Αποδείξεις όλα τα προηγούμενα ότι συγκυβέρνηση και Χρυσή Αυγή έχουν «κοινή ατζέντα». Συν ότι η φασιστική οργάνωση ζητά νέα στήριξη από το κράτος (άρα χρήμα του λαού) προς τους εφοπλιστές. Αποδέχεται τα κάθε είδους χαράτσια που επιβάλλει η συγκυβέρνηση στο λαό με μόνη αντιπρόταση να τα εισπράττει με... δόσεις. Κάνει προτάσεις στην κυβέρνηση πώς να πουλήσει νησιά και νησίδες. Εξωραΐζει το προφίλ του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Στοχοποιεί πρωτοπόρους εργάτες, αγρότες, νεολαίους που αντιμάχονται την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Κάνει πλάτες σε πολυεθνικές να καρπωθούν τον ορυκτό πλούτο Ελλάδας και Κύπρου. Ετοιμάζει έδαφος προκειμένου μονοπώλια να βάλουν χέρι στα πετρέλαια της Καβάλας, το χρυσό της Χαλκιδικής. Συνεχίζει να αναζητά για μεγαλοεργοδότες, πάμφθηνους εργάτες, με 18 ευρώ μεροκάματο, δίχως ένσημο κι ασφάλιση. Τι περισσότερο να ζητήσουν Μαξίμου, τρόικα, ΣΕΒ;

Τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι η Χρυσή Αυγή πέρα από τους τραμπουκισμούς των μελών της (το εκμεταλλευτικό σύστημα έχει και τέτοιο καταμερισμό «έργου» στα δυσώδη σπλάχνα του), ελάχιστες διαφορές έχει από άλλα κόμματα και μορφώματα των αστών. Τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούν, την κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου πάνω στην εργατική τάξη και το λαό. Ετσι όλο το βάρος της αποκάλυψης του βρώμικου ρόλου της, της αντιμετώπισής της, πέφτει στους ώμους του ταξικού εργατικού κινήματος, στην οργανωμένη πρωτοπορία του. Οι δε κυρώσεις δήθεν ανησυχούντων συμβουλίων, δεν απευθύνονται στους φασίστες, αλλά σε όσους αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων.