Πολλή κουβέντα γίνεται τελευταία για τη ρευστότητα προς τις «μικρομεσαίες» επιχειρήσεις, την υλοποίηση διαφόρων χρηματοδοτικών προγραμμάτων, το ΕΤΕΑΝ, το δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και άλλα τέτοια.

Χρήσιμο είναι, για να μην πέφτουν στην παγίδα της παραπλάνησης και της παραπληροφόρησης οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί επαγγελματίες, βιοτέχνες, έμποροι, να γίνει και πάλι σαφές τι εννοεί η ΕΕ - και κατ' επέκταση οι φορείς που συνδέονται με αυτήν, όπως και η συγκυβέρνηση - όταν μιλά για «μικρομεσαίες» επιχειρήσεις.

Η διάκριση είναι «μεσαίες», «μικρές» και «πολύ μικρές» επιχειρήσεις. Δεν είναι λίγοι οι ΕΒΕ που θεωρούν ότι ανήκουν τουλάχιστον στην κατηγορία των μικρών. Ισως να είναι κι έτσι. Ωστόσο, πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι στην κατηγορία των πολύ μικρών επιχειρήσεων η ΕΕ συμπεριλαμβάνει επιχειρήσεις που ο ετήσιος τζίρος τους μπορεί να φτάσει και τα ...2 εκατ. ευρώ! Κάτι που δεν ξαφνιάζει, εφόσον θεωρεί «μεσαίες» επιχειρήσεις αυτές που έχουν έως 249 εργαζόμενους και ο τζίρος τους μπορεί να φτάσει μέχρι τα 50 εκατ. ευρώ!

Ετσι, εάν υποθέσουμε ότι υπάρχει πια έστω και ένας μικρός ΕΒΕ που μπορεί να σκεφτεί το ενδεχόμενο να δανειστεί, έστω και με ευνοϊκούς όρους, για να στηρίξει τη δουλειά του, αυτός πρέπει να είναι έτοιμος να βρεθεί να περιμένει στον ίδιο γκισέ της τράπεζας μαζί με τον επιχειρηματία που έχει 150 εργαζόμενους και τζίρο 20 εκατ. ευρώ.

Μαντέψτε ποιος θα πάρει το δάνειο...