Με διατήρηση και ενίσχυση του ρόλου της Επιτροπής Ανταγωνισμού ως άλλοθι για τη νομιμοποίηση και ακόμα μεγαλύτερη ισχυροποίηση της κυριαρχίας και της γιγάντωσης των μονοπωλίων, ισοδυναμεί το νομοσχέδιο «περί ανταγωνισμού» που παρουσίασε χτες στον Κοινοβουλευτικό Τομέα Εργασίας Οικονομίας και Ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Μ. Χρυσοχοΐδης. Επί της ουσίας, οι αλλαγές που προβλέπονται ως προς τα ισχύοντα αφορούν ως επί το πλείστον διαδικαστικά ζητήματα σχετικά με το διορισμό και τη θητεία των μελών της Επιτροπής, τον τρόπο αξιολόγησης των υποθέσεων ως προς την προτεραιότητά τους για εξέταση κ.λπ.

Μεταξύ άλλων, αυτό που αξίζει να σημειωθεί ως ενδεικτικό της κατεύθυνσης στην οποία καλείται να δραστηριοποιείται ο συγκεκριμένος «ανεξάρτητος θεσμός», προς τη νομιμοποίηση, δηλαδή, της γιγάντωσης των μονοπωλίων, είναι το γεγονός ότι μεταξύ άλλων στο νομοσχέδιο προβλέπεται πως «με σκοπό την ελάφρυνση του φόρτου εργασίας, σύμφωνα με ευρωπαϊκές κατευθύνσεις, καταργείται η προηγούμενη γνωστοποίηση των συμπράξεων και των "μικρών" συγχωνεύσεων». Μειώνεται, δηλαδή, το όριο του μεγέθους επιχειρήσεων για τα οποία απαιτείται η έγκριση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, προκειμένου να προχωρήσουν σε συγχώνευση.

Ακόμη, επεκτείνεται το λεγόμενο πρόγραμμα επιείκειας πέρα από νομικά πρόσωπα και σε φυσικά πρόσωπα που συμμετέχουν σε καρτέλ.

Το νομοσχέδιο συζητιέται ήδη στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, όπου το καταψήφισε η εισηγήτρια του ΚΚΕ Β. Νικολαΐδου, υπογραμμίζοντας ότι η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση του κεφαλαίου αποτελεί νόμο του καπιταλισμού και δεν σταματάει με νομοθετικές παρεμβάσεις. Το παράδειγμα, είπε, της ΕΕ είναι χαρακτηριστικό, αφού μόνο στον τομέα των τηλεπικοινωνιών πέντε εταιρείες ελέγχουν το 80% της αγοράς, ενώ και στη χώρα μας, παρά τα όσα κατά καιρούς λένε οι κυβερνώντες, τα καρτέλ του γάλατος, της μπίρας και της ακτοπλοΐας ζουν και βασιλεύουν.

Με το νομοσχέδιο, προβλέπονται αλλαγές στη σύνθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού κάτι που, όπως είπε η Β. Νικολαΐδου, δείχνει το πόσο «ανεξάρτητες» είναι αυτές οι αρχές, αφού η κάθε νέα κυβέρνηση αλλάζει τις συνθέσεις τους, προκειμένου αυτές να νομιμοποιούν την κυβερνητική πολιτική στον τομέα της αρμοδιότητάς τους.

Καταλήγοντας, τόνισε ότι ο μη έλεγχος των μονοπωλίων οφείλεται στον καπιταλισμό που τα γεννάει και το αστικό κράτος κάθε φορά φροντίζει με επιμέλεια για την αύξηση των κερδών τους. Η μόνη διέξοδος, είπε, είναι η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.