Το συστηματικό και επικίνδυνο υπονομευτικό της ρόλο «ξεδίπλωσε», για ακόμα μια φορά, η συνδικαλιστική πλειοψηφία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), που, από τη μια μεριά, χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τα λουκέτα που μπαίνουν σωρηδόν στα μαγαζιά και τις βιοτεχνίες εμπορικών δρόμων και γειτονιών της Αθήνας, από την άλλη όμως, με την τακτική της, υπονομεύει την αναγκαιότητα ανάπτυξης αγώνων.

Με διαφορά μιας μέρας, δημοσιοποίησε πρώτα την έρευνα που αποκαλύπτει ότι υπάρχουν εμπορικοί δρόμοι με κλειστά ακόμα και τα μισά μαγαζιά τους και στη συνέχεια το «ψήφισμα διαμαρτυρίας του ελληνικού εμπορίου». Και ενώ η κρίση σαρώνει τα πάντα και ξεβράζει από την ...«οικονομία της αγοράς» δεκάδες χιλιάδες μικρεμπόρους, η διοίκηση της Συνομοσπονδίας περιορίζεται να ζητήσει ...«εκσυγχρονισμό του φορολογικού πλαισίου» και μέτρα για τις ...υπό πτώχευση επιχειρήσεις.

Σε ό,τι αφορά τις κινητοποιήσεις, συνεπής στις αντιδραστικές θέσεις που συχνά υποστηρίζει η διοίκηση της Συνομοσπονδίας, διατυπώνει την άποψη ότι «για το ελληνικό εμπόριο το κλείσιμο των καταστημάτων είναι πλέον εφιάλτης και εξαναγκασμός και όχι τρόπος διαμαρτυρίας»...

Αποδεικνύει και πάλι με τον ίδιο κραυγαλέο και αδιάψευστο τρόπο ότι οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες και οι έμποροι έχουν κάθε λόγο να απεγκλωβιστούν από τη συστηματική υπονομευτική δράση αυτών των δυνάμεων και μαζί με την ΠΑΣΕΒΕ και τις συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος να ακολουθήσουν το δρόμο του αγώνα, ενάντια στις πολιτικές του αφανισμού τους.