Ενάμιση χρόνο μετά την ψήφιση των τελευταίων αντιασφαλιστικών νόμων, με την αύξηση των απαιτούμενων για συνταξιοδότηση εργάσιμων χρόνων από τα 35 στα 40 και τη μείωση των συντελεστών στον υπολογισμό της σύνταξης, αλλά και την επιβολή έκτακτων πρόσθετων περικοπών στις κύριες συντάξεις, η κυβέρνηση στρώνει το έδαφος για νέα παρέμβαση στις κύριες συντάξεις. Κι αυτό πέραν του νόμου που ετοιμάζει μαζί με την τρόικα για το κόψιμο μεσοσταθμικά των επικουρικών συντάξεων από 15% έως και 20%, που σε ορισμένα επικουρικά ταμεία θα είναι ακόμα μεγαλύτερη. Αλλά και πέραν του σεναρίου που υπάρχει για διπλή, άμεση παρέμβαση στις συντάξεις, κύριες και επικουρικές.

Η νέα παρέμβαση τροφοδοτείται από την εκ νέου μείωση των μισθών, την αύξηση της ανεργίας, αλλά και την αύξηση της εισφοροδιαφυγής, η οποία το 2011 μετρήθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΙΚΑ στο τουλάχιστον 30%, από το 25% που καταγράφτηκε το 2010. Ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας στη Βουλή - με βάση τα στοιχεία του ΙΚΑ - εκτίμησε ότι η μείωση των αποδοχών των εργαζομένων το 2012 - και μάλιστα πριν την επιβολή των νέων μειώσεων στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα - σε σύγκριση με τις αποδοχές του 2009, θα φτάσει τα 9,276 δισ. ευρώ. Αυτό θα επιφέρει μείωση των εσόδων του ΙΚΑ κατά 4,2 δισ. ευρώ σε σχέση με αυτά που εισέπραξε το 2009.

Παράλληλα, σχεδιάζεται και η απαλλαγή των επιχειρήσεων κατά 10% στις ασφαλιστικές εισφορές, η οποία θα στερήσει το ΙΚΑ από επιπλέον 2 δισ. ευρώ περίπου. Ετσι, μέσα στο 2012, και πριν ακόμα εφαρμοστεί η νέα μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, το ΙΚΑ οδηγείται κυριολεκτικά στον γκρεμό. Οδηγείται σε μια κατάσταση που θα αδυνατεί να καταβάλλει τις συντάξεις, με δεδομένο ότι οι σημερινές συντάξεις αποδίδονται κυρίως από τις τρέχουσες εισφορές των εργαζομένων. Πάνω σε αυτό το έδαφος, της πολιτικής δηλαδή που από τη μια μειώνει τους μισθούς και από την άλλη στραγγαλίζει οικονομικά τα Ταμεία, ανοίγει η Κερκόπορτα για νέα αντεργατική παρέμβαση στις συντάξεις.

Ομως, και χωρίς νέα παρέμβαση, έτσι και αλλιώς, οι μειώσεις στους μισθούς και η δραματική αύξηση της ανεργίας οδηγούν σε μικρότερες συντάξεις στις ηλικίες εκείνες που σήμερα βρίσκονται κοντά στο χρόνο συνταξιοδότησής τους. Ειδικότερα στην ηλικιακή ομάδα 55 - 64 ετών, που εξασφαλίζουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες πλήττονται διπλά. Από τη μια μειώνονται οι μισθοί τους και από την άλλη μειώνεται και η σύνταξή τους, με δεδομένο ότι ο υπολογισμός της σύνταξης γίνεται με βάση το συντάξιμο μισθό της «καλύτερης» πενταετίας των τελευταίων δέκα χρόνων εργασίας.

Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι η ανεργία σε αυτή την ηλικιακή ομάδα έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 300%: Από το 3% τον Οκτώβρη του 2006, στο 8,9% τον Οκτώβρη του 2011. Ετσι, ένας εργαζόμενος που θα συνταξιοδοτηθεί το 2014 σε σχέση με έναν εργαζόμενο που συνταξιοδοτήθηκε το 2009, με τα ίδια χρόνια εργασίας, θα πάρει σχεδόν τη μισή σύνταξη, μόνο και μόνο από τη δραστική περικοπή των αποδοχών του την τελευταία πενταετία.