ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ - ΔΑΜΑΣΚΟΣ.--

Χωρίς συγκεκριμένη απόφαση αλλά με δηλώσεις από όλες τις πλευρές ότι «οι διαφωνίες δεν είναι αγεφύρωτες» ολοκληρώθηκε, τις πρώτες πρωινές ώρες, χτες, άλλη μια συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Κεκλεισμένων των θυρών, τα 15 μέλη του Συμβουλίου εξέτασαν δύο σχέδια απόφασης: το ένα υποστηριζόμενο από Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Πορτογαλία και ΗΠΑ, το οποίο καλεί τη συριακή ηγεσία να τερματίσει άμεσα την καταστολή των διαδηλώσεων απειλώντας με την υιοθέτηση επιπλέον κυρώσεων και το δεύτερο, υποστηριζόμενο από τη Ρωσία, το οποίο καλεί, επίσης, τη συριακή ηγεσία να τερματίσει άμεσα κάθε καταστολή, χωρίς, όμως, να γίνεται αναφορά στο ενδεχόμενο κυρώσεων και με δέσμευση ότι δε θα υπάρξει «ξένη στρατιωτική επέμβαση στη χώρα». Το Συμβούλιο θα ξανασυζητούσε για το θέμα αργά χθες, χωρίς ν' αναμένεται απαραίτητα τελική απόφαση.

Εντός Συρίας, οπαδοί του Ασαντ επιτέθηκαν με ντομάτες και πέτρες κατά της αυτοκινητοπομπής του Αμερικανού πρέσβη, Ρόμπερτ Φορντ, ο οποίος, για μία ακόμη φορά, επισκεπτόταν ένα στέλεχος της κοσμικής αντιπολίτευσης στη Δαμασκό. Σύμφωνα με την αμερικανική πρεσβεία, ο Φορντ, και άλλοι διπλωμάτες, δεν έπαθαν τίποτε αλλά τα αυτοκίνητα υπέστησαν ζημιές. Η συριακή ηγεσία, από την πλευρά της, εξαπέλυσε νέα επίθεση κατά της Ουάσιγκτον ότι «ουσιαστικά ενθαρρύνει τη βία διαφόρων συμμοριών ενόπλων κατά των συριακών στρατιωτικών δυνάμεων» επικαλούμενη δήλωση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο οποίος «χαιρέτισε την αυτοσυγκράτηση της αντιπολίτευσης απέναντι στην καταστολή».

Η Τουρκία, μέσα στο καλοκαίρι, είχε καλέσει τον Ασαντ, κατά τη διάρκεια συναντήσεων, να παραχωρήσει ορισμένους υπουργικούς θώκους στην ισλαμιστική οργάνωση «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» προκειμένου να κατευνάσει τα πνεύματα και να δώσει τέλος στις διαδηλώσεις. Αυτό μετέδιδε, χτες, το «αλ Αραμπίγια» επικαλούμενο τουρκικές πηγές αλλά και τις σχετικές επιβεβαιώσεις Ευρωπαίων διπλωματών. Είναι μάλλον προφανές ότι η τουρκική αστική τάξη, επιδιώκοντας μεγαλύτερη επιρροή τόσο στη γειτονική χώρα όσο και στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, πίεζε για μια αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων στη συριακή ηγεσία τέτοια που θα διευκόλυνε τα σχέδιά της.