Πρώτα και κύρια επειδή βασική πηγή που γεννά και αναπαράγει τη φοροδιαφυγή είναι το ίδιο το φορολογικό σύστημα που λειτουργεί υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων, προσφέροντας αφειδώς φοροελαφρύνσεις προς διάφορες επιχειρηματικές ομάδες. Ομως, ακόμα και αν παραβλέψουμε αυτή την πτυχή και άλλες πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής, όπως η απελευθέρωση της δραστηριότητας του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα, ευνοούν την φοροδιαφυγή.
Ενας από τους τρόπους φοροδιαφυγής, τόσο γνωστός που τον ξέρουν ακόμα και οι πέτρες, περιγράφεται και σε σχετική μελέτη της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου όπου αναφέρεται στις «ενδοομιλικές συναλλαγές πολυεθνικών (transfer pricing) οι οποίες φουσκώνουν τις τιμές αλλά και το κόστος προκειμένου να αποφεύγουν τη φορολογία στην Ελλάδα», ενώ «οι εν Ελλάδι θυγατρικές εισάγουν προϊόντα με τεχνητά υψηλό κόστος».
Η κομπίνα γίνεται ως εξής: Η θυγατρική της πολυεθνικής εταιρείας που λειτουργεί στη χώρα μας, κανονίζει ώστε το μπλουζάκι των 2 ευρώ να φαίνεται ότι το αγόρασε από την εταιρεία - μαμά με 9,5 ευρώ. Οταν αυτό το εμπόρευμα πουληθεί στη χώρα μας με 10 ευρώ, μπορεί η επιχείρηση να έβγαλε τα μαλλιοκέφαλα της, αλλά επικαλούμενη τα ψεύτικα στοιχεία και τις δαπάνες λειτουργίας θα υποστηρίξει ότι δεν είχε κέρδος και άρα δεν πληρώνει δεκάρα φόρο.
Εμείς που δεν είμαστε ειδικοί καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει. Εκεί στην κυβέρνηση, κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, επειδή αυτός είναι ο ρόλος τους: Να υπηρετούν τα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.