Οι Θέσεις του 19ου Συνεδρίου αποτελούν όπλο στα χέρια μας για πιο μαχητικούς και αποφασιστικούς αγώνες. Βλέποντας τις δυνατότητες της χώρας μας που σήμερα δεν αξιοποιούνται για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες μας, πώς στο σοσιαλισμό θα αξιοποιηθούν για τη δική μας, τη λαϊκή ευημερία. Οι Θέσεις ακόμα αποδεικνύουν την ωριμότητα του Κόμματος, την ανθεκτικότητά του σε δύσκολες συνθήκες, τη σταθερότητά του στη διατήρηση του επαναστατικού του χαρακτήρα. Πιστό στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Το αστικό πανεπιστήμιο παράγει και αναπαράγει ιδεολογήματα για να καλλιεργήσει υποταγμένες συνειδήσεις, να δημιουργήσει ανθρώπους με απόψεις ακίνδυνες για το σύστημα. Παράλληλα με τα χαρακτηριστικά του αστικού πανεπιστημίου, η κρίση, η εξέλιξη του καπιταλισμού, αλλά και οι αναδιαρθρώσεις που έρχονται να παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του πανεπιστημίου, ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα την αγορά και να συντελεί στο να αυξάνονται όλο και περισσότερο τα κέρδη των καπιταλιστών, έχουν ως αποτέλεσμα μεταξύ άλλων την παράδοση των ΑΕΙ στις επιχειρήσεις, τη δυσκολία όλο και περισσότερων φοιτητών να σπουδάσουν είτε γιατί αναγκάζονται να δουλέψουν για να τα βγάλουν πέρα, είτε γιατί τα έξοδα κυρίως για παιδιά που σπουδάζουν μακριά από την πόλη τους είναι υπέρογκα μιας και πολλές εστίες κλείνουν και όσες λειτουργούν οι συνθήκες είναι άθλιες και σε λίγο αρκετές θα γίνουν ιδιωτικές, είτε γιατί κόβονται τα δωρεάν συγγράμματα. Για να γίνουν αυτά όμως χωρίς αντιδράσεις το σύστημα από τη μία αξιοποιεί τις παρατάξεις οι οποίες καλλιεργούν και προβάλλουν τον ατομικό δρόμο, την λογική του «αν είσαι καλός, ικανός και δουλευταράς θα τα καταφέρεις, θα γίνεις μεγάλος και τρανός, ζάμπλουτος», κάνοντας έτσι τους φοιτητές να αισθάνονται υπεύθυνοι για την ανεργία και πως η αντιμετώπισή της εξαρτάται από εκείνους από το πόσο επιχειρηματικό μυαλό θα έχουν. Ακόμα έχουν καλλιεργήσει την μοιρολατρία και την απογοήτευση, την εντύπωση ότι οι αγώνες δεν έχουν αποτέλεσμα άρα δεν χρειάζεται και να αγωνίζονται. Και από την άλλη, αξιοποιούν τους μεγαλο-καθηγητές οι οποίοι υποστηρίζουν ότι όποιοι αγώνες και αν γίνουν πρέπει να βρίσκουν σύμμαχους τους φοιτητές με τους μεγαλο-καθηγητάδες και τους πρυτάνεις όπου στην πραγματικότητα έχουν αντίθετα τελείως συμφέροντα. Προβάλλουν τη θέση πως όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε, γιατί όλοι μαζί ευθυνόμαστε γι' αυτήν την κατάσταση θέλοντας έτσι να ταυτίσουν το ΚΚΕ, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ του ΣΥΡΙΖΑ θέλοντας να τα τσουβαλιάσουν όλα μαζί να πείσουν τον κόσμο ότι τα κόμματα και οι παρατάξεις μέσα στις σχολές κατέστρεψαν τα πάντα που στην πραγματικότητα αυτό κρύβει ποιος πραγματικά ευθύνεται γι' αυτήν την κατάσταση.

Το καθήκον της ΚΝΕ και του ΜΑΣ είναι να συσπειρώσει δυνάμεις στις γραμμές του, με στόχο την πάλη για το σοσιαλισμό και την διεκδίκηση μιας ζωής με προοπτική, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση. Η πάλη αυτή πρέπει να εκφράζεται μέσα από την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας στους χώρους μας δηλαδή σε ΑΕΙ και ΤΕΙ με την ισχυροποίηση του ΜΑΣ για την ανασύνταξη του κινήματος. Με φοιτητικούς συλλόγους, συνελεύσεις ετών, επιτροπών αγώνα που θα παίρνουν αγωνιστικές αποφάσεις, ώστε να ενισχύεται η Λαϊκή Συμμαχία, που θα αποτελούν το αποκούμπι των φοιτητών για να διεκδικούν όσα τους ανήκουν με σωστό προσανατολισμό. Η ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας σημαίνει συσπείρωση των φοιτητών, των εργαζόμενων φοιτητών, των παιδιών γενικότερα που κατάγονται από λαϊκές οικογένειες που βλέπουν τη ζωή τους και των οικογενειών τους να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, στο ΜΑΣ .

Η Λαϊκή Συμμαχία αποτελεί αντικειμενική βάση συμμαχίας για στρώματα, τα οποία γεννιούνται στον καπιταλισμόμ αναπαράγονται σε αυτόν και που θα καταστρέφονται από αυτόν. Εχουν, λοιπόν, αντικειμενικό συμφέρον με την εργατική τάξη, έχουν πιο πολλά να κερδίσουν από αυτή τη συμμαχία από αυτά που θα χάσουν. Η κοινή τους πάλη θα στοχεύει στην οικοδόμηση της δικής τους εξουσίας στην οποία θα είναι κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουν.

Η Λαϊκή Συμμαχία στα πανεπιστήμια εκφράζεται με τις δυνάμεις του ΜΑΣ . Το οποίο από την ίδρυσή του έως σήμερα μετρά σταθερά βήματα στη συσπείρωση φοιτητών, αναπτύσσει πολύμορφη δράση για όλα τα θέματα που απασχολούν σήμερα τη σπουδάζουσα νεολαία, παλεύει ενάντια σε κάθε τι θέλει τη νεολαία υποταγμένη, κοιμισμένη, με μέλλον καταδικασμένο στην ανεργία, στη ναρκω-κουλτούρα, στην ανέχεια. Το ΜΑΣ δεν είναι παράταξη, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν, αποτελεί πόλο συσπείρωσης φοιτητών, φοιτητικών συλλόγων, επιτροπών αγώνα. Ζει μέσα στην κίνηση των φοιτητών με όλες του τις δυνάμεις οργανώνει την πάλη. Χρειάζεται όμως να δούμε καλύτερα πώς το ΜΑΣ θα καταφέρει να αποτελέσει έναυσμα για να αγωνιστούν πιο πολλοί φοιτητές μαζικά και οργανωμένα με αντικαπιταλιστικό - αντιμονοπωλιακό χαρακτήρα, πώς θα φτάσει η φωνή του ακόμα πιο μακριά, πώς θα γίνει πιο μαζικό.

Με αφορμή τις Θέσεις και με την αξιοποίησή τους πρέπει να επικεντρωθούμε στο πώς θα γίνουμε καλύτεροι οργανωτές της πάλης. Δηλαδή, πώς θα βγαίνουμε πιο μαχητικά μπροστά για κάθε μικρό ή μεγάλο ζήτημα που προκύπτει, πώς θα παλεύουμε πιο αποφασιστικά ενάντια σε αυτόν που φταίει, που δεν είναι άλλος από τα μονοπώλια, από το ίδιο το σύστημα, και πώς παράλληλα σε όλα αυτά θα κουβεντιάζουμε με τους φοιτητές για το πώς θα γίνει πιο ρωμαλέο το κίνημα πιο «επιθετικό» απέναντι στον πόλεμο που καθημερινά δέχεται, απέναντι στην αστική τάξη και τις ιμπεριαλιστικές της ενώσεις (ΕΕ - ΝΑΤΟ).