Οντως, θα ήταν πολύ συγκινητικά όλα αυτά... αν στο μεταξύ, τα εγκαταλειμμένα παιδιά στη Ρωσία δεν αυξάνονταν και αν τα κρατικά ορφανοτροφεία της σημερινής, καπιταλιστικής Ρωσίας, δεν παρέπεμπαν σε συνθήκες όπως αυτές που περιέγραφε ο Ντίκενς στον «Ολιβερ Τουίστ».

«Ενα από τα παιδιά υποχρεώθηκε μάλιστα να πάρει ένα φάρμακο μολονότι αντενδείκνυτο στην περίπτωσή του» σύμφωνα με το ΑΠΕ. «Παρουσίασε έτσι σπασμούς, παραισθήσεις και παραλήρημα. Οι συνθήκες ζωής στα ορφανοτροφεία και τα ιδρύματα, που φιλοξενούν παιδιά τα οποία εγκαταλείφθηκαν ή απομακρύνθηκαν από τους γονείς τους, είναι πολύ δύσκολες στη Ρωσία και συχνά αποκαλύπτονται σκάνδαλα κακομεταχείρισης. Στις αρχές Οκτωβρίου πέντε νεαρές κοπέλες που ζούσαν στην εστία ενός μοναστηριού του Βλαντιμίρ, κοντά στη Μόσχα, προσέφυγαν στην αστυνομία κατηγορώντας τις δασκάλες τους για βιαιότητες, όμως η εισαγγελία αρνήθηκε να ξεκινήσει έρευνα».

Αυτή τη «μοίρα» επεφύλαξε για τα παιδιά η καπιταλιστική παλινόρθωση στη Ρωσία. Μια «μοίρα» που για όσους έχουν διαβάσει το «Παιδαγωγικό Ποίημα» του Μακαρένκο για το πώς αντιμετώπισε τα «ανυπάκουα» παιδιά η ΕΣΣΔ θα καταλάβει το αγεφύρωτο χάος που χωρίζει το σοσιαλισμό από τον καπιταλισμό. Παρεμπιπτόντως: Αν αυτή είναι η αντιμετώπιση των ορφανών παιδιών στη Ρωσία, τότε μάλλον οι φάλαινες και οι τίγρεις την έχουν «πατήσει»...