεφαλαιοποίηση με κόκκινα δάνεια δεν μπορεί να είναι ανακεφαλαιοποίηση η οποία θα δώσει προοπτική στο τραπεζικό σύστημα». Φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να πείσει ότι με την ενίσχυση των τραπεζών και της επιχειρηματικότητας θα σώσει τους αυτοαπασχολούμενους που τους ξεκληρίζει ο ανταγωνισμός με τα μονοπώλια. Υποσχόμενος να τους «σβήσει» κάποια δάνεια και με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να τους ξαναστείλει στο δανεισμό, δηλαδή στη θηλιά που τους πνίγει. Αυτά τους είπε με απλά λόγια.