Η τροπολογία του πολυνομοσχεδίου για την οποία ξεσηκώθηκε δικαιολογημένα μεγάλος θόρυβος και που ανακοινώθηκε χτες πως τελικά δεν θα κατατεθεί τώρα αλλά πιθανά μετά το Πάσχα, ορίζει πως θα απολυθούν συμβασιούχοι εργαζόμενοι που παραμένουν στην εργασία τους με προσωρινές διαταγές δικαστηρίων ή ασφαλιστικά μέτρα. Η πρόθεση να ακυρωθούν νομοθετικά, δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν εργαζόμενους και τούς διατηρούν στη δουλειά τους, στο μεροκάματο, μέχρι να κριθεί οριστικά η τύχη τους, είναι ενταγμένη στο διακηρυγμένο στόχο για 15.000 απολύσεις - μόνιμων και συμβασιούχων - μέχρι το 2014 και μείωση του προσωπικού συνολικά κατά 150.000 μέχρι το 2015. Μια πολιτική που καταδικάζει χιλιάδες οικογένειες εργαζομένων και τούς στέλνει στην ανεργία. Οι εργαζόμενοι συμβασιούχοι από την πρώτη στιγμή που έπιασαν δουλειά είναι στην κυριολεξία όμηροι της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν ξέρουν εάν μόλις τελειώσει η σύμβασή τους θα έχουν μεροκάματο. Δουλεύουν χρόνια ολόκληρα περιμένοντας τι; Να ανανεωθεί η σύμβασή τους για να συνεχίσουν να ελπίζουν ότι είναι πιθανό να ζουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, για να έχουν ένα πιάτο φαΐ...

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, είτε είναι συμβασιούχοι, αορίστου χρόνου, μόνιμοι ή με οποιαδήποτε άλλη σχέση εργασίας, σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης βιώνουν μεγάλα βάσανα. Μεγάλες μειώσεις μισθών, περικοπές σε δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, περικοπές στα επιδόματα, χρεωστικά εκκαθαριστικά, αυτοδίκαιες αργίες, διαθεσιμότητες, απολύσεις. Μάλιστα, αυτό που αποκαλύπτεται με μεγάλη ένταση το τελευταίο διάστημα είναι ότι σε βάρος εργαζομένων στο Δημόσιο, στήνεται μια φάμπρικα διώξεων με το νέο πειθαρχικό κώδικα που ισχύει με το τρίτο Μνημόνιο. Χωρίς λοιπόν να υπάρχει καν καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου, απλά και μόνο μια δικαστική εκκρεμότητα για οποιοδήποτε θέμα, ένας εργαζόμενος στο Δημόσιο μπαίνει σε αυτοδίκαιη αργία, λαμβάνει το 1/3 των αποδοχών του και τελεί υπό απόλυση! Οσοι επιστρέψουν στη δουλειά τους , αφού προηγούμενα έχουν δικαιωθεί δικαστικά, δεν λαμβάνουν πίσω τα χρήματα που τούς παρακρατήθηκαν...

Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται την Κυριακή στη Βουλή, είναι ένα ακόμα πακέτο μέτρων που τσακίζει τους εργαζόμενους συνολικά και βέβαια και τους δημόσιους υπαλλήλους. Με αυτό προωθείται και επίσημα η απόλυση χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων. Συγκυβέρνηση - τρόικα - πλουτοκρατία εδραιώνουν το «νέο μοντέλο» Δημόσιας Διοίκησης που αποτελειώνει το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά για όλους και παραδίδει στα επιχειρηματικά συμφέροντα τομείς κοινωνικής πολιτικής, σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια κ.ά. Ταυτόχρονα, είναι σαφές ότι η συρρίκνωση ή και εξαφάνιση δημοσίων υπηρεσιών και οργανισμών, ως αποτέλεσμα των χιλιάδων απολύσεων, οδηγεί στην είσοδο επιχειρηματιών σε καίριους τομείς για το λαό. Με συνέπεια τα λαϊκά νοικοκυριά να χρυσοπληρώνουν ή να μην μπορούν να έχουν πρόσβαση σε μια σειρά υπηρεσίες.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιδράσουν. Πρέπει να γυρίζουν την πλάτη τους στους κυβερνητικούς εκβιασμούς και στις ψεύτικες υποσχέσεις ότι οι θυσίες που κάνουν, πιάνουν τόπο. Να απαιτήσουν οργανωμένα καμία απόλυση, ΟΧΙ στην εφεδρεία, στα χαράτσια, στη φοροληστεία. Να πουν ΟΧΙ στην επιχειρηματική δράση σε Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία. Μοναδικό και βασικό τους όπλο η οργάνωση του αγώνα, παντού. Στο γραφείο, στο εργοστάσιο, στο υπουργείο, στον οργανισμό, στην υπηρεσία, στη γειτονιά.